Γνωρίζω τον Γιώργο Γεραπετρίτη εδώ και πάρα πολλά χρόνια και δεν έχω καμία δυσκολία να ομολογήσω ότι συμπαθώ τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου. Με καταγωγή από την Κάρπαθο και παιδικά χρόνια στον Πειραιά όπου φοίτησε στην Ιωνίδειο Σχολή, ο ακαδημαϊκός που έγινε πολιτικός αποτελεί το τυπικό παράδειγμα του Ελληνα ο οποίος ξεκίνησε από πολύ χαμηλά για να φτάσει πολύ ψηλά. Και κατά τούτο αποτελεί καταρχάς δημόσιο υπόδειγμα.
Ο Γεραπετρίτης ως υπουργός Επικρατείας ήταν για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ό,τι ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος για τον Ανδρέα Παπανδρέου. Με τη νομική του κατάρτιση έχει δώσει λύσεις, ακόμα κι αν αυτές είναι αμφίβολης συνταγματικότητας (όπως ο νόμος για την Ακροδεξιά) σε πάρα πολλές δύσκολες περιστάσεις για τον πρωθυπουργό. Από τον οποίο λείπει. Ο Βορίδης δεν είναι του ιδίου διαμετρήματος.
Ωστόσο, στον δημόσιο βίο πρέπει πάντοτε να ξεχωρίζεις το συναίσθημά σου για τα πρόσωπα από τα γεγονότα. Αλλο η συμπάθεια για ένα πρόσωπο, άλλο οι πράξεις αυτού του προσώπου. Αλλο η αφετηρία ενός προσώπου, άλλο το πώς εξελίσσεται στη διαδρομή του ένα πρόσωπο. Από την περασμένη εβδομάδα, όταν διαβάσαμε πρώτη φορά την ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Αμυνας αλλά και τις δηλώσεις του Τούρκου υπουργού των Εξωτερικών που μας «ευχαριστούσαν» επειδή «αναγνωρίσαμε» στην Κάσο τις «θαλάσσιες ζώνες» τους και μετά τις κατηγορηματικές διαψεύσεις που ακολούθησαν από τον ίδιο τον κύριο Γεραπετρίτη στη συνέντευξή του στο Σκάι για τα ίδια γεγονότα με τις φράσεις «είναι ψεύδος, είναι ψεύδος, είναι ψεύδος» (ότι ζητήσαμε άδεια ερευνών από τους Τούρκους, ότι έφυγε το ερευνητικό μας προώρως), είχαμε την εξής ανθρώπινη απορία: Είναι δυνατόν ο υπουργός των Εξωτερικών της Ελλάδος να λέει ψέματα; Είναι δυνατόν, ενώ λέει ψέματα, να κατηγορεί τους άλλους ότι ψεύδονται;
Διατύπωσα αυτές τις απορίες σε κορυφαίο πολύπειρο διπλωμάτη μας που συνεργάστηκε στη θητεία του με πολλούς ΥΠΕΞ σε θυελλώδεις περιόδους για την εξωτερική μας πολιτική, πριν
ακόμα δημοσιευθεί το άρθρο του καθηγητή Χρήστου Ροζάκη στο Kreport, σύμφωνα με το οποίο το ιταλικό πλοίο ΔΕΝ τελείωσε έρευνες για λογαριασμό της Ελληνικής Δημοκρατίας στην Κάσο και αποχώρησε προώρως έπειτα από μυστικές διαπραγματεύσεις των δύο υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδος και της Τουρκίας.
Ρώτησα τότε τον κορυφαίο διπλωμάτη μας: Είναι δυνατόν οι Τούρκοι να λένε ότι τους ζητήσαμε άδεια και ο δικός μας ο υπουργός Εξωτερικών να λέει με τόση κατηγορηματικότητα «δεν αιτηθήκαμε άδεια»;
Ο διπλωμάτης με διαφώτισε λέγοντάς μου ότι «άδεια δεν ζητάς μόνο γραπτώς αλλά ζητάς και προφορικώς». Και ότι «οι Τούρκοι έχουν στη διάθεσή τους τα ηχητικά ντοκουμέντα από τις επικοινωνίες που έκαναν τα δύο ιταλικά πλοία που έχει μισθώσει η Ελληνική Δημοκρατία, βάσει των οποίων προφανώς και έχουμε ζητήσει άδεια! Μπορεί να μην την έχουμε ζητήσει γραπτώς και γι’ αυτό πιθανόν οχυρώνεται πίσω από αυτό ο υπουργός των Εξωτερικών, αλλά έχουμε ζητήσει».
«Μα είναι δυνατόν να λέει τόσο χονδρά ψέματα μπροστά στην κάμερα ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος για τόσο σοβαρά θέματα;» διερωτήθηκα και πρόσθεσα: «Προφανώς και δεν δικαιολογείται για κανέναν υπουργό το ψέμα στην πολιτική. Αλλο να πει όμως ψέμα ο υπουργός Υγείας, άλλο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, που είναι η δουλειά του να καλύπτει, κι άλλο να πει ψέματα μπροστά στην κάμερα ο υπουργός Εξωτερικών. Αν οι υπόλοιποι υπουργοί έχουν υποχρέωση μία φορά να μη λένε ψέματα μπροστά στην κάμερα, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και ο υπουργός Αμύνης έχουν δέκα φορές την υποχρέωση να μη λένε ψέματα. Ο συνηθέστερος τρόπος διαφυγής τους είναι να αποσιωπούν την αλήθεια. Οχι όμως να λένε ψέματα!».
Δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί σας τι μου απάντησε γι’ αυτό ο κορυφαίος διπλωμάτης μας. Εκανε μόνο μία αθωωτική παρατήρηση για τον υπουργό που, αν ισχύει, κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα. «Είναι πιθανόν οι έρευνες στην Κάσο και η αίτηση για την άδεια να έγιναν έπειτα από απευθείας συνεννόηση του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Ενέργειας και μετά να κλήθηκε και ο υπουργός των Εξωτερικών να μπαλώσει με ψέματα κραυγαλέα λάθη άλλων». Θα ήθελα να είναι έτσι, αλλά είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό.
Δυστυχώς, το άρθρο του μαρτυριάρη εξ απορρήτων του πρωθυπουργού Χρήστου Ροζάκη στο Κreport τoυ φίλου Κώστα Καλίτση ξεσκέπασε εντελώς τον υπουργό Εξωτερικών και κατέρριψε ακόμα και τα καλύτερα σενάρια για τους χειρισμούς του. Ο Ροζάκης, έχοντας απευθείας πληροφορίες από την πηγή, αποκάλυψε ότι ο ΥΠΕΞ έκανε «μυστικές διαπραγματεύσεις» με τον Τούρκο ομόλογό του Χακάν Φιντάν για την «πρόωρη» αποχώρηση του ιταλικού ερευνητικού που επιχειρούσε για λογαριασμό της Ελληνικής Δημοκρατίας στην οριοθετημένη από την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία ΑΟΖ στην Κάσο.
Η απογοήτευση μεγαλώνει ακόμα περισσότερο για ακόμα δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι στην ίδια συνέντευξη στον Σκάι ο υπουργός ανερυθρίαστα είπε ότι η περιοχή όπου έγινε το επεισόδιο είναι «μη οριοθετημένη» και ότι υπάρχουν «επικαλύψεις» της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας με το τουρκολιβυκό μνημόνιο. Είναι οι περίφημες περιοχές αμφισβητούμενης δικαιοδοσίας για τις οποίες γράφω από το 2020. «Αμφισβητούμενης» για τους Τούρκους βεβαίως και όχι για εμάς κανονικά. Μου φαίνεται αδιανόητο μετά ταύτα ο υπουργός Εξωτερικών να λέει σε δημόσια θέα ψέματα για τον χειρισμό κρίσιμων εθνικών θεμάτων και να υπονομεύει τις κατοχυρωμένες με κόπο και ιδρώτα ελληνικές θέσεις!
Ακόμα δε πιο πολύ αδιανόητο είναι ότι στην ίδια συνέντευξη στον Σκάι εγκάλεσε την πολιτική ηγεσία της Κύπρου για «ακινησία και αδράνεια» και περίπου την κατηγόρησε για το αδιέξοδο στο οποίο έχει φτάσει σήμερα το Κυπριακό. Μας είπε περίπου δηλαδή ότι φταίνε τα… θύματα και όχι ο… θύτης! Αυτό το τελευταίο το ανακάλεσε με καθυστέρηση πέντε ημερών μετά τη θύελλα αντιδράσεων στο νησί, υποστηρίζοντας ότι αναφερόταν στην… τουρκική ηγεσία όταν μιλούσε για ακινησία και αδράνεια και όχι στην ελληνοκυπριακή. Αλλά οι εντυπώσεις έμειναν. Δυστυχώς σταδιακά χάνουμε από το κάδρο τον Γιώργο Γεραπετρίτη που γνωρίσαμε από τον καιρό που υπήρξε τη δεκαετία του 1990 συνεργάτης της Βιργινίας Τσουδερού για θέματα Θράκης.
Τη θέση του καταλαμβάνει σταδιακά, μετά τις επικύψεις στο Προεδρικό Μέγαρο, μετά τα αποδεδειγμένα ψέματα και μετά την υπονόμευση των θέσεων που έχει κατακτήσει η ελληνική διπλωματία, μια φιγούρα που μοιάζει στο πρόσωπο με τον Αρτέμη Μάτσα, τον δωσίλογο των ελληνικών ταινιών για την Κατοχή. Οπως ο Μάτσας αδίκησε τον εαυτό του και την οικογένειά του με τους ρόλους που υποδύθηκε γιατί η οικογένειά του είχε θύματα από τους Γερμανούς στην Κατοχή, έτσι και ο καθηγητής Γεραπετρίτης αδικεί τον εαυτό του υποδυόμενος τον υπουργό Εξωτερικών Γεραπετρίτη.
Το να λες ψέματα χωρίς ντροπή στον ελληνικό λαό και να «καταδίδεις», σύμφωνα με τις αποκαλύψεις Ροζάκη, τα ελληνικά συμφέροντα είναι συμπεριφορά ξένη προς το δημόσιο ήθος αλλά και προς τις διατάξεις του ελληνικού Συντάγματος, στο οποίο κανείς ορκίζεται να τηρεί όταν αναλαμβάνει υπουργικό αξίωμα.
Ο Τσώρτσιλ έλεγε: Η αλήθεια είναι τόσο πολύτιμη στην διεθνή πολιτική ώστε πρέπει να προστατεύεται από ολόκληρη σωματοφυλακή ψεύδους.
Εάν ο Γεραπετρίτης είχε Ελληνική ψυχή, Ελληνική συνείδηση, ήθος, αγάπη για την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό, ειλικρινές ενδιαφέρον για την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων σε Ελλάδα & Κύπρο, ΔΕΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΩΝ ΥΠΟ ΤΟΥΣ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΕΣ ΚΟΥΛΗ – ΝΤΟΡΑ και προδίδουν την χώρα με κάθε τρόπο σε κάθε ευκαιρία. Είναι όλα τα παράσιτα της εξουσίας επιλεγμένα προσεκτικά να έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με άρνηση για κάθε καλό υπέρ της Ελλάδας και του Ελληνικού Έθνους, υποτελείς σκοτεινών ανθελληνικών ξένων κέντρων παγκόσμιας εξουσίας.
Βιργινία Τσουδερού- Γεραπετρίτης. Αυτοί οι δύο πρόδωσαν τον Στήβ Λάλα στους Αμερικάνους. Ο Ελληνας πράκτορας μεταφέρθηκε σιδηροδέσμιος στις ΗΠΑ από την Αμερικανική Πρεσβεία όπου εργαζόταν, μένοντας πολλά χρόνια στη φυλακή για κατασκοπία υπέρ της Ελλάδος.
..Νά ταν μόνο ο υπουργός εξωτερικών..
τί καλά που θά τανε…
..Ολα τα κόμματα ανήκουν στο σουλτανάτο του μπαιρακτάρη
..
Ειδικά το τελευταίο ”σύριζα-χάπενινγκ”που ζεί ο υποτιθέμενος πολιτικός κόσμος τον τελευταίο χρόνο στο γρεκυλιστάν,όχι μόνο επιβεβαιεώνει τα παραπάνω,αλλά σας το φωνάζουν κι όλας !..
..Και τί κάνει ο γενναία κ ελπιδοφόρα ντόπια νεολαία μαζί με το δημοσιογραφικό κατεστημένο ;;
..
ΤΡΕΧΕΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ ΤΟΝ ΜΠΟΥΣΤΗ ΓΙΑ ΑΡΧΗΓΟ ΠΑΝΥΓΗΡΙΖΩΝΤΑΣ ΚΑΙ ΚΡΑΖΩΝΤΑΣ!..
..
ΕΛΛΑΔΑΡΑ!..
Αγαπώ τον Κο Κοττάκη αλλά πάσχει από την ασθένεια παλιών κομμουνιστών. Καλών ανθρώπων, αγωνιστών συχνά, που πίστευαν στο κόμμα ή στη Μόσχα χωρίς αμφιβολία. Έκαναν λίγο κριτική αλλά πίστευαν ότι θα τα πράγματα θα βελτιωθούν. Είχαν μια πίστη θρησκευτική στον Κομμουνισμό.
Έτσι είναι κι ο κος Κοττάκης. Ειλικρινής πατριώτης, αγωνιστής δημοσιογράφος, αλλά θύμα κι ο ίδιος μιας θρησκευτικής πίστης στην Νέα Δημοκρατία. Την οποία εμπλέκει δυστυχώς με την δική του αξιοθαύμαστη ορθόδοξη πίστη.
Άνθρωποι σαν τον κο Κοττάκη διατηρούν μια πίστη στην ΝΔ των παιδικών τους χρόνων, σε μια φαντασιακή εικόνα του Καραμανλή, σε μια μια φαντασιακή αντίληψη του τι είναι η ΝΔ.
Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η ΝΔ είναι ένα κόμμα διαλυμένο και διεφθαρμένο που δεν σηκώνει ‘χειρουργείο’. Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι υπήρξαν θύματα προπαγάνδας όταν εν μέσω ανόδου της μεταπολιτευτικής αριστεράς, θρήσκοι καθώς ήταν, γατζώνονταν στο κόμμα του Καραμανλή.
Δεν καταλαβαίνουν ότι το να αποκαλείται εθνάρχης ένας άνθρωπος σαν τον Καραμανλή είναι προσβολή του έθνους. Εθνάρχες είναι ο Κολοκοτρώνης κι ο Καραϊσκάκης. Ο Καποδίστριας. Όχι ο ΠΘ της Βίας και Νοθείας που κυνήγησε το μισό έθνος.
“Τρεις καθηγητές —χάθηκε η πατρίδα”
Όττο Φον Μπίσμαρκ
Ο συμπαθέστατος Αρτέμης Μάτσας ήταν ηθοποιός και είχε το επαγγελματικό άλλοθι να υποδύεται όποιον ρόλο του υποδείκνυαν. Εξάλλου είχε διαφοροποιηθεί ως πρόσωπο από τους ρόλους του κι είχε εξιστορήσει τα βάσανα της οικογένειάς του ουκ ολίγες φορές. Για την ιστορία ο Μάτσας ήταν ένα άτομο συμπαθέστατο, ένας απλός άνθρωπος που σε κέρδιζε αμέσως. Από την άλλη, ο κύριος Γεραπετρίτης είναι ΥΠΕΞ μιας χώρας που απειλείται από τον ηγέτη μιας γειτονικής χώρας, στον οποίο υποκλίθηκε. Ανασκευάζει συνεχώς αυτά που λέει κι επιπροσθέτως, έχει τελειώσει τη Νομική κι όχι τη δραματική σχολή……
Μέσα σε όλο αυτό το πλαίσιο που περιγράφει ο κ. Κοττάκης, θα μπορούσε να μας διαφωτίσει για το ρόλο που παίζει ακριβώς ο κ. Δένδιας ως υπουργός Εθνικής Άμυνας; Το ρωτώ γιατί ενίοτε διαβάζουμε για τις δήθεν διαφοροποιήσεις του ή για τη δήθεν σκληρότερη γραμμή που κρατά σε εθνικά θέματα. Πώς τα δέχεται αυτά ο κ. Δένδιας εφόσον διαφοροποιείται; Μάλλον ένα κακοστημένο θέατρο παρακολουθούμε, κατά τη γνώμη μου, σε βάρος της Ελλάδος και του ελληνισμού. Κάποιοι φροντίζουν να μην καούν όλα τα χαρτιά, αλλά την κατάλληλη στιγμή να μας εμφανίσουν την εναλλακτική λύση η οποία όμως θα κινείται πάντα στις απαιτήσεις των ΗΠΑ και των Γερμανών.
Εγώ πιστεύω αυτά που λένε ότι άκουσαν οι Έλληνες ψαράδες από τον ασύρματο, περί καθορισμού της πορείας του ιταλικού ερευνητικού από τον Τούρκο πλοιαρχο. Ο Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του είναι επαγγελματίες ψεύτες και κλέφτες