Χθες η Κατερίνα Σακελλαροπούλου παρέδωσε τα κλειδιά του Προεδρικού Μεγάρου στον Κώστα Τασούλα. Θα συμμεριζόμασταν τη χαρά του ενός για την κατάκτηση της κορυφαίας δημοσιοϋπαλληλικής σχέσης στην Ελλάδα και τη θλίψη της άλλης που χάνει τόση λεζάντα, τόσα προνόμια και τέτοιες αμοιβές.
Όμως κωλυόμεθα. Μεσολάβησαν τόσο πολλά, που δυσκολεύομαστε να λησμονήσουμε. Αρνούμεθα να σκεπάσουμε με πέπλα λήθης τα απάνθρωπα, δολοφονικά και ανθελληνικότατα Μνημόνια που στήριξαν – ο ένας από τη θέση του βουλευτή και η άλλη ως ανώτατη δικαστικός του Συμβουλίου της Επικρατείας. Πώς να λησμονήσουμε τις περικοπές που επέβαλαν στους φτωχούς, στους μερομακατιάρηδες, στους συνταξιούχους; Πώς να διαγράψουμε από τη μνήμη μας τις μέρες της κορονοχούντας με τις καραντίνες, τους εκβιασμούς στον λαό να εμβολιαστεί, τα πρόστιμα, τους περιορισμούς κυκλοφορίας που αμφότεροι ανέχτηκαν;
Πώς να διώξουμε από τη μνήμη μας το γεγονός ότι ο Τασούλας έφερε νεοναζί του Τάγματος Αζόφ να μιλήσουν στο Κοινοβούλιο; Πώς να παραγράψουμε την αθλιότητα της Σακελλαροπούλου, που πήγαινε στα Τέμπη κι έριχνε λουλούδια στον τόπο του εγκλήματος λες και επρόκειτο για πίστα μπουζουξίδικου, όταν το σημείο θα έπρεπε να είναι αποκλεισμένο για να ελεγχθεί εξονυχιστικά; Μήπως δεν πρέπει να θυμόμαστε ότι ουδέποτε κάλεσε τους χαροκαμένους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών στο Προεδρικό Μέγαρο; Πώς να διαφύγει της προσοχής μας ότι η Σακελλαροπούλου βράβευσε τον Κώστα Πολυχρονόπουλο, τον διωκώμενο σήμερα για κακούργημα, με το μετάλλιο του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος του Φοίνικος και δεν απέσυρε τη βράβευση μετά την απαγγελία κατηγοριών σ’ αυτόν τον άνθρωπο;
Να ξεχάσουμε και το γεγονός ότι ο Τασούλας είχε μηνυθεί για εκβίαση από εργολάβο και δεν δικάστηκε γι’ αυτήν επειδή καλύφθηκε πίσω από το βουλευτικό του αξίωμα; Να μην αναφέρουμε και την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με την οποία η Ελλάδα καταδικάστηκε να καταβάλει αποζημίωση στον εργολάβο για παραβίαση του δικαιώματος κάθε πολίτη σε δίκαιη δίκη;
Πόσα επιτέλους πρέπει να παραβλέψουμε, να προσποιηθούμε ότι δεν είδαμε και δεν ακούσαμε για να χαρούμε για τον θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας;
Μια κακοστημένη παράσταση είναι όλο το σκηνικό αυτό και εμείς όχι μόνο είμαστε υποχρεωμένοι να την παρακολουθούμε, αλλά να συμμετέχουμε σε αυτήν σαν κομπάρσοι που, αντί να πληρώνονται, πληρώνουν εισιτήριο!
Και ποιο είναι το εισιτήριο; Δεν είναι ένα, αλλά πολλά. Στις φωτογραφίες βλέπετε δύο εξ αυτών, το εκκαθαριστικό του φόρου εισοδήματος και του ΕΝΦΙΑ.
