Ο Πατριάρχης προστάτευσε το κύρος της Εκκλησίας

Την ώρα που ο ελληνικός λαός είναι οργισμένος με την αισχρή προσπάθεια συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών, το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι να προκαλείται και από συμπεριφορές άλλων, εκτός των πολιτικών. Πόσο μάλλον όταν ορισμένοι εξ αυτών ανήκουν στους κόλπους της Εκκλησίας.

Όποιος δεν σέβεται τη μνήμη των 57 νεκρών και τον γολγοθά που εδώ και δύο χρόνια ανεβαίνουν οι συγγενείς τους συγχωροχάρτι δεν πρόκειται να παίρνει, όπου κι αν βρίσκεται. Αντίθετα, θα γιγαντώνει την αντίδραση, η οποία εκφράζεται στο διαδίκτυο, στους δρόμους, στις πλατείες, παντού.

Δεν μας έφταναν τα φιλοκυβερνητικά τρολ που επιτίθενται καθημερινά και συντονισμένα στη Μαρία Καρυστιανού, είχαμε κι έναν μητροπολίτη που αίφνης… ανακάλυψε ότι θέλει να γίνει «γνωστός» μέσα από τον ίδιο παράδρομο. Η συμπεριφορά του Ικονίου και όσα εμετικά σχόλια έκανε σε βάρος μιας χαροκαμένης μάνας, η οποία είναι σύμβολο σε όλη τη χώρα για τον αγώνα δικαίωσης της μνήμης των παιδιών, είχε άμεσα την κατάληξη που της άξιζε. Ο Θεόληπτος μέσα σε λίγα λεπτά βρέθηκε αντιμέτωπος με την οργή του κόσμου, που δεν πίστευε στα μάτια του με όσα διάβαζε. Ενα ρεσιτάλ μισαλλοδοξίας, ένας οχετός κατά της κυρίας Καρυστιανού που δεν έχει τολμήσει να ξεστομίσει ούτε ο πιο φανατικός μητσοτακικός οπαδός.

Διάβαζες και δεν πίστευες στα μάτια σου ότι είναι δυνατόν ένας άνθρωπος της Εκκλησίας να βγάζει τέτοιο μένος και να ειρωνεύεται μια μάνα που πριν από δύο χρόνια έχασε το σπλάχνο της. Μια μάνα που παλεύει με θεούς και δαίμονες για να δικαιώσει τη μνήμη του.

Αρκούσε μια μικρή βόλτα στο διαδίκτυο για να καταλάβει αμέσως καθένας πως ο Θεόκλητος είχε δημιουργήσει ποτάμι αντιδράσεων από τον κόσμο που ζητάει δικαιοσύνη και μάχεται γι’ αυτήν.

Στο σημείο αυτό ευτυχώς ήταν ακαριαία η παρέμβαση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Ο οποίος και ως άνθρωπος και ως επικεφαλής της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας εγκάλεσε τον Ικονίου, όντας κι εκείνος έξαλλος με τα προσβλητικά σχόλια, επιβάλλοντάς του να ζητήσει συγγνώμη.

Ο λόγος του κ. Βαρθολομαίου ήρθε ως βάλσαμο στις καρδιές των πιστών. Και προστάτευσε το κύρος της Εκκλησίας που είχε πληγωθεί βάναυσα από τον Ικονίου. Ο τελευταίος, φυσικά, με τη «συγγνώμη» που ακολούθησε δεν πέτυχε τίποτα περισσότερο από το να επιβεβαιώσει την άποψη εκατομμυρίων Ελλήνων πως δεν αξίζει να έχει θέση στην ιεροσύνη. Αυτό το παραμύθι ότι δήθεν «οι δηλώσεις που έχουν δημοσιευτεί στο διαδίκτυο και αποδίδονται σε μένα δεν αντιπροσωπεύουν τις προσωπικές μου απόψεις» αποδεικνύουν ότι δεν είχε καν το σθένος να παραδεχθεί την πράξη του. Οσο για το ότι «συμπάσχει με τις οικογένειες των εκλιπόντων» δεν χρειάζεται να μας το πει. Το… διαπιστώσαμε.

Εκείνο που πρέπει να γνωρίζουν οι κάθε λογής Ικονίου -σε όποια θέση κι αν βρίσκονται, ό,τι κι αν πρεσβεύουν- είναι πως στην υπόθεση του εγκλήματος των Τεμπών ο λαός κατατάσσει τους ανθρώπους με βάση τις συμπεριφορές τους κατά πώς τους πρέπει. Και στέλνει τον «λογαριασμό».

Η Μαρία Καρυστιανού και όλοι οι γονείς των παιδιών που χάθηκαν δεν είναι μόνοι τους, δεν θα είναι ποτέ μόνοι τους. Εχουν δίπλα τους εκατομμύρια. Αντίθετα ο Ικονίου, όπως απέδειξε και η εξαιρετική στάση του Οικουμενικού Πατριάρχη, είναι στο περιθώριο που του αξίζει. Με την… εκτίμηση που του αξίζει!