Ο Ερντογάν έστησε παγίδα στον εαυτό του;

Ο Ερντογάν έκανε πραξικόπημα στον εαυτό του, δήλωσε ο Χουσεΐν Κοτζαμπιγίκ (Hüseyin Kocabıyık), ιδρυτικό στέλεχος του ΑΚΡ, βουλευτής Σμύρνης για δύο περιόδους και επικεφαλής των συμβούλων τριών κυβερνήσεων τη δεκαετία του 1990, δύο του Μεσούτ Γιλμάζ και μία του Νετζμετίν Ερμπακάν.

Ο Ερντογάν, αν και έμπειρος πολιτικός, παρασύρθηκε προφανώς από τον συναισθηματισμό του και έκανε το πρώτο λάθος με τον Ιμάμογλου στις εκλογές του 2019, όταν το πήρε προσωπικά και έβαλε απέναντι στον Ιμάμογλου ως υποψήφιο τον πρώην πρωθυπουργό και εξ απορρήτων του, Μπιναλί Γιλντιρίμ. Κινητοποίησε όλον τον κρατικό μηχανισμό και τα ΜΜΕ, και ξόδεψε απίστευτα λεφτά για να κερδίσει τον μητροπολιτικό δήμο της Κωνσταντινούπολης στις εκλογές του 2019 και του 2024. Αφετέρου, θεωρεί αδιανόητο να ηττηθεί από τον ίδιον στη δύση της πολιτικής του σταδιοδρομίας και έχασε τον δήμο για 13.700 ψήφους. Δεν αποδέχτηκε την ήττα και έβαλε την Ανώτατη Εκλογή Επιτροπή να ακυρώσει τις εκλογές, με ψήφους εφτά προς τέσσερις. Στις επαναληπτικές εκλογές ο Ιμάμογλου κέρδισε τον Μπιναλί Γιλντιρίμ με 800.000 ψήφους διαφορά. Ηταν η πρώτη προσωπική ήττα που υπέστη ο Ταγίπ Ερντογάν στη διάρκεια της πολιτικής του πορείας και μάλιστα μια ήττα στην «έδρα» του, την Κωνσταντινούπολη, απ’ όπου ξεκίνησε η πορεία του προς την κορυφή…

Στις εκλογές του 2024 έκανε το δεύτερο λάθος, επιχείρησε να πάρει την εκδίκησή του τοποθετώντας απέναντι στον Ιμάμογλου έναν κορυφαίο υπουργό, τον Μουράτ Κουρούμ. Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό για τον Ερντογάν, αφού ο εκλεκτός του έχασε με διαφορά ενός εκατομμυρίου ψήφων.

Το τρίτο λάθος ο Ερντογάν το έκανε με την σύλληψη του Ιμάμογλου και την παραπομπή του για βαρύτατες κατηγορίες: Αυτές της υποστήριξης της τρομοκρατίας και της σύστασης-ηγεσίας εγκληματικής οργάνωσης. Το τρίτο λάθος ίσως αποδειχθεί καθοριστικής σημασίας για τον Ερντογάν, αφού πρώτη φορά μετά τα γεγονότα του Γκεζί του 2023, οι πολίτες, με αφορμή την υποστήριξη στον συλληφθέντα Ιμάμογλου, βρήκαν την ευκαιρία να βγουν στους δρόμους και στις πλατείες για να διαδηλώσουν, παρά τις απαγορεύσεις.

Και δεν διαδηλώνουν μόνο για τον Ιμάμογλου, οι οικογενειάρχες διαδηλώνουν για τη φτώχεια, που μαστίζει τα μεσαία και κυρίως τα χαμηλά στρώματα, οι φοιτητές διαδηλώνουν για την έλλειψη δημοκρατίας και ελευθερίας έκφρασης, οι μη προνομιούχοι, που δεν απολαμβάνουν προνομίων από το ΑΚΡ και το καθεστώς Ερντογάν, διαδηλώνουν για τη διαφθορά και την έλλειψη αξιοκρατίας.

Σοβαρό πλήγμα

Ομως, το ερώτημα παραμένει: Γιατί ο Ερντογάν έκανε αυτό το τρίτο λάθος, που αν δεν τον αποσταθεροποιήσουν πολιτικά, σίγουρα θα τον αποδυναμώσουν στο εσωτερικό, ενώ η εικόνα του θα δεχτεί σοβαρό πλήγμα στο εξωτερικό. Αν ο Ερντογάν δεν ήταν πρόεδρος της συγκεκριμένης χώρας, που είναι μέλος του ΝΑΤΟ, θα είχε δεχτεί σφοδρότατη κριτική από τη Δύση. Τον σώζει η σημασία που έχει η Τουρκία για το ΝΑΤΟ, προς το παρόν.

Ο Ερντογάν θέλει να είναι υποψήφιος για τρίτη φορά στις εκλογές του 2028 και θέλει οπωσδήποτε να επανεκλεγεί. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου γι’ αυτόν η επανεκλογή του και δεν εννοούμε μόνο πολιτικού. Ο πρόεδρος της Τουρκίας, ειδικά τα τελευταία δέκα χρόνια, έχει στείλει στις φυλακές 180.000 άτομα, υποστηρικτές ή ακολούθους του Γκιουλέν με την κατηγορία της συμμετοχής ή της υποστήριξης τρομοκρατικής οργάνωσης. Αλλες δεκάδες χιλιάδες έχουν διαφύγει στο εξωτερικό για να γλιτώσουν τη φυλακή. Ανάμεσα στους διωχθέντες και τους φυλακισθέντες είναι ανώτατοι αξιωματικοί των ενόπλων δυνάμεων, ανώτατοι αξιωματικοί της αστυνομίας, δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόροι, επιχειρηματίες, πολιτικοί… Επίσης, έχει φυλακίσει δεκάδες χιλιάδες Κούρδους απλώς και μόνο επειδή είναι Κούρδοι και διεκδικούν τα δικαιώματά τους.

Αν ο Ερντογάν χάσει τις εκλογές του 2028, την επόμενη ημέρα δεν θα έχει ασυλία και θα έρθει αντιμέτωπος με τη μήνη των αδίκως διωχθέντων και φυλακισθέντων, οι οποίοι έχουν πολλά ράμματα για τη γούνα του.

Η διαφθορά στον οικογενειακό κύκλο του Ερντογάν είναι παροιμιώδης και γνωστή και στους μελλοντικούς διώκτες του και στο εξωτερικό, όπου κάποιοι ξέρουν να κρατούν καλούς… λογαριασμούς.

Το σχέδιο του Ερντογάν είναι να εκλεγεί πάση θυσία το 2028 και μέχρι το 2033 να έχει εξασφαλίσει ότι θα εκλεγεί σίγουρα ή ο γαμπρός του, Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ ή ο γιος του, Μπιλάλ, για να εξασφαλίσει το ακαταδίωκτο εφ’ όρου ζωής. Το πιο σημαντικό εμπόδιο στα σχέδιά του αυτά είναι ο Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να τον κερδίσει.

Οπότε, αυτό που βλέπουμε να είναι σε εξέλιξη τις ημέρες αυτές μεταξύ Ερντογάν και Ιμάμογλου είναι ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου για τον πρόεδρο της Τουρκίας ή καλύτερα ένα παιχνίδι «ο θάνατός σου η ζωή μου». Ολοι μαζί θα δούμε πού θα καταλήξει αυτό το παιχνίδι. Είμαστε ακόμα στην αρχή του… πρώτου ημιχρόνου.