Μπορεί στην Ελλάδα να φοβάται μην τυχόν και λάβει το βραβείον της ανοιχτής παλάμης από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του (και γι’ αυτό διέγραψε προς παραδειγματισμό τον βουλευτή Μάριο Σαλμά), αλλά έξω πάει καλά!
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Στη Νέα Υόρκη ο Μπουρλάς της Pfizer τού απένειμε το βραβείο Global Citizen για το 2024 από το Atlantic Council (Ατλαντικό Συμβούλιο μεταφράζεται και είναι ντιπ-καταντίπ αμερικάνικος οργανισμός που βράβευσε και τον Ζελένσκι). Ο Μητσοτάκης, επειδή θέλει να ξαναπάρει βραβείο made in USA, μόλις άρχισε την ομιλία του, μπήκε στο ψητό. Είπε: «Πιστεύω ότι η ελληνική εμπειρία μπορεί να έχει σημασία για άλλες χώρες και γιατί αυτό που πετύχαμε μπορεί να έχει απήχηση πέρα από τα σύνορά μας. Οχι μόνο για γεωπολιτικούς λόγους – διότι είναι σημαντικό ότι η Ελλάδα είναι πλέον ένας σταθερός και προβλέψιμος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών».
Τους το είπε ξεκάθαρα για να ησυχάσουν: είμαστε προβλέψιμοι, είμαστε «ναι σε όλα», τα καλά και πειθήνια παιδιά που ευγνωμονούμε όλους όσοι διαγουμίζουν τη χώρα επειδή μας… προτίμησαν. Στη διπλωματική γλώσσα, στις διεθνείς σχέσεις, στις επιχειρήσεις και σε πάμπολλες ανθρώπινες δραστηριότητες, αν θεωρηθείς προβλέψιμος, αντιμετωπίζεσαι ως μ@λ@κ@ς – και στην καλύτερη περίπτωση σαν κορόιδο. Αν το διαφημίζεις κιόλας, πας καρφί για… μπάρκο. ∆εν θα απομείνει ούτε ίχνος από την προβλέψιμη και καλοφάγωτη σάρκα σου.
Το κακό με τον Μητσοτάκη είναι πως δηλώνει (και είναι) προβλέψιμος ο ίδιος, αλλά για λογαριασμό της Ελλάδας. Αυτός καλοπιάνει τις ΗΠΑ, αλλά με έξοδα του λαού, του έθνους και του κράτους. Πάντως, στην εντύπωση που έκανε στους διπλωμάτες η σημαντική ατάκα Μητσοτάκη για την προβλέψιμη συμπεριφορά της Ελλάδας να προσθέσουμε και την αίσθηση που προκαλεί η προσπάθεια ορισμένων ΜΜΕ να ωραιοποιήσουν τη φράση. Για παράδειγμα, ο ΑΝΤ1. Το μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων την αγγλική λέξη predictable (προβλέψιμος) την απέδωσε ως «συνεπής». Ομως στην επίσημη ιστοσελίδα του πρωθυπουργού η λέξη predictable μεταφράζεται ορθά: προβλέψιμος.
Αυτά τα ολίγα συμβαίνουν εις τας ΗΠΑ…
Και μια ερώτηση για το τέλος: Οι απρόβλεπτοι, όπως η Τουρκία, τι ακριβώς έχουν πάθει από τους Αμερικανούς; Μήπως τους βομβάρδισαν για να αποχωρήσουν από το κομμάτι της Κύπρου που παρανόμως κατέχουν;
