Μηδενική η συναισθηματική νοημοσύνη των πολιτικών

Τολμηρό και αποκαλυπτικό άρθρο του διευθυντή της εφημερίδας «δημοκρατία» Δημήτρη Ριζούλη με τίτλο «Η σχολή των σκατόψυχων», άπτεται των κυβερνητικών λεκτικών αθλιοτήτων με αποδέκτες τις χαροκαμένες μάνες των Τεμπών. Ο συντάκτης όχι μόνο επισημαίνει τις πολιτικές αστοχίες της συγκάλυψης, αλλά κυρίως αναδεικνύει τα μη πολιτικά κίνητρα και τη σκοτεινή ψυχή των πρωταγωνιστών του εγκλήματος. Η κυβερνητική σκατοψυχιά εγείρει πλείστα όσα ερωτηματικά αναφορικά με το επίπεδο της συναισθηματικής νοημοσύνης των μελών της.

Η απουσία συναισθηματικής νοημοσύνης της πολιτικής ηγεσίας σήμερα αποτελεί μείζον πρόβλημα στη χώρα μας επειδή αναγνωρίζεται πλέον διεθνώς ως κρίσιμος παράγοντας επιτυχούς διαχείρισης των κοινών. Ως συναισθηματική νοημοσύνη ορίζεται η ικανότητα αναγνώρισης, κατανόησης και διαχείρισης προσωπικών συναισθημάτων καθώς και συναισθημάτων των άλλων. Η σπουδαιότητά της έγκειται στο γεγονός ότι αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο μιας αποτελεσματικής ηγεσίας.

Η επιρροή της φτάνει μακρύτερα των διαπροσωπικών αλληλεπιδράσεων, επειδή διασταυρώνεται με πολιτικούς δείκτες που μετρούν την πρόοδο και την ανάπτυξη μιας χώρας. Τα άτομα με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη είναι σε θέση να πλοηγηθούν με επιτυχία στις διαπροσωπικές διεθνείς σχέσεις, να κοινοποιήσουν με σαφήνεια σύνθετες ιδέες και να καλλιεργήσουν το κατάλληλο περιβάλλον όπου ευδοκιμεί η δημιουργική επίλυση των προβλημάτων. Οι πολιτικοί που είναι σε θέση να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους τείνουν να επιδεικνύουν ανθεκτικότητα και προσαρμοστικότητα, κρίσιμες ιδιότητες που παρακάμπτουν τους εγγενείς σκοπέλους της πολιτικής διαδικασίας.

Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από ραγδαίες αλλαγές, έντονο ανταγωνισμό και ανάγκη για αδιάλειπτη καινοτομία. Οι χώρες που έχουν την τύχη να διοικούνται από ηγέτες και πολιτικούς με συναισθηματική νοημοσύνη δημιουργούν το ψυχολογικό υπόβαθρο που θα υιοθετήσει την ευέλικτη σκέψη και την κατανόηση, που με τη σειρά τους θα οδηγήσουν στην αποτελεσματική επίλυση των προβλημάτων και την προσαρμοστικότητα σε ευμετάβλητες καταστάσεις. Ο πολιτικός συναισθηματικός δείκτης είναι αυτός που μετρά τη δημοκρατική δέσμευση, τη διαφάνεια και την ποιότητα της διακυβέρνησης, ενώ ο συναισθηματικός δείκτης της ηγεσίας μεταφέρεται στον πληθυσμό.

Οι ηγέτες με υψηλή συναισθηματική νοημοσύνη αποστασιοποιούνται από τις διεθνείς συγκρούσεις, πάντα κερδίζουν στις διαπραγματεύσεις, ενώ διατηρούν την εμπιστοσύνη του κοινού. Η ικανότητά τους να συμπάσχουν με τους ψηφοφόρους και να κατανοούν τις συναισθηματικές αποχρώσεις των κοινωνικών ζητημάτων τούς οδηγεί σε περιεκτικές και βιώσιμες πολιτικές. Αν και η συναισθηματική νοημοσύνη δεν μετράται ποσοτικά στους πολιτικούς δείκτες, ο ρόλος της στην ενίσχυση της πολιτικής σταθερότητας και της αποτελεσματικής διακυβέρνησης είναι καθοριστικός.

Οι ηγέτες που διαχειρίζονται θετικά τα συναισθήματά τους μπορούν να πλοηγούνται αποτελεσματικά στις κρίσεις και να οικοδομούν ισχυρότερους και ανθεκτικούς πολιτικούς θεσμούς και, το κυριότερο, να προάγουν τη συναισθηματική νοημοσύνη του πληθυσμού. Καθώς ο κόσμος γίνεται πολυπλοκότερος, η καλλιέργεια της συναισθηματικής νοημοσύνης αναδεικνύεται σε ζωτικής σημασίας στρατηγική. Η συναισθηματική νοημοσύνη της ηγεσίας και η απουσία βερμπαλισμών είναι η αόρατη δύναμη που βοηθά την υλοποίηση του στρατηγικού οράματος ενός έθνους να υλοποιήσει τεχνολογικά, επιστημονικά και πολιτικά επιτεύγματα.

Η συναισθηματική νοημοσύνη θα προϋπέθετε την απουσία εκχώρησης ελληνικών ιδιοκτησιών σε funds. Συναισθηματική νοημοσύνη συνεπάγεται απουσία χρηματισμού από τις ξένες μυστικές υπηρεσίες, τον Σόρος ή την USAID. Συναισθηματική νοημοσύνη επιφέρει κατάργηση Μνημονίων, φτηνή ενέργεια, φιλικό τραπεζικό σύστημα και αποκαρτελοποίηση. Συναισθηματική νοημοσύνη θα υπάρξει όταν οι πολιτικοί θα αντιμετωπίζουν τις χαροκαμένες μάνες με τον τρόπο που θα ήθελαν να τους αντιμετωπίζει η κοινωνία σε παρόμοιες καταστάσεις. Η μετατροπή της Ελλάδας σε δυστοπία δεν προήλθε από παρθενογένεση. Είναι το αποτέλεσμα της σκατένιας ψυχής του πολιτικού συστήματος.

Σκατόψυχο οριζοντίως και καθέτως, σε κάθε έκφραση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Το κακό γενικεύεται επειδή η ανύπαρκτη συναισθηματική νοημοσύνη και η σκατοψυχιά είναι μεταδοτικές ασθένειες. Το αποτέλεσμα της σκατένιας πολιτικής ψυχής είναι η δημιουργία ενός δύσοσμου αυτοσυντηρούμενου πολιτικού βόθρου του οποίου οι αναθυμιάσεις πνίγουν τη χώρα.