Τώρα που ο αχός των εορτών πέρασε, ήρθε στη θύμησή μας μία (σκοπίμως) ξεχασμένη, αλλά τόσο σημαντική επέτειος. Η θρυλική Μάχη της Κόνιτσας, που έγινε από τις 25 ∆εκεμβρίου 1947 έως τις 6 Ιανουαρίου 1948. Κατά τη διάρκεια του συμμοριτοπολέμου ο ∆ημοκρατικός Στρατός Ελλάδας είχε προσπαθήσει να καταλάβει μεγάλα αστικά κέντρα, όπως Νάουσα, Φλώρινα, Καρδίτσα και Καρπενήσι, προκειμένου να δημιουργήσει μία οντότητα με κατεχόμενο έδαφος και κυριαρχία επ’ αυτού, ώστε να αναγνωριστεί από τη διεθνή κοινότητα ως κράτος. Ανήμερα λοιπόν τα Χριστούγεννα του 1947 η μαρτυρική Κόνιτσα ξύπνησε από τις επιθέσεις των «απελευθερωτών».
∆εκατέσσερις μέρες κράτησαν οι σκληρές μάχες με τον Ελληνικό Στρατό (κυρίως την 75η Ταξιαρχία υπό τον συνταγματάρχη Κωνσταντίνο ∆όβα και τους λοκατζήδες) και στο τέλος να στέφεται νικητής και να αποτρέπει τη σοβιετοποίηση της περιοχής. Στις 7 Ιανουαρίου έφθασε στην Κόνιτσα για να παρασταθεί στους τραυματίες η βασίλισσα Φρειδερίκη, με στρατιωτικό τζιπ, αψηφώντας τις αντιρρήσεις του διοικητού της 8ης Μεραρχίας. Το εκεί άγαλμά της οι «δημοκράτες» το ξήλωναν διότι ενοχλούσε (του Βελουχιώτη όχι…). Μαθαίνουμε ευχαρίστως ότι ο δήμαρχος κ. Παπασπύρου ασχολείται με το θέμα. Η Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών (Παράρτημα Ιωαννίνων) στις 19 Ιανουαρίου θα τελέσει στην Κόνιτσα μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των πεσόντων αξιωματικών και οπλιτών. Χρέος η παρουσία μας.
Διαβάστε ακόμα:
ο Θεός , όλοι οι Άγιοι και ο Ελληνικός Στρατός μας βοήθησαν και γλιτώσαμε απο τους κατσαπλιάδες…
Συγχαρητήρια ηλιθιε για μια μνήμη του εμφυλίου. Δηλαδή της ντροπής του έθνους που δεν πρέπει να γιορτάζει κανείς. Ούτε δεξιός ούτε αριστερός. Κανένας σώφρων Έλληνας που δεν θέλει να επανερχονται μνήμες αλληλοσκοτωμων που μας έβαλαν με τις επιλογές τους ή τις παραλείψεις τους οι Άγγλοι και οι σοβιετικοι.