Θα θυμάστε όλοι οι κάποιας ηλικίας τη σειρά ταινιών με τον Χέρμπι, έναν συμπαθέστατο αυτοκινητάκι σκαραβαίο του οποίου η νοημοσύνη είχε προηγηθεί καμιά πενηνταριά χρόνια της νυν Τεχνητής. Για ένα τέτοιο θα μιλήσουμε σήμερα, όχι της αυτής Νοημοσύνης, αλλά της αυτής χωρητικότητος. Υπάρχουν λοιπόν κάτι λεωφορειάκια τύπου Solaris, τα οποία είναι λίγο πιο μεγάλα από τον Χέρμπι. Γράφουν σ’ ένα ταμπελάκι ότι διαθέτουν 14 θέσεις καθημένων και 42 ορθίων.
Προ ημερών μπήκα σ’ ένα τέτοιο και κάθισα δίπλα σ’ έναν κύριο που υποτίθεται καθόταν σε κάθισμα δύο θέσεων. Αμ δε! Ηταν για 1 1/2 άτομο και μάλιστα στα κιλά του μακαρίτη Στάθη Ψάλτη και χωρίς μάλιστα να έχει στις τσέπες… βαρέα και ογκώδη αντικείμενα, όπως χαρτομάντιλα ή το κινητό του. Απέναντι καθόταν μια κυρία, μετρίου αναστήματος, που πάσχιζε να βολέψει τα ποδάρια της, διότι το διάστημα μεταξύ των δύο απέναντι καθισμάτων δεν επέτρεπε τέτοιες πολυτέλειες.
Θα είχε ενδιαφέρον να μαθαίναμε ποιος συνέταξε τις προδιαγραφές για την προμήθεια αυτών των λεωφορείων και, το σπουδαιότερο, ποιος τις ενέκρινε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο «δράστης» δεν έχει μπει ποτέ σε ΜΜΜ.
Το μπούτι του ενός να ανέβει πάνω σε αυτό του διπλανού για να χωρέσουν δύο. Το πόδι από τη μεριά του παραθύρου δεν χωράει, από τη μεριά του διαδρόμου προεξέχει. Κοντομανικα και βερμούδες απαγορεύονται λόγω στενής επαφής χεριών-ποδιων μεταξύ καθήμενων.
Γνωστά τα προβλήματα, μάλλον τα λεωφορεία είναι κινεζικών προδιαγραφών για small-medium size ασιάτες, ακατάλληλα για Ελλάδα.
Προφανώς τα βρήκαν φθηνά και τα πήρανε.