«Ο προκαλών δεν φεύγει ατιμώρητος»

«Nemo me impune lacessit» («Ο προκαλών δεν φεύγει ατιμώρητος»): Η λατινική φράση πρωτοεμφανίστηκε στους εραλδικούς θυρεούς της Σκοτίας τον 16ο αιώνα και έκτοτε αποτελεί την εθνική φράση της χώρας. Η εμβληματική ρήση έχει βαθιές εθνικές και ατομικές προεκτάσεις. Σε συλλογικό επίπεδο, η φράση τονίζει την εθνική κυριαρχία, την προετοιμασία του έθνους για πολεμική αναμέτρηση με εχθρικές χώρες. Σε ατομικό επίπεδο συνεπάγεται την υπεράσπιση της περιουσίας και κυρίως της τιμής και της αξιοπρέπειας. Η υιοθέτηση και η κατανόηση των νοημάτων της, καθώς και η εμπέδωσή της στον ατομικό και συλλογικό ψυχισμό αποτελούν αναγκαία και ικανή συνθήκη επιβίωσης. Κοινωνίες που την υιοθετούν επιβιώνουν. Οι υπόλοιπες χάνονται, υποκύπτοντας στην επιθετικότητα του συστήματος εξουσίας και των αλλοεθνών.

Η ευαγγελική φράση «μη μου άπτου» («μη με αγγίζεις») αποτελεί τον πυρήνα της κοσμοθεωρίας του εβραϊκού κράτους. Το Ισραήλ επιβιώνει επειδή τιμωρεί. Δοθέντος ότι ο νόμος αποτελεί το ισχυρότερο όπλο της εξουσίας και συνεπώς δεν επιβάλλεται συμμετρικά, πρώτος ο Μωυσής αναγνώρισε την αντίφαση και επέβαλε τον θεϊκό νόμο της ισόποσης εξόρυξης οφθαλμού και οδόντος. Η χριστιανική εντολή περί «ραπίσματος ετέρας παρίας» παραβιάζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, επιδιώκοντας την υποταγή της κοινωνίας στην εξουσία. Στην υποθετική περίπτωση της ύπαρξης ενός αξιοπρεπούς, δίκαιου και ηθικού λαού, ο Γεώργιος Παπανδρέου θα έπρεπε να είναι «αλυσοδεμένος κωπηλάτης στο τελευταίο μπαλαούρο ρωμαϊκής γαλέρας».

Αντί δίκαιης τιμωρίας, ο αξιοπρεπής λαός τον μισθοδοτεί στο Κοινοβούλιο. Εκ του αποτελέσματος, η ατιμωρησία γιγάντωσε περισσότερο το θράσος του επόμενου. Αυτός πήρε την πρωτοβουλία να κάνει τους ψηφοφόρους του ενοικιαστές στα σπίτια τους. Ο επόμενος είναι σκέτη απόλαυση. Αν παραβλέψουμε την εκχώρηση τμήματος της ελληνικής ιστορίας στους Σλάβους, παραβίασε το Σύνταγμα, έφερε Μνημόνια, υποδούλωσε την Ελλάδα, τους Ελληνες, τα δημόσια και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία στο Υπερταμείο για 99 χρόνια.

Αυτός κατήγγειλε πρόσφατα τον πρόεδρο Τραμπ για «αποικιοκρατική πολιτική», επειδή θέλει, λέει, να πάρει τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας. Δηλαδή, ναι μεν αυτός ο κύριος παρέδωσε τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας στα διεθνή κοράκια για 99 χρόνια, δεν επιθυμεί όμως να εκχωρηθεί ο ορυκτός πλούτος της Ουκρανίας στον Τραμπ. Αυτόν όχι μόνο τον «δικαίωσε» ο αξιοπρεπής λαός με μία θέση στο Κοινοβούλιο, ώστε να μισθοδοτείται με μερικές χιλιάδες ευρώ τον μήνα, αλλά επιπλέον επιβραβεύθηκε με μερικά εκατομμύρια από τους φόρους μας για να ιδρύσει ινστιτούτο. Ο τελευταίος είναι ειδική περίπτωση.

Αυτός δεν περιορίστηκε στη διάλυση των κρατικών δομών της χώρας μας, της ενέργειας, της Δικαιοσύνης, του Στρατού, της ασφάλειας, της δημόσιας υγείας, ούτε αρκέστηκε στην πώληση και τη ληστεία της ιδιωτικής περιουσίας αντί πινακίου φακής σε όποιον ομιλεί γερμανικά, τουρκικά, αραβικά, κινεζικά, σουαχίλι, αλλά είχε και την επιθυμία να ικανοποιήσει τις πλέον σκοτεινές πτυχές της ψυχής του, κλειδώνοντάς μας στα σπίτια μας και χύνοντας στο σώμα μας το δηλητήριο, όπως αποκαλύπτει ύστερα από πέντε χρόνια η γνήσια και αληθινή επιστήμη, με εκατοντάδες δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με υψηλό δείκτη απήχησης.

Αυτός ο τελευταίος λοιπόν, λόγω ατιμωρησίας, θέλει να εξερευνήσει και τις ανεξερεύνητες πτυχές της ψυχής του. Οχι μόνο έχει σκοπό να μας αντικαταστήσει με μουσουλμάνους, κατά δήλωσή του, ως αντινατιβιστής, αλλά επί τα χείρω επιδιώκει να κάνει εκ νέου την Ελλάδα τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτόν λοιπόν, για δεύτερη φορά, ο αξιοπρεπής λαός τον έχρισε πρωθυπουργό. Οι αρχαίοι Ελληνες θεωρούσαν ότι, μετά την ύβρη, έρχονται το θόλωμα του νου και η τιμωρία. Αντιθέτως, η αναξιοπρέπεια πιστεύει μόνο στην τιμωρία της, συνεπώς έχει μονίμως θολωμένο νου ώστε να φέρνει στην εξουσία εκείνα τα πρόσωπα που της προξενούν κακό. Εάν το «Nemo me impune lacessit» δεν υιοθετηθεί εκ νέου από τον Ελληνισμό, το τέλος του είναι προδιαγεγραμμένο.