Χθες ορκίστηκε ο νέος (13ος τον αριθμό…) Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Δεν θα ασχοληθώ με τις ανούσιες τυπικές προσφωνήσεις, οι οποίες άλλωστε περιέχουν πολλές ανακρίβειες.
Είπε, π.χ., ο κ. Τασούλας ότι η απερχομένη Πρόεδρος κυρία Σακελλαροπούλου εξετέλεσε άψογα τα καθήκοντά της. Ευγένεια, θα πείτε. Ξέχασε φαίνεται τις προκλήσεις της, όταν απέφευγε να ασπαστεί το ιερό Ευαγγέλιο ή όταν απαγόρευσε να ακούγεται ο Εθνικός Υμνος ή τα γλέντια της για τον γάμο των ΛΟΑΤΚΙ, για να θυμηθούμε μόνο μερικά.
Εκείνο που εντυπωσίασε στις σχετικές τελετές ήταν η απομόνωση του… πεδίου της μάχης. Ο περιούσιος λαός, που είναι σημειωτέον και ο… κυρίαρχος, είχε δημοκρατικότατα απομακρυνθεί για λόγους ασφαλείας. Όχι, βέβαια, για τη δική του ασφάλεια. Κάτι λέγαμε για Δημοκρατία.
Ο κ. Τασούλας πρέπει να μάθει μερικά πράγματα ακόμη. Στην τήρηση ενός λεπτού σιγή, επί παραδείγματι, δεν στεκόμαστε με τα πόδια ανοιχτά, αλλά σε στάση προσοχής.
Μπράβο του και συγχαρητήρια που όπου ακουγόταν Εθνικός μας Υμνος, τον έψαλε κι αυτός -και, μάλιστα, δυνατά- μαζί με τα παρατεταγμένα τμήματα, που απέδιδαν τιμές. Ευχόμαστε καλορίζικος ο νέος Πρόεδρος και καλή επιτυχία στο έργο του.
Όλα καλά κι όλα ωραία, μα πουθενά καυτηριασμός για τον μη χαιρετισμό του με τους αρχηγούς 3 κομμάτων!!!!!