Η προσφορά της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα κατανοείται μόνο συγκριτικά. Τα έτη 1989 και 2024 το ΑΕΠ Ελλάδας και Τουρκίας ήταν 130 και 238, και 107 και 1.340 δισεκατομμύρια δολάρια, αντίστοιχα. ∆ηλαδή, η Ελλάδα μέσα σε 36 χρόνια αύξησε το ΑΕΠ της κατά 1,83 και η Τουρκία κατά 12,53 φορές. Σήμερα η Ελλάδα είναι προτελευταία στους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μία θέση πάνω από τη Βουλγαρία και τελευταία στην αγοραστική δύναμη του πληθυσμού.
Τα σημαντικά στάδια της μεταπολιτευτικής μετάβασης είναι δύο: Το πρώτο άπτεται της αποελληνοποίησης και της μετάβασης από την πολιτική δομή του έθνους-κράτους σε συνομοσπονδιακά σχήματα. Το δεύτερο είναι η αποβιομηχανοποίηση και η εκχώρηση του συνόλου της εθνικής παραγωγής στα πολυεθνικά funds. Το πρώτο στάδιο, μέσω του τραπεζικού δανεισμού, αποτέλεσε το αναγκαίο σχήμα ώστε να εξουδετερωθούν οι αντιδράσεις στο δεύτερο στάδιο από έναν πληθυσμό ο οποίος υφίσταται συστηματική διαστρέβλωση της ορθολογιστικής νοητικής λειτουργίας του από τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Από το 2016 και μετά υπήρξε μια ποιοτική μεταβολή στον οικονομικό και τον ιδιοκτησιακό χάρτη της χώρας.
Για να καταστεί η ποιοτική μεταβολή κατανοητή, θα πρέπει να παρουσιαστεί το πρόσφατο παράδειγμα της Αιγύπτου. Η χώρα δανείστηκε 2 δισεκατομμύρια δολάρια από το Κατάρ για να αγοράσει σιτάρι που καλλιεργείται στην Αίγυπτο, σε γεωργική γη που αγοράστηκε από funds τα οποία ελέγχονται από το Κατάρ. Με το ίδιο οικονομικό σχήμα η ιδιωτική και η κρατική περιουσία της Ελλάδας εκχωρούνται μεθοδικά στα ξένα funds, ώστε το σύνολο της παραγωγικής διαδικασίας, της κατανάλωσης και της οικονομικής δραστηριότητας να ελέγχεται από τα καρτέλ. Προσπερνώντας το στημένο πολιτικό παιχνίδι, στο οποίο συμμετέχουν όλα τα κόμματα, αυτό που ενοχλεί το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα είναι η «μεγάλη εικόνα». Αυτός είναι ο λόγος της πρόσφατης, σφοδρής αντίδρασης στο βίντεο του Κώστα Μαρινάκη, καθηγητή Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης, ο οποίος μέσα από το διαδικτυακό του κανάλι Grekonomics παρουσίασε το τριγωνικό σχήμα της διαπλοκής του πολιτικού συστήματος, των τραπεζών και των μέσων μαζικής επικοινωνίας.
Πράγματι, ο πρώτος πόλος του τριγώνου νομοθετεί, ο δεύτερος επωφελείται οικονομικά, ενώ ο τρίτος κατευθύνει τη συμπεριφορά της μάζας, με αποτέλεσμα και οι τρεις πόλοι να επωφελούνται οικονομικά από τη φτωχοποίηση των Ελλήνων. Η κοινωνική μηχανική ισχυρίζεται ότι το 1% του πληθυσμού ελέγχει τον κόσμο, μέσω ενός συστήματος γραφειοκρατίας, φορολογίας, διώξεων, καταστολής, κατασκευής ιδεολογίας και πολιτικής ορθότητας, που υλοποιεί το 4% του πληθυσμού. Το 90% του πληθυσμού κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, ενώ το 5% του πληθυσμού προσπαθεί να αφυπνίσει το 90%, εμποδιζόμενο και διωκόμενο όμως από το 4%, που ελέγχεται από το 1%.
Στην Ελλάδα την ανωτέρω κοινωνική δυναμική την ισχυροποιεί, αφενός, ένας πληθυσμός με εθνικό δείκτη ευφυΐας πλησίον του 90, όταν ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι το 100 και, αφετέρου, ένας λαός που οι πολιτικοί και τα φαρμακευτικά συμφέροντα τον οδήγησαν να βρίσκεται στην έκτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης χρήσης ψυχοφαρμάκων και ψυχικών διαταραχών. (https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC9766760/#:~:text=Results,to%205%C2%B721)%20annually).
Περαιτέρω οι ιδεολογικές δομές ελέγχου του πληθυσμού μπορεί να περιγραφούν συνοπτικά με τον όρο «βενιζελισμός», ο οποίος από το 1922 και μετά αντικατέστησε τη Μεγάλη Ιδέα με την πτωματική θέση της «Μικρής, αλλά εντίμου Ελλάδος, που δεν διεκδικεί τίποτα από κανέναν».
Ο βενιζελισμός απετέλεσε τον κορμό της ιδεολογίας του ΠΑΣΟΚ και του μητσοτακισμού. Όταν ένα έθνος δεν διεκδικεί συλλογικά τα μέγιστα, τότε οι πολίτες του αδυνατούν να κατανοήσουν το προσωπικό τους συμφέρον. Αυτή είναι η βασική αρχή πάνω στην οποία βασίζεται ο έλεγχος και η ληστεία του πληθυσμού, την οποία, αντιθέτως, το σύνολο του πολιτικού συστήματος έχει κατανοήσει.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε σπιράλ θανάτου και μόνο ένα θαύμα μπορεί να τη βγάλει από τη δίνη.
*∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
Διαβάστε ακόμα:
