Ιεραρχούμενοι αναλόγως του βαθμού επικινδυνότητάς τους, τρεις είναι οι σημαντικότεροι εχθροί του λαού και του έθνους: το πολιτικό σύστημα, οι Γερμανοί και οι Τούρκοι. Οι τελευταίοι θα ήταν εντελώς ακίνδυνοι αν δεν υπήρχαν οι δύο πρώτοι.
- Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά
Πράγματι, έως σήμερα το πολιτικό σύστημα έχει ήδη επιβεβαιώσει τα καθήκοντά του ως μία καλοαμειβόμενη διεθνιστική μεταπρατική τάξη εξουσίας, που εκτελεί τη μεταφορά του ιδιωτικού και δημόσιου πλούτου του ελληνικού λαού στις διεθνείς οικονομικές ελίτ.
Οι τελευταίες εξελίξεις, όμως, στα νησιά του Αιγαίου και η διασπορά προσφύγων και μεταναστών ανά την επικράτεια, καθώς και η αποκάλυψη της δομής και της λειτουργίας των ΜΚΟ αναδεικνύουν μία επιπλέον σκοτεινή πλευρά του πολιτικού συστήματος, που άπτεται της εκδίωξης του ελληνικού πληθυσμού από τη χώρα λόγω της οικονομικής δυσπραγίας και της ληστρικής φορολογίας που επιβάλλει, επιφέροντας την αναπόφευκτη αντικατάσταση των Ελλήνων από αλλογενείς πληθυσμούς, μουσουλμάνους στη συντριπτική πλειονότητά τους.
Οι κάτοικοι του ανατολικού Αιγαίου έχουν αρχίσει, έστω και αργά, να αντιλαμβάνονται την εμπλοκή των πολιτικών στη λειτουργία των ΜΚΟ και στο θέατρο του παραλόγου που κατέστρεψε την τοπική οικονομία, την κοινωνία και την κανονικότητα της ζωής τους. Οι Ελληνες έχουν πλέον αντιληφθεί ότι φυσικά πρόσωπα πλησίον των πολιτικών ροκανίζουν και αυτά, όπως χιλιάδες άλλα, τα ευρωπαϊκά χρήματα ως αμειβόμενοι πρωταγωνιστές και παλιάτσοι του δράματος της μόνιμης εγκατάστασης αλλοεθνών πληθυσμών στην πατρίδα μας.
Οι Ευρωπαίοι, εν αντιθέσει με τους Ελληνες, αντιλήφθηκαν την επίδραση του μαζικού εποικισμού αλλοεθνών πληθυσμών με διαφορετικό πολιτισμό, ήθη και έθιμα στην κοινωνική συνοχή και τη δημόσια ασφάλεια. Έτσι μετά το 2013 η Ευρωπαϊκή Ένωση άρχισε να σφραγίζει σταδιακά τα βόρεια σύνορα της χώρας μας, εγκλωβίζοντας εντός αυτής εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες.
Ταυτόχρονα, για να ακυρώσουν τις όποιες ελληνικές αντιδράσεις, οι Ευρωπαίοι διέθεσαν 2,2 δισ. ευρώ στην κρατική μηχανή της χώρας, ώστε να διευκολυνθεί η εγκατάσταση εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στην Ελλάδα, γνωρίζοντας βεβαίως ότι ο πακτωλός και η χρήση των χρημάτων από το σύστημα εξουσίας δεν θα άφηναν αδιάφορους τους πολιτικούς.
Η διαχείριση εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από ένα ή δύο φυσικά πρόσωπα, που συνήθως θα παράξουν μηδενικό έργο, είναι μια καλή οικογενειακή επιχείρηση. Το αποτέλεσμα της επικερδούς διαχείρισης του προβλήματος είναι η μετατροπή της χώρας σε έναν όλο και περισσότερο διογκούμενο μεταναστευτικό και προσφυγικό καταυλισμό, επειδή η επί προσωπική ωφελεία διαχείριση των χρημάτων μέσω των ΜΚΟ απαιτεί όλο και περισσότεροι μετανάστες να εγκαθίστανται στην Ελλάδα μέσα από την απύθμενη πληθυσμιακή δεξαμενή του Τρίτου Κόσμου.
Η ποιότητα του πολιτικού συστήματος αναδεικνύεται από την πρόσφατη εθελοντική αιμοδοσία στη Βουλή, όπου από 300 βουλευτές προσήλθαν μόνο δύο για να δώσουν αίμα, πράξη, βεβαίως, που τιμά και διαχωρίζει τους τελευταίους από τους υπολοίπους.
Είναι γνωστό, επίσης, ότι η διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος στην Ελλάδα γίνεται από το Βερολίνο, επειδή η επιχειρούμενη διάλυση της ελληνικής κοινωνίας μέσω της μαζικής εγκατάστασης μουσουλμάνων εποίκων αποδυναμώνει τις όποιες εθνικές αντιστάσεις απέναντι στην αρπαγή του ενεργειακού πλούτου της Μεσογείου, την οποία σχεδιάζουν να φέρουν εις πέρας οι Γερμανοί σε συνεργασία με την Τουρκία, ενώ ενισχύει την κοινωνική μηχανική.
Η εξωτερική πολιτική των Γερμανών εστιάζεται στη δημιουργία ενός ενοποιημένου γεωγραφικού χώρου, εκτεινομένου κατά μήκος τριών αξόνων, από το Αμβούργο μέχρι τη Λιβύη, την Κύπρο και τις χώρες του Κόλπου. Το σχέδιο αποτελεί ένα σύγχρονο υποκατάστατο της παλαιάς σιδηροδρομικής γραμμής Βερολίνου – Βαγδάτης, που ήταν η αιχμή της εξωτερικής πολιτικής του Κάιζερ τον περασμένο αιώνα. Η διάλυση των βαλκανικών χωρών και η ενίσχυση της Τουρκίας αποτελούν την αναγκαία και ικανή συνθήκη για την επιτυχία του γερμανικού εγχειρήματος.
Πράγματι, είναι οξύμωρο το γεγονός ότι, ενώ η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ενωση, υποβρύχια και άλλα στρατηγικά όπλα κατασκευάζονται με γερμανική τεχνογνωσία και κεφάλαια στην Τουρκία. Όπλα, βεβαίως, που θα στραφούν όχι εναντίον του γερμανικού λαού, αλλά εναντίον των Ελλήνων. Γερμανικές ΜΚΟ και γερμανικά σκάφη της Frontex αποβιβάζουν καθημερινά εποίκους στα ελληνικά νησιά.
Εκατοντάδες Γερμανοί στρατιώτες και αστυνομικοί έχουν σφραγίσει την έξοδο από τα βόρεια σύνορα. Ο γερμανικός Τύπος δεν χάνει ευκαιρία να τοποθετείται εναντίον της χώρας μας, ενώ η Μέρκελ αγνοεί επιδεικτικά τον πρωθυπουργό της Ελλάδος στις διασκέψεις για τη Λιβύη.
Άραγε, τι περισσότερο θα μπορούσε να κάνει μία χώρα για να χαρακτηριστεί επικίνδυνη και εχθρική και πόσο άθλιο πολιτικά είναι το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα για να εξακολουθεί να συνεργάζεται με τον γερμανικό παράγοντα εναντίον της χώρας του;
*Διδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Manchester, UK, δ/ντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
