Το ζήτημα, όχι μόνο στην εποχή μας αλλά διαχρονικά, είναι να φαίνεσαι· όχι να είσαι. Να σταυροκοπιέσαι και να ανάβεις κεριά μπροστά στις κάμερες. Έτσι θα δείξεις την ευσέβειά σου. Μπορεί να είσαι και λαμόγιο και ντιπ άθεος και να βλασφημείς νυχθημερόν, αλλά αυτό το ξέρουν μόνο οι κοντινοί σου, που ούτως ή άλλως (για την ώρα) σε ανέχονται. Όμως, το αγνοούν οι άγνωστοι, η άποψη των οποίων πολύ σε ενδιαφέρει.
Επίσης, κάνεις συχνά αγαθοεργίες, ποζάροντας στον επαγγελματία φωτογράφο που σε συνοδεύει. Έτσι δείχνεις το φιλάνθρωπον του χαρακτήρος σου. Μπορεί ο παππούς να ήταν κουκουλοφόρος στην Κατοχή και να τον κληρονόμησες, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και -πάνω απ’ όλα- δεν το ξέρουν οι άλλοι. Το ξέρεις εσύ και δεν το επικοινωνείς. Το μόνο που δείχνεις προς τα έξω είναι οι «καλοσύνες» σου. Είσαι και γλείφτης κάθε εξουσίας. Αυτό το ξέρει η εξουσία. Εσύ δείχνεις στους πολλούς, στην «αγορά», που λέει κι ο Καβάφης, ότι είσαι ατρόμητος, απροσκύνητος, επαναστάτης. Γι’ αυτό αναρτάς πύρινα συνθήματα και αρθρίδια στους λογαριασμούς που διατηρείς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Κάπως έτσι είναι και η χιπστεροκαγκουρίστικη επιλογή σου να ζαλίζεις τον κόσμο με το ηλεκτρικό πατίνι σου. Θέλεις να δείξεις ότι είσαι οικολόγος, «προχώ», εναλλακτικός, δεν πας με τους πολλούς, έχεις χούγια δικά σου, πρωτότυπα. Και κυκλοφορείς με το ηλεκτρικό πατίνι στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, στην Κηφισίας, στην παραλιακή της Θεσσαλονίκης, χωρίς κράνος, μιλώντας στο κινητό και αναμένοντας από τους άλλους να σε προσέξουν, να σε σεβαστούν, να μη σου κάνουν ζημιά. Και τι σε νοιάζει, βρε αδελφέ, αν παρανομείς; Ξέρεις ότι τα ηλεκτρικά πατίνια απαγορεύεται να κυκλοφορούν σε δρόμους με ανώτατο επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας που υπερβαίνει τα 50 χλμ./ώρα, αλλά αυτό δεν σε αποτρέπει. Και στην εθνική, άμα λάχει, θα πας με το πατίνι. Και στα πεζοδρόμια αλωνίζεις και μανουριάζεις με τους διαβάτες, που δεν σε πρόσεξαν ότι ερχόσουν από… πίσω τους και «σου έκλεισαν» τον δρόμο. Τέτοιος είσαι.
Διαβάστε ακόμα:
