Θέλω να μιλήσω περί «μπούλινγκ» (σημ.: εγγλέζικο ρήμα που σημαίνει «απειλώ, εκφοβίζω»).
- Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο
O πάγκοινος πλέον αυτός… νεοελληνικός όρος είναι της ίδιας οικογένειας με την εγγλέζικη λέξη «μπουλ» (bull), που σημαίνει ταύρος, καθώς και με τη λέξη «μπουλντόουζ» (bulldoze), που, καταρχάς, είναι στα αγγλικά ρήμα και σημαίνει «ισοπεδώνω» και μόνον δευτερογενώς είναι ουσιαστικό και σημαίνει… μπουλντόζα!
Ξέρετε κάτι; Ήμουν στην τελευταία τάξη του λυκείου όταν επικράτησε το κίνημα των συνταγματαρχών της 21ης/4/1967 και φοιτητής κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης του καθεστώτος, αλλά ο μόνος… ταυροειδής εγγλέζικος όρος που ήρθε έκτοτε στα αυτιά μας ως παραπεμπτικός σε εκφοβιστικές ισοπεδώσεις αναφερόταν αποκλειστικά στους Σικάγο Μπουλς (Chicago Bulls), την ομάδα μπάσκετ του Σικάγου!
Κανένας έτερος… αγγλισμός δεν παρέπεμπε σε εξιδιασμένη βία, ας πούμε, κατά αντιφρονούντων στα κρατητήρια της ΕΣΑ! Λέτε, δηλαδή, να έπρεπε να μπούμε στην πάμφωτη και απαστράπτουσα «δημοκρατική Μεταπολίτευση» για να φθάσουμε να βλέπουμε παιδιά των Νεοελλήνων μεταβαλλόμενα βαθμηδόν σε «δημοκρατικούς (μπουλ)ούκους»; Τι είναι, αδερφοί μου, αυτό το φαινόμενο; Δεκαεννιάχρονος έκανε «μπούλινγκ» σε καθηγήτρια απειλώντας να τη γ….. αν δεν του σβήσει τις απουσίες!
Δεκαεφτάχρονος, που υπερασπιζόταν την αδελφή του σε σχολείο, υπέστη ξυλοδαρμό από δεκαπέντε συνομηλίκους του (δημοσιεύθηκε ότι εμιμούντο συγκεκριμένο κινηματογραφικό πρότυπο!) και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο. Άλλος έφηβος, πάλι σε σχολείο, γρονθοκόπησε μαθητή τρία χρόνια νεότερό του, συζητώντας μαζί του περί… «ύπνου» (!), με αποτέλεσμα να τρώει σήμερα το θύμα με σωληνάκια, έχοντας τέσσερις λάμες περιφερειακώς στα σαγόνια του!
Μαθητές δημοτικού έβαλαν συμμαθήτριά τους να γλείψει την (οθωμανική…) βεσπασιανή του σχολείου δύο, παρακαλώ, φορές, διότι έχασε στο παιχνίδι! Έτεροι ακολουθούν μέχρι τις εισόδους πολυκατοικιών καμιά ηλικιωμένη που γυρίζει από ΑΤΜ με το μηνιάτικο της σύνταξης στην τσάντα ή καμιά κοπελίτσα που τη θεωρούν… βολική! Άλλοι, επίσης έφηβοι, περιφέρονται με μαχαίρια και σουγιάδες στα γήπεδα, λύνοντας εκεί μέχρι προσωπικούς λογαριασμούς!
Έτεροι βγάζουν τα απωθημένα τους σε λεωφορεία αστικών γραμμών σπάζοντας τζάμια και πόρτες, και απειλώντας με μαχαίρια οδηγούς και ελεγκτές… Οι πιο οργανωμένοι παίζουν με μολότοφ, καδρόνια και μπάζα πάνω σε κεφάλια αστυνομικών σε τακτικές επιχειρήσεις ή ανά «κατάληψη» σε διάφορα κτίρια Αθηνών – Θεσσαλονίκης!
Πλήθος άλλοι, αμφοτέρων των φύλων, ακόμα πιο «οργανωμένοι» (βγάλτε μου, σας παρακαλώ, τη φοβερή υποψία ότι ίσως «χαρτζιλικώνονται» γι’ αυτό…), ορμούν ως «bulls by the horns» (…με τα κέρατα!) πάνω σε προσόψεις δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, και γράφουν με σπρέι ειδικά «αντιμιλιταριστικά», όπως: «Ούτε μια ώρα στον Στρατό!», «Οι μήτρες μας δεν τροφοδοτούν τα ελληνικά στρατά, κάνω εκτρώσεις από τα δεκαεφτά»! Ή… «ανθρωπιστικά»: «Καλοδεχούμενοι όλοι οι μετανάστες!», «Αθάνατος-η ο/η Ζακ-Τζάκι!». Ή ευθέως… αντιαναπτυξιακά: «‘’Όχι’’ στη βιομηχανική ανάπτυξη», «Θάνατος στον ιμπεριαλισμό των εξορύξεων»!
Εντάξει, ακόμα και αν με πείσετε ότι όλα αυτά ουδόλως μυρίζουν, όπως πιστεύω εγώ, ένα είδος «εξτραβαγκάν χουντισμού», σας ερωτώ ευθέως: Λέτε, πάντως, να μυρίζουν και «δημοκρατική ευαισθησία»; Φανταστείτε ότι όλα αυτά τα αξιολογούν ειδικώς ως αποσάθρωση του «δημοκρατικού» νεοελληνικού κράτους εξωτερικές μυστικές υπηρεσίες…
