Στις 11 Αυγούστου 1961, ο τότε ηγέτης της Σοβιετικής Ενώσεως, Νικίτα Χρουστσόφ, είχε απειλήσει την Ελλάδα ότι θα βομβαρδίσει τους ελαιώνες της Αττικής – και επειδή οι βόμβες δεν κάνουν διακρίσεις, θα βομβαρδιστεί και η πλησίον αυτών Ακρόπολη. Ο τότε πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής είχε πει: «Ο κ. Χρουστσόφ δύναται και ηπείλησε να καταστρέψει την Ακρόπολιν. ∆εν δύναται όμως να καταστρέψει τα ιδεώδη που συμβολίζει ο ιερός αυτός βράχος». Ο τότε αρχηγός της Ενώσεως Κέντρου Γεώργιος Παπανδρέου είχε δηλώσει: «Το έθνος δοκιμάζει ευλόγως βαθυτάτην έκπληξιν από την αδικαιολόγητον επίθεσιν των ηγετών της Σοβιετικής Ενώσεως… Όταν όμως συμβή η ιστορική ώρα να επιβάλη επιλογήν, ο Ελληνισμός κατά την μακραίωνη ιστορίαν του έχει αποδείξει ότι θυσιάζει την ειρήνην χάριν της ελευθερίας, αλλά ουδέποτε την ελευθερίαν χάριν τη ειρήνης. Και αυτή είναι η λάμψις του εις την Ιστορίαν».
Αυτές ήταν οι απαντήσεις των τότε ηγετών της και τότε μικρής Ελλάδος στην πανίσχυρη Σοβιετική Ένωση. Κάθε σύγκριση με τη σημερινή εποχή απαγορεύεται διά ροπάλου, αλλά και χάριν του ηπίου κλίματος. Επιτρέπονται μόνο, στα μουλωχτά, τραγούδια κάπως έτσι: «Πού ‘ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια, που ‘χες γκεσέμια για αρχηγούς».
Διαβάστε ακόμα:
