«Οι πολίτες απομακρύνονται από τα κόμματα διότι έχασαν ή χάνουν την εμπιστοσύνη τους προς αυτά, στις πολιτικές τους, στα προγράμματά τους. Βλέπουν, οι πολλοί τουλάχιστον, το βιοτικό τους επίπεδο να επιδεινώνεται, τις κοινωνικές υπηρεσίες να συρρικνώνονται, τις βασικές παραδοσιακές τους αξίες να περιφρονούνται στο όνομα μιας ασαφούς και στρεβλής παγκοσμιοποίησης, της παντοδυναμίας των ανώνυμων αγορών και διακηρύξεων μιας ισοπεδωτικής πολυπολιτισμικότητας που προσβάλλει κάθε έννοια εθνικής ταυτότητας, παράδοσης και πολιτισμού, όπως και κάθε έννοια αρχών και αξιών με βαθιές ρίζες στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Τι είναι όλοι αυτοί οι πολίτες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία φιλήσυχοι δημοκράτες, που μέχρι χθες ήταν σταθεροί ψηφοφόροι της Χριστιανοδημοκρατίας, των Σοσιαλδημοκρατών, των Γκολικών και του Σοσιαλιστικού Κόμματος, και τώρα αποστρέφονται τις παραδοσιακές τους επιλογές; Εν μια νυκτί, όλοι αυτοί μεταμορφώθηκαν σε φανατικούς ακολούθους ακροδεξιών ή φιλοφασιστικών πολιτικών σχηματισμών; Ή μήπως είναι όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού που απορρίπτουν το μοντέλο ζωής και κοινωνίας που βλέπουν να τους επιβάλλεται άνωθεν και αισθάνονται την ανάγκη να διαμαρτυρηθούν και να αντιδράσουν; (…)
Το θεμέλιο κάθε οργανωμένης κοινωνίας, πόσο μάλλον μιας ελεύθερης δημοκρατικής Πολιτείας, είναι η εμπιστοσύνη στους θεσμούς, στους κανόνες και στον σεβασμό τους, στους νόμους και στη Δικαιοσύνη, είναι η εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα. Αν και όταν αυτή η σχέση εμπιστοσύνης διαρραγεί, τότε το πολιτικό σύστημα πάσχει, το συνολικό οικοδόμημα της κοινωνικής οργάνωσης κλυδωνίζεται, ο κίνδυνος μιας γενικευμένης απορρύθμισης γίνεται ορατός.
Παρατηρώντας τις ευρωπαϊκές εξελίξεις διαχρονικά, είναι ολοφάνερο ότι προσεγγίζουμε με αυξανόμενη ταχύτητα μια τέτοιας μορφής κρίση εμπιστοσύνης, όπου οι αρχόμενοι δεν εμπιστεύονται τους άρχοντές τους, τη φιλοπατρία, την ακεραιότητα, την κοινωνική ενσυναίσθηση και ανθρωπιά των αρχόντων τους, και οι άρχοντες αδυνατούν να κατανοήσουν τους προβληματισμούς, τις αγωνίες, τις αντιρρήσεις και επιφυλάξεις των αρχομένων. Αυτός είναι ο ορισμός της κρίσης εμπιστοσύνης και της κρίσης του πολιτικού συστήματος. Είναι ο ορισμός της απονομιμοποίησής του στα μάτια των πολιτών, του θεμέλιου λίθου δηλαδή πάνω στον οποίο εδράζεται κάθε δημοκρατική πολιτεία. (…)
Στην προσπάθειά τους, μάλιστα, οι ευρωπαϊκές ηγεσίες να υποβαθμίσουν τη σημασία του εκλογικού μηνύματος, δεν διστάζουν με δημόσιες αναφορές να μετέρχονται με μεγάλη ευκολία περιφρονητικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τους διαμαρτυρόμενους πολίτες. Αίφνης, η Ευρώπη γέμισε από λαϊκιστές, ακροδεξιούς, φιλοφασίζοντες και θρησκόληπτους. Από καθυστερημένους που δεν μπορούν να συλλάβουν τις σύγχρονες τάσεις και προτεραιότητες της πολυπολιτισμικότητας, του άκρατου δικαιωματισμού, της παντοκρατορίας των αγορών κι ενός αδιαφανούς τραπεζικού συστήματος, του σταδιακού εξοβελισμού του έθνους-κράτους.
Ολα αυτά, όμως, είναι δείγματα νοσηρής και επικίνδυνης νοοτροπίας. Η αυταρέσκεια και η αλαζονεία, ο δύσκολα συγκαλυπτόμενος ελιτισμός δεν φανερώνουν μόνο ρηχότητα και επιπολαιότητα. Φανερώνουν στην ουσία υπεροψία για την άλλη άποψη, δογματικές αγκυλώσεις, περιφρόνηση για τους πολλούς, τις αγωνίες, τα προβλήματα, τις προσδοκίες τους. Ετσι όμως όχι απλώς δεν αντιμετωπίζεται το πρόβλημα, αντιθέτως επιδεινώνεται και μάλιστα ραγδαία, με κίνδυνο κάποια στιγμή, όχι στο μακρινό απώτερο μέλλον, να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Οταν δαιμονοποιείται η άλλη άποψη, όταν αντιμετωπίζονται ως εχθροί οι ανησυχούντες, τότε η οριστική ρήξη μαζί τους είναι αναπόφευκτη».
Ηταν 1η Ιουλίου 2024 όταν ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής εκφώνησε αυτή την ομιλία στο Πολεμικό Μουσείο, αποσπάσματα της οποίας παραθέτουμε σήμερα. Για να γνωρίσει μέσα σε έναν μήνα ακριβώς την πλήρη επιβεβαίωση. Η τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, με τη βεβήλωση του «Μυστικού Δείπνου», ήταν ένα τυπικό δείγμα άνωθεν επιβολής αντιλήψεων για τη ζωή, η οποία προκάλεσε σφοδρές αντιδράσεις σε όλο τον πλανήτη και ανάγκασε τους διοργανωτές να ζητήσουν συγγνώμη από εκατομμύρια χριστιανούς. Η επιβολή του προτύπου της intersex πυγμάχου από την Αλγερία στο όνομα του άκρατου δικαιωματισμού προκάλεσε επίσης νέα φρενίτιδα αντιδράσεων σε ολόκληρο τον πλανήτη, με συνέπεια το trend υπέρ της αδικημένης Ιταλίδας πυγμάχου να σαρώσει το twitter από άκρου εις άκρον σε όλη τη Γη.
Η λογοκρισία της μετάδοσης τηε εικόνας του σταυρού που έκανε ο Τζόκοβιτς αμέσως μετά τη νίκη του και το χρυσό του μετάλλιο στους Ολυμπιακούς προκάλεσε νέο παγκόσμιο κύμα αγανάκτησης. Η ουδετεροθρησκεία είναι εδώ και επιμένει πεισματικά. Και ο τρόπος που αντιμετωπίζει τις αγωνίες και τις διαδηλώσεις των αληθινών Βρετανών για την εθνική τους ταυτότητα και την αλλοίωσή της λόγω του Μεταναστευτικού η νέα εργατική κυβέρνηση Στάρμερ, με καταστολή και δημιουργία αστυνομικού κράτους, σφραγίζει την εικόνα. Οπως είπε και ο Καραμανλής, «το πρόβλημα, όχι στο απώτερο μακρινό μέλλον, θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις». Απ’ ό,τι φαίνεται, το μέλλον είναι τώρα. Η υπεροψία επιταχύνει τις εξελίξεις. Η σιωπηλή παγκόσμια εξέγερση κατά του νέου μοντέλου ζωής εξωθεί το σύστημα σε σκλήρυνση της στάσης του, στην απόφαση να αναμετρηθεί στο ανοιχτό γήπεδο των αξιών και να οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια στην τελική ήττα.
Οι λαοί σταδιακά αφυπνίζονται και η αγανάκτηση μεγαλώνει για τις ασχήμιες και ανωμαλίες που επιβάλλει η woke ατζέντα μέσω των επιλεγμένων από τα σκοτεινά κέντρα εξουσίας κρατικών λειτουργών στα κράτη της δύσης. Θεωρώ ότι είναι θέμα χρόνου ένας μαζικός ανεμοστρόβιλος λαϊκής αντίδρασης στα αίσχη που επιβάλλουν, εάν βεβαίως δεν κινηθούν αδίστακτα στο άμεσο μέλλον με γενική πολεμική σύρραξη. Ίδωμεν…ας είμαστε έτοιμοι με σύνεση και προνοητικότητα για τα χειρότερα ενώ ευχόμαστε και ελπίζουμε το καλύτερο για την ανθρωπότητα.
Ο κος. Καραμανλής αντί να δίνει διαλέξεις μια φορά τον χρόνο θα ήταν πολύ καλύτερο
– να είχε αποστασιοποιηθεί από τον Κ. Αχ. Καραμανλή που ευθύνεται για μαζική δολοφονία και συγκάλυψη. Αντ’αυτού δεν είπε κουβέντα και μάλιστα πίεσε να παραμείνει βουλευτής ο εγκληματίας.
– να μην είχε υπογράψει κρίσιμα νομοσχέδια όπως αυτό για το Επιτελικό Κράτος που μετέτρεψε την χώρα σε Β. Κορέα. Αντ’ αυτού ψήφισε τα πάντα, υπακούοντας τον Μητσοτάκη.
– να είχε αντιταχθεί με απειλή διάσπασης του κόμματος στην ατζέντα εθνικής υποτέλειας που πραγματοποιεί η ΝΔ, από το τουρκολιβυκό μνημόνιο στην αποστρατικοποίηση των νησιών. Αντ’ αυτού απλώς γαβγίζει αλλά δεν δαγκώνει. Είναι απόλυτα προβλέψιμος!
Οπότε, σιγά τα λάχανα, σιγά την γενναιότητα.
Παρεπιπτόντως, έχει πολύ πλάκα να διαβάζεις τέτοιους σχολιασμούς από έναν χώρο που έκανε τα πάντα για την πρόσδεση της χώρας στην ελεύθερη αγορά του δολλαρίου, στο ΝΑΤΟ, και την ιδιωτικοποίηση.
Ότι το παγκόσμιο κεφάλαιο ενστερνίστηκε εκφάνσεις της πολιτισμικής αριστεράς είναι γνωστό από την δεκαετία του 1970. Ότι τα ανακαλύπτετε όλα αυτά στον 21ο αιώνα..είναι ενδεικτικό γενικοτερη άγνοιας.
Βλέπουμε τα εξής ενδιαφέροντα στην (βαθιά αντιευρωπαϊκή) woke ΕΕ: Μία αισχρή φιλελέφτ λυκοφιλία από φιλελέ κεντροδεξιά μέχρι αριστερά για να κρατηθούν οι θέσεις εξουσίας, να συνεχιστέι το μοίρασμα της πίτας και να εμπεδωθεί σκληρό αστυνομικό κράτος και λογοκρισία παντού. Στόχος είναι να φιμωθεί κάθε φωνή που είναι ενάντια στην woke agenda. Εχουν ισχυρούς σπόνσορες από μεγάλες εταιρείες μέχρι υπεραντλαντικά συμφέροντα. Αν δεν αφυπνηστούν οι πολίτες και αν δεν καταλάβουν ότι το κατεστημένο του σήμερα είναι ο αριστερόστροφος κορπορατισμός θα πάμε σε τυραννικό ολοκληρωτικό καθεστώς. H woke αριστερά είναι το σύστημα ή καλύτερα το μακρύ χέρι του συστήματος.
Συγχαρητήρια Κύριε Κοττάκη για την αποτύπωση της υφιστάμενης κατάστασης σε ρεαλιστική βάση, όπως σε όλα τα άρθρα σας, τα οποία διαβάζουμε καθημερινά. Η χρονιά που διανύουμε είναι επικίνδυνη έως το τέλος της διότι οι σατανικοί παγκοσμιοποιητές κατάλαβαν ότι χάνουν το παιχνίδι και όπως τα πληγωμένα άγρια θηρία που νιώθουν το τέλος τους να πλησιάζει επιτίθενται ανελέητα με όλες τους τις δυνάμεις σε μία ύστατη απέλπιδα προσπάθεια επιβίωσης. Είναι επίσης χαιρέκακοι και απάνθρωποι και θα είναι ικανοποιημένοι με την μεγαλύτερη δυνατή ζημιά που μπορούν να κάνουν στην ανθρωπότητα πριν την πτώση τους, με την γνωστή τακτική της καμένης γης πίσω τους. Ας μείνουμε αφυπνισμένοι και πιστοί στις αρχές και τις αξίες μας και ψύχραιμοι για ότι έρχεται τους επόμενους μήνες με την ελπίδα να επικρατήσει το ΦΩΣ έναντι του ΣΚΟΤΟΥΣ που επέβαλλαν στον πλανήτη τα τέρατα με κάθε τρόπο.
Για να αλλάξουν τα πράγματα και νικηθεί ο νεοταξικός φασισμός, χρειάζονται ηγέτες με μαρτυρικό φρόνημα. Βλέπετε γύρω σας και κυρίως μέσα σας, μαρτυρικό φρόνημα;
Ο κ. Καρμαναλής όταν απειλήθηκε, υποχώρησε.
Μπορεί να έκανα το ίδιο αλλά για να μην κοροϊδευόμαστε ΜΟΝΟ με ανθρώπους με μαρτυρικό φρόνημα, θα αποφύγουμε την τελική ήττα.
Ο Κώστας Καραμανλής παραμένει χρήσιμος για την Ελλάδα και το Ελληνικό Έθνος ζωντανός διότι παρακολουθεί άγρυπνος τα τεκταινόμενα εντός & εκτός συνόρων και εξακολουθεί να δίνει το στίγμα του όταν και όπου χρειάζεται. Χρειαζόμαστε ζωντανούς Ελληνόψυχους πολιτικούς και όχι νεκρούς μάρτυρες, όταν έχουν ακόμη να προσφέρουν στην Πατρίδα και τον λαό.
Προσέξτε σε όλα αυτά τον ρόλο της αριστεράς που έχει γίνει καθεστωτικός μηχανισμός και αστυνομία σκέψης για την ψευτοελίτ. Η αριστερά από επαναστατική δύναμη του χθες έχει μεταλλαχθεί σε πιστό υπηρέτη της νεοφιλελέ παγκοσμιοποίησης. Για αυτό υπάρχει τόση αγάπη για την αριστέρα από πολυεθνικές εταιρείες, Βρυξέλλες, μεγάλα μέσα ενημέρωσης, ΜΚΟ, κτλ. Αλλαξαν οι καιροί και οι πρώην επαναστάτες έγιναν οι δοσίλογοι του δήθεν “φιλελεύθερου” καθεστώτος που φιμώνει και τιμωρεί την άλλη άποχη.
ΚύριεΚοττάκη εσείς έχετε κάποια ευθύνη περί αυτής της κατάντιας στο Ελλαδιστάν; Δεν ήσασταν οπαδός της ΑΓΟΡΑΣ, άρα εχθρός απάντων των ΣΟΣΙΑΛ / ΑΡΙΣΤΡΕΡΩΝ ιδεών, οπότε ρίχνατε νερο στο μύλο του άκρατου φιλελευθερσιμού; Εσείς δεν δαιμονοποιούσατε την ¨άλλη¨, δηλαδή την ΣΟΣΙΑΛ / ΑΡΙΣΤΡΕΡΗ άποψη ή όχι; Εσείς δεν ήσαταν πλάι – πλάι με τους γραφικούς ¨Μακεδονομάχους¨ με τον Χριστόδουλο δεν είχατε τις ίδιες απόψεις περί ταυτοτήτων κλπ, τις οποίες κάνατε ΛΑΒΑΡΟ επαναστατικό όχι για το ΕΘΝΟΣ και τις διαχρονκές αξίες αλλά για τη ΝΔ τότε;
Η αυταρέσκεια και η αλαζονεία είναι χαρακτηριστικά των ΔΕΞΙΩΝ πολιτιάντηδων μετά το 1989, οπότε και ΟΛΟΙ σας σταρφήκατε εναντίον των αξιών του 2ου και του 3ου ΚΟΣΜΟΥ, για να θυμηθούμε τα παλιά!
Αυτά τα ολίγα …
Δηλαδή καλέ μου συνσχολιαστή η απάντηση σου στην απόλυτη παρακμή του Δυτικού κόσμου είναι ότι δεν υπερασπίστηκε ο λαός τις σοσιαλαριστερές ιδέες και απόψεις και έτσι πέσαμε στα “χέρια” του αναρχου καπιταλισμού και νεοφιλελευθερισμού; Και άρα κάτι γραφικοί τύποι όπως ο Τσίπρας, ο Κασσελάκης, ο Χαρίτσης, ο Ανδρουλάκης και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις δεν τους αφήσαμε να μας σώσουν; Καλέ μου είμαστε ένα βήμα από τον Γ παγκόσμιο πόλεμο και ακόμα δεν αντιληφθηκαμε την αιτία του πρώτου!;