Oχι, αγαπητοί μου, μην ανησυχείτε και δεν πλακώσανε τα εμβατήρια μέρες που είναι. Απλώς αναφέρομαι στις πολύ ενθαρρυντικές εικόνες που είδαμε τη Μεγάλη Εβδομάδα στις εκκλησίες μας από πλευράς προσελεύσεως κόσμου.
Παρά το γεγονός ότι πολλοί εγκατέλειψαν το «κλεινόν άστυ» για να γιορτάσουν το Πάσχα «εκτός έδρας», εντούτοις όλο αυτό το διάστημα οι εκκλησίες μας ήταν γεμάτες κόσμο, στην πλειονότητά του νέοι άνθρωποι. «Από νιάτα», όπως τους είχε πει ο μέγας Χριστόδουλος. Με σκουλαρίκια, με αλογοουρές και βερμούδες τα αγόρια, με μπλουζάκια κοντά τα κορίτσια.
Αλλά πολύ πιο ευσεβή από διάφορους/ες που πιάνουν στασίδι και… περνάνε ακτινογραφία τα νέα της ημέρας.
Τα νιάτα της Ελλάδος, παρά τον ανηλεή βομβαρδισμό που δέχονται από πάσης φύσεως κέντρα και παράκεντρα, τον οποίο δυστυχώς αντιμετωπίζουν μόνα τους, ανυπεράσπιστα από το υπεύθυνο κράτος, το σχολείο και την Εκκλησία, ξέρουν πότε θα σηκωθούν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, πότε θα κάνουν τον σταυρό τους και, όταν ο ιερέας τούς καλέσει με το «πίετε εξ αυτού πάντες», σπεύδουν με περισσή ευλάβεια να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων.
Να, λοιπόν, γιατί με τέτοια νιάτα η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει. Χριστός Ανέστη.
