Δεν περνούν τρένα, λεωφορεία και μετρό, αλλά αυτό, περιέργως, δεν συντρίβει τον καπιταλισμό, που έχει τον απέθαντο!
- Από τον Παναγιώτη Λιάκο
Όταν απεργούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς ένα κεφάλαιο πλήττεται: Όχι το μεγάλο, αυτό που έχει δυο και τρεις ουρές για το χρήμα του, αλλά το μικρό, το τοσοδούλι, αυτό που κυνηγάει το μεροδούλι για να ‘χει μεροφάι.
Ο Μπιλ Γκέιτς, ο Λάτσης, ο Γουόρεν Μπάφετ, ο Βαρδινογιάννης, ο Τζεφ Μπέζος, ο Μελισσανίδης, ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ, ο Μυτιληναίος, ο Κόκκαλης, οι Αγγελόπουλοι δεν στήνονται στα κιόσκι για να βγάλουν ημερήσιες κάρτες ή απεριορίστων διαδρομών, ούτε κοιτούν κάθε τόσο τα ηλεκτρονικά ταμπλό στις στάσεις για να δουν πότε επιτέλους έρχεται το μπλε λεωφορείο Ακαδημία – Ζωγράφου.
Οι εφοπλιστές δεν ξεροσταλιάζουν στη στάση στη Φιλολάου, στο Παγκράτι, αδημονώντας να περάσει το τρόλεϊ 11 για να πάνε στη Νέα Ελβετία. Είναι στην κανονική Ελβετία, την παλιά, και κάνουν τα σκι τους και ανάβουν τις πουράκλες τους (μόλις τελειώσουν με το σκι) με κάτι σπίρτα μακρουλά σαν τηλεγραφόξυλα.
Έχουν μια χαρά οχήματα άπαντες οι πλούσιοι, οι κροίσοι και οι ζάπλουτοι, και οι περισσότεροι εξ αυτών και οδηγούς, και δεν αγχώνονται για τις καθυστερήσεις και τις απεργίες των μέσων μαζικής μεταφοράς. Ίσως, πού και πού, να αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν οι πολλοί φτωχοί να ανέχονται τους συνδικάλες να τους χαλάνε την καθημερινότητα.
Δεν φταίνε οι μεροκαματιάρηδες να δαπανούν και ένα και δύο ημερομίσθια στα ταξί για να πάνε στη δουλειά τους. Ευθύνονται εκείνοι που επιτρέπουν στους συνδικάλες να χρησιμοποιούν την κοινωνική πλειοψηφία σαν ομήρους.
Τη λύση για τις απεργίες όλοι την ξέρουμε και οι περισσότεροι συμφωνούμε με αυτήν: ιδιωτικοποίηση. Να μην υπάρχει αυτή η «ομπρέλα» της νόμιμης αυθαιρεσίας σε βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων.
Αν, από την άλλη, αυτό το καθεστώς θεωρείται σωστό και λειτουργικό, ας γίνουν όλα έτσι. Κρατικά υφασματάδικα, κρατικά ρουχάδικα, γυμναστήρια ΔΕΚΟ, μπογιατζήδες του Δημοσίου, φαρμακεία που θα υπάγονται σε οργανισμούς, κρατικά κρεοπωλεία και δεν συμμαζεύεται. Και, μόλις κρατικοποιηθεί το σύνολο της Ελλάδας, θα ανοίξει μια τεράστια τρύπα, θα μας καταπιεί και μετά θα μας φτύσει σαν μασημένη τσίχλα, επειδή δεν θα μας ανέχεται πλέον ούτε η μέλαινα γαία.
