Σαν σήμερα το 1822 ολοκλήρωνε τις εργασίες της η Α ́ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου. Μια από τις αποφάσεις της ήταν τα χρώματα της σημαίας που θα κυματίζει για πάντα ψηλά στις συνειδήσεις, στις καρδιές και τις ψυχές των Ελλήνων.
Στην παράγραφο ρδ διαβάζουμε: «Τα χρώματα του Εθνικού Σημείου και των σημαιών της θαλάσσης και ξηράς διορίζονται τα εξής: κυανούν και λευκόν».
Στην παράγραφο ρε καθοριζόταν ότι το τελικό σχήμα που θα είχε η σημαία μας θα οριζόταν από το Εκτελεστικό Σώμα.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται: «Το Εκτελεστικόν Σώμα θέλει προσδιορίσει τον σχηματισμόν των σημαιών και του εθνικού σημείου».
Στην παράγραφο ργ συνδεόταν συμβολικά το υπό ίδρυση κράτος με την αρχαία ελληνική κληρονομιά. Η σφραγίδα της διοίκησης θα είχε ως βασικό χαρακτηριστικό της τη θεά Αθηνά: «Η σφραγίς της ∆ιοικήσεως φέρει σημείον χαρακτηριστικόν της ∆ιοικήσεως την Αθηνάν μετά των συμβόλων της φρονήσεως».
Το συγκινητικό κείμενο με το σπαργανώδες σύνταγμα της Ελλάδος ξεκινούσε ως εξής: «Το Ελληνικόν Έθνος, το υπό την φρικώδη Οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας, και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύσσει σήμερον διά των νομίμων Παραστατών του, εις Εθνικήν συνηγμένων Συνέλευσιν, “Την Πολιτικήν αυτού Ύπαρξιν και Ανεξαρτησίαν”». Ως Έλληνες τότε λογίζονταν οι χριστιανοί.
Στο Τμήμα Β ́ «περί των γενικών δικαιωμάτων των κατοίκων της επικρατείας της Ελλάδος» αναφέρεται: «Όσοι αυτόχθονες κάτοικοι της επικρατείας της Ελλάδος πιστεύουσι εις Χριστόν, εισίν Έλληνες, και απολαμβάνουσιν άνευ τινός διαφοράς όλων των πολιτικών δικαιωμάτων».
Ο Χριστός, η αρχαία Ελλάδα και το γαλανόλευκο χρώμα της σημαίας μας είναι εγγεγραμμένα με ανεξίτηλα γράμματα και σύμβολα στο DNA του κράτους που ίδρυσε το έθνος μας με πολυαίμακτους αγώνες, στερήσεις και θυσίες.
Αυτά αποφασίστηκαν την περίοδο της φωτιάς του μεγάλου Αγώνα για την Ελευθερία. Όποιος τα αμφισβητεί δεν επιδιώκει τίποτε άλλο παρά τον μηδενισμό όσων κατορθώσαμε με το σπαθί μας και την επιστροφή στον οθωμανικό τάφο στον οποίον είχαμε κλειστεί για περίπου 400 χρόνια.
Διαβάστε ακόμα:
Εύγε!
“οθωμανικός τάφος”. Έτσι πρέπει να αποκαλείται η περίοδος της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα κι όχι με διάφορους αναθεωρητικούς εξωραϊσμούς που πάνε να μας επιβάλλουν τα τελευταία χρόνια.