1915. Ο Στρατάρχης Κίτσενερ, αρχιστράτηγος των συμμαχικών δυνάμεων στην Ελλάδα την εποχή του Α’ Π.Π., πιέζει τον πρωθυπουργό Στέφανο Σκουλούδη να διακόψει τη συγκέντρωση Ελληνικού Στρατού γύρο από τα συμμαχικά στρατεύματα, αφού άλλωστε «οι σύμμαχοι έφθασαν στην Ελλάδα κατόπιν προσκλήσεως».
Ο Σκουλούδης αρνήθηκε ότι τους κάλεσε η Ελλάδα, διότι ουδέν επίσημο στοιχείο υπήρχε. Ο Κίτσενερ ζήτησε εγγυήσεις για τη στάση της Ελλάδας και ο Ρώσος πρεσβευτής τηλεγραφεί στον υπουργό του: «Αθήνα, 18 Νοεμβρίου 1915. Εμπιστευτικόν. Δεν πρέπει να δίδωμεν πίστιν εις τας εγγράφους εγγυήσεις της Ελληνικής Κυβερνήσεως. Μόνο η εμφάνισις εις τα Ελληνικά ύδατα του Συμμαχικού Στόλου θα μας προσφέρη την επιθυμητήν εγγύησιν. Τοιαύτη είναι και η γνώμη υψηλής Ελληνικής Προσωπικότητος, ήτις με παρεκάλεσε να μην αποκαλύψω προς Υμάς το όνομά του, κατά την διαβίβασιν της ανακοινώσεως ταύτης. Δεμίδωφ”. Η υψηλή προσωπικότης ην υπηνίσσετο ο Ρώσος πρεσβευτής ήτο ο πρώην πρωθυπουργός της Ελλάδος και αρχηγός του Κόμματος των Φιλελευθέρων Ε. Βενιζέλος. Παν σχόλιον περιττόν».
Τα ανωτέρω αναφέρονται στο βιβλίο «Κωνσταντίνος ΙΒ’» του αντιστρατήγου Ιωάννη Ιωαννίδη, εκδόσεις «Γκοβόστη» – 1935, τόμος Β’, σελίδα 142. Ούτε κι από εμάς κάποιο σχόλιο. Μόνο που εάν κάποιος δήμαρχος ονοματίσει κάποιο δρόμο ή πλατεία με το όνομα του «Εθνάρχη», να περιλάβει και τα παραπάνω στον πανηγυρικό του.
Κύρις Μπολώση, τιτο νέο μας λέτε;
Είναι γνωστο τοις πάσι ότι ο Βενιζέλος και τα Ανακτορα είχαν διαφρετική προσέγγιση στα του Μεγάλου Πολέμου.
Εκ του αποτελέσματος και ανεξαρτήτως των Ζαχάρωφ και λοιπών ¨συγγενών¨ που εμφανίζονται σε κάθε πολεμική σύρραξη ο Βενιζέλος είχε δίκιο. Σκεφθείτε τι θα ήταν η Ελλάδα σήμερα εάν είχε βρεθεί στο στρατόπεδο της Γερμανίας … Μέχρι το Βόλο ίσως να φθάναμε και στο Β΄Π.Π θα ήμασταν και πάλι με την ηττημένη πλευρά, ως SSακια …
Η πολιτική απαιτεί από τους πολιτικούς αποφάσεις, οι οποίες φυσικά ποτέ δεν είναι εν κενώ! Μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα πάντα θα αποφασίζει ¨υπό όρους¨. Το θέμα είναι αυτοί οι όροι να μην ειναι προδοτικοί και δόλιοι για τη χώρα, λάθος μπορεί να είναι, ΟΛΟΙ μπορούν να κάνουν λάθη … το 1922 ήταν πολύ κοντά … κι εκεί συναντάμε όλα τα λάθη των πολιτικών της εποχής ΚΑΙ του «Κωνσταντίνος ΙΒ’» του μικροΜέγαλου στρατάρχη, λέμε τώρα.
Στρατηγε,
δεν υπαρχει Δημος, Κοινοτητα, χωριο, οικισμος, πιστευω ακομη και οι βραχονησιδες, σ΄ ολη την Ελλαδα, που να μην εχει ανδριαντα, άγαλμα, προτομη του (δηθεν) Εθναρχη ή να μη εχει πλατεια ή δρομο (κατα κανονα κεντρικο), αφιερωμενο σ΄ αυτον.
Στον Δημο που κατοικω υπαρχει και ανδρτας και η κεντρικοτερα λεωφορος εχει το ονομα του (άλλο, αν οι περισσοτεροι την γνωριζουν ως ¨Θησεως¨ την παλαια ονομασια).