Οι Μικ Τζάγκερ, Μαντόνα, Χάρισον Φορντ, Λεμπρόν Τζέιμς, Τζένιφερ Άνιστον, Λέιντι Γκάγκα, Ριάνα, Λεονάρντο ντι Κάπριο, Ρίτσαρντ Γκιρ, Στίβι Γουόντερ, Σκάρλετ Γιόχανσον, Μπρους Σπρίνγκστιν, Τζένιφερ Λόπεζ, Μπιγιονσέ, Σερ, Τζον Μπον Τζόβι, Αρνολντ Σβαρτσενέγκερ, Αλάνις Μόρισετ, Κριστίνα Αγκιλέρα, Τζούλια Ρόμπερτς, Κέιτι Πέρι και άλλες/οι, ων ουκ έστι αριθμός, «πήγαν κουβά».
Οι εκπρόσωποι του βαθύτατου χολιγουντιανού, μουσικού και εν γένει καλλιτεχνικού κράτους στήριξαν με πάθος και ανοιχτά την Κάμαλα Χάρις, η οποία κατόρθωσε να ολοκληρώσει προεκλογική καμπάνια χωρίς να πει ούτε μισή συγκεκριμένη κουβέντα, χωρίς να απαντήσει σε κρίσιμα ερωτήματα, χωρίς να τοποθετηθεί πολιτικά και να αρθρώσει συγκροτημένα επιχειρήματα. Ο Τραμπ, λαϊκιστής – ξελαϊκιστής, απάντησε χωρίς δισταγμό σε ερωτήματα – με τα περισσότερα από αυτά να ηχούν άβολα. ∆εν υπάρχει μέχρι σήμερα υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ που να δέχτηκε να απαντήσει ζωντανά σε… τρίωρη (!) συνέντευξη, όπως έκανε ο Τραμπ στη διαδικτυακή εκπομπή του Joe Rogan (την οποία μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη εδώ: https://youtu.be/ hBMoPUAeLnY).
Όλα τα παραπάνω δεν πρέπει να μας κάνουν να λησμονούμε το σημαντικότερο: Ο Τραμπ δεν περιφρόνησε τους Αμερικανούς. ∆εν αποκάλεσε «σκουπίδια» τους ψηφοφόρους της Κάμαλα, όπως ο πρόεδρος Μπάιντεν αποκάλεσε τους οπαδούς του Τραμπ. ∆εν είπε «αξιοθρήνητους» τους ∆ημοκρατικούς, όπως χαρακτήρισε η Χίλαρι όλους τους Ρεπουμπλικάνους.
Ο Τραμπ απευθύνθηκε στους πολλούς, στους ανθρώπους του λαού, εκείνους που περιφρονούν οι ελιτιστές, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που κάθε τόσο «στολίζει» μεγάλα κομμάτια της λαϊκής πλειοψηφίας με χαρακτηρισμούς, όπως «ψεκασμένοι» και «τζαμπατζήδες». Οι αστέρες, διάττοντες και μη, είναι μεν γνωστοί, αλλά έχουν μόνο μία ψήφο – και αρκετοί απ’ αυτούς δεν θέλουν να ξεβολευτούν ούτε καν για λίγη ώρα, μέχρι να πάνε στο εκλογικό τμήμα για να ψηφίσουν.
Ηθικό δίδαγμα: Αν πολιτεύεστε, να έχετε άποψη δική σας, όχι δανεική. Στηριχτείτε στους πολλούς και καλοδεχτείτε τη βοήθεια των λίγων – πάντα με τους δικούς σας όρους. Μη διστάζετε να απαντάτε σε «καυτές» και «αντιπαθητικές» ερωτήσεις. Και το σημαντικότερο όλων: Mη βρίζετε τον λαό, θα σας αντιγυρίσει τη… χάρη.
Διαβάστε ακόμα:
Η αριστερά (δημοκρατικό κόμμα) και στις ΗΠΑ είχε γίνει το γατάκι του woke κεφαλαίου. Η woke αντζέντα (ΛΟΑΤΚΙ, Τρανς, 62 ψευτοφύλα, DEI, λογοκρισία, κορεκτίλα, κτλ) βόλεψε την ψευτοελίτ γιατί έβαλε στην άκρη τον λαό και τα συμφέροντα του. Και ο Τραμπ έφερε το ρεπουμπλικανικό κόμμα πιο κοντά στους εργαζόμενους και στον λαό. Για αυτό βγήκε ο Τραμπ και για αυτό έχασε η Χάρις. Οι ευφυείς εργαζόμενοι ψήφισαν Τραμπ και στους δημοκρατικούς έμειναν οι χρήσιμοι ηλίθιοι με τα 2-3 χιλιάρικα το μήνα (σχεδόν φτωχοί για ΗΠΑ) που νομίζουν ότι δήθεν ανήκουν και αυτοί στην οικονομική ελίτ του 0,5% που υπηρετεί το κόμμα αυτό.
Tώρα το woke ψοφολογάει και παθαίνουν υστερίες οι χρήσιμοι ηλίθιοι που ανάφερα πριν.
Κύριε Λιάκο απολαμβάνω να διαβάζω τα άρθρα σας καθημερινά, είστε απολαυστικός πραγματικά!!!