Σαν σήμερα, το 1974, ο Ανδρέας Παπανδρέου μόστραρε στο πανελλήνιο τη μέγιστη παπάντζα, η οποία τιτλοφορείτο «Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη». Ετσι κατοχυρώθηκε η 3η Σεπτεμβρίου ως γενέθλια ημέρα της πασοκάρας. Το «Κίνημα» συμπλήρωσε μισό αιώνα ολέθριας παρουσίας στα ελληνικά πράγματα, γι’ αυτό του πρέπει ένα τόσο δα αφιερωματάκι. Αυτό το κόμμα κάθε άλλο παρά απαρατήρητο πέρασε από τις ζωές μας και οφείλουμε να του αποδώσουμε όσα του αξίζουν (και με τον αναλογούντα τόκο).
Το ΠΑΣΟΚ αναμφίβολα ήταν το επιτυχέστερο ανθελληνικό εγχείρημα των τελευταίων αιώνων. Η διαβρωτική του ισχύς λειτούργησε πολυεπίπεδα, σε τομείς στρατηγικούς. Χτύπησε από τα θεμέλια της κοινωνίας μέχρι και τις κορυφές όποιας πολιτικής, οικονομικής και πνευματικής ελίτ διέθετε ο τόπος. Κατάντησε την Ελλάδα σαν τα μούτρα του. Ολα πλέον τα κόμματα είναι ή προσπαθούν να μοιάσουν στο ΠΑΣΟΚ, ενώ οι άθλιες πρακτικές του αποτελούν άγραφους νόμους.
Το σημαντικότερο πλήγμα στον Ελληνισμό από το ορμητικό συνονθύλευμα με τον εξ Αμερικής ηγέτη ήταν ότι επένδυσε στην αποβλάκωση των Ελλήνων με τον ανθελληνικότατο νόμο της κατάργησης του πολυτονικού (τον δρόμο είχε προλειάνει ο Γεώργιος Ράλλης, ο γιος του δωσίλογου πρωθυπουργού, με την κατάργηση της καθαρεύουσας). Το ΠΑΣΟΚ διά νόμου απεμπλούτισε το βασικό νοητικό και επικοινωνιακό εργαλείο των Ελλήνων, τη γλώσσα.
Επιπλέον, ευθύνεται για τον εκχυδαϊσμό του δημόσιου λόγου (ας θυμηθούμε το «δεν δικαιούσθε διά να ομιλείτε» του Κουτσόγιωργα και τον αυριανισμό). Εδωσε υπερεξουσίες και ανέδειξε ως παράγοντες του συλλογικού βίου νεαντερτάλειους πρασινοφρουρούς. Καταξίωσε την έκπτωση των ηθών με τα γκομενιλίκια του οινόφλυγα Ανδρέα και τις χειρονομίες στην τότε ερωμένη του Μιμή.
Θεσμοθέτησε το πελατειακό κράτος με τις κλαδικές και τους διορισμούς σε ΔΕΚΟ και Δημόσιο όσων διέθεταν χαρτί με σφραγίδα από τοπική του ακριδοκόμματος. Εξευτέλισε τον ελληνικό πολιτισμό με τη συμμετοχή προβεβλημένων στελεχών του σε εμποτισμένα με αλκοόλ νυχτέρια σε σκυλάδικα, που έφτασαν να αποκαλούνται «πολιτιστικά κέντρα».
Κοινωνικοποίησε τη διαφθορά όχι μόνο με τα αναρίθμητα σκάνδαλα των «πράσινων» ακρίδων, τα οποία όρμησαν κατά σμήνη στα δημόσια ταμεία, αλλά κυρίως με την ιστορικής σημασίας φράση του Ανδρέα Παπανδρέου για έναν λαδιάρη πασοκτζή στελεχάριο: «Είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά όχι και πεντακόσια εκατομμύρια».
Συνεχίζεται…
Το αθλιότερον έργο που του Α.Παπανδρέου είναι η καταστροφή της Ελληνικής Οικονομίας, Βιοτεχνίας και Βιομηχανίας. Ολα άρχισαν από εκεί….. Η λεγόμενη κοινωνικοποίηση των μεγάλων μονάδων που στήριζαν την Οικονομίαν μας, όταν όλοι σχεδόν οι υπάλληλοι της έγιναν δημόσιοι υπάλληλοι, στηριζόμενοι και τρεφόμενοι από τον δημόσιον κορβανάν, με μισθούς …ονειρεμένους για την εποχή εκείνη…..Μέσα σ΄ενα βράδυ δεν υπήρξαν καρέκλες και γραφεία για να τους περιλάβουν…..
Το κυριότερον κατά την ταπεινήν μου άποψη, το να μην φοβούνται οι κρατούντες την Κοινήν Γνώμην …..Να αδικούν, να στρεβλώνουν και να δημιουργουν μια νέα αλήθεια και έναν νέον κώδικα αξιών, με τα πιστοποιητικά των πράσινων κλαδικών…..
Εξάλλου, ο μύθος κατά τον οποίον ο Α.Π. ηγεμόνευε για πολλά χρόνια στην πολιτική ζωή της χώρας δεν ευσταθεί, καθοσον το 1985 για να ξαναβγεί νέα τετραετία, έλαβε την υποστήριξη του Φλωράκη (θα θυμούνται οι παλαιοί την επίσκεψη του τελευταίου στο Καστρί, παραμονές των εκλογών)…..
…
Οπα κυρ Παναή..
Σαν πολλά μας τα λές.. και χύμα,και τσουβαλάτα και βρήκαμε και ποαπατζή να ξεθάψουμε να συγχωρεθεί η χούντα μας,η κατάντια μας,το χάλι και το μασκαραλίκι μας..
.Πελατειακό κράτος υπήρχε και πρίν τον Αντρέα.
.Το επιτυχέστερο ανθελληνικό επιχείρημα,ήταν,είναι και θα είναι-με μεγάλη διαφορά και διαφθορά,-Η εσχάτη και άνευ όρων προδοσία της Κύπρου..
(..Το σημαντικότερο πλήγμα στον Ελληνισμό,δεν το έκανε το πασόκ του 81,ούτε η διακύρηξη της 3ης Σεπτέμβρη ,με όσα λάθη,κακούς χειρισμούς και λαμογιές έκανε..
Το σημαντικότερο πλήγμα στον Ελληνισμό,ήταν είναι και θα είναι πάντα εκ των έσω..)
..Το πασόκ το 74 και το 81,μέχρι και τέλη 90,δεν έχει,ούτε και είχε την παραμικρή σχέση, με τα σημερινά κωλομάγαζα των,ελεεινών αρχιδωσιλόγων παλιοτόμαρων καθαρμάτων και μασκαράδων της νεο-μεταπολιτευτικής* περιόδου στην ελλάδα..
(Το πασόκ τότε ήταν πολιτικό κόμμα,τα σημερινά δεν πλησιάζουν ούτε τσίρκο..)
Αν με το πασόκ τότε,αλλάξαν την καθαρεύουσα με την δημοτική,δεν σου απαγόρευσε ΚΑΝΕΙΣ να μιλάς και να εκφράζεσαι με την καθαρεύουσα..
Αν σήμερα όμως,δεν βάλεις pos στο μαγαζάκι σου,..στο περίπτερο..στο μπαλκόνι σου ακόμα και στην ντουζιέρα σου,ο τραπεζίτης στό κλεισε το σπίτι,μέχρι να πείς;
”ζήτω το έθνος”!..
Μέγιστη διαφορά.
.
…Αν οι έλληνες ψηφίσαν τον Αντρέα μετά την εποχή Ράλλη και δεξιάς,ήταν γιαυτόν και μόνο ακριβώς τον λόγο..
Είχαν πήξει στην αποβλάκωση,στην διαφθορά,στο πελατειακό κράτος,από πατριωτικές και δεξιές ακρίδες..
Οσο για τα ήθη που απαξίωσε..Αυτό κι αν είναι τρομερό επιχείρημα!..
..Δεν έφτασε σε αυτό το χάλι το ελλαδιστάν σήμερα,επειδή ο αντρίκος τό ριξε ένα βράδυ στο γκομενιλίκι με την μιμή..και είπε να πάρει διαζύγιο στα τελευταία του..
..
Μόνο σε κάτι μπανανίες όπως το ελλαδιστάν ένα τέτοιο γεγονός,θα αναφέρονταν ακόμη και σήμερα ώς κάτι το ουσιώδες,ή θέμα πολιτικής ανάλυσης και πολιτικής σημασίας..
Πρόλαβε και έφυγε το 95 ο Αντρέας..
Θα του είχαν χρεώσει πολιτικά,από εμφυλίους στην λατινική αμερική,μέχρι και τον σεισμό στην Αθήνα το 99..
Πάντα η χούντα θα φταίει σε κάποιον
Ἄτιμη αὐτή ἡ χούντα. Ἕνα μόνο σκάνδαλο μπόρεσε νά γίνη ἐπί 7ετίας (μέ τά κρέατα) καί ἕνα μέλος τῆς χούντας καταδικάσθηκε, ἐπἰ χούντας. Τόν Παττακό τόν σατίριζαν γιά “τό μυστρί στήν κωλότσεπα” (γιά νά ἐγκαινιάζη ἔργα) ἀλλά ὁ Ἀνδρέας ἔμεινε στήν ἱστορία γιά τά κουτιά τῶν πάμπερς μέ τά κλεμμένα ἑκατομμύρια μέσῳ Κοσκωτᾶ. Τί προτιμᾶτε, μυστριά ἤ Πάμπερς;