Μου το είχε διηγηθεί ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο Αρεταίειο Νοσοκομείο, όταν τον επισκεφθήκαμε στο δωμάτιό του μαζί με τον δημοσιογράφο (και συμμαθητή του) Γεώργιο Παπαθανασόπουλο.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Θα ήταν Ιούνιος του 2007, μία μέρα πριν από τη μεγάλη πυρκαγιά της Πάρνηθας. Ρωτήσαμε τον μακαριστό ποια επίσκεψη από όσες είχε δεχθεί στο λιτό δωματιάκι όπου νοσηλεύτηκε και ο άγιος Νεκτάριος τον είχε εντυπωσιάσει. Αν και καταβεβλημένος -καθόταν σε ένα καροτσάκι με το δεξί χέρι, στο οποίο έφερε ορό, ανασηκωμένο-, φωτίστηκε το πρόσωπό του.
«Μα ο Αλέκος ο Αλαβάνος, παιδί μου!» απάντησε χωρίς δεύτερη σκέψη. Είχε μεταβεί εκεί μαζί με τον ευσεβή βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ υπολοίπου Αττικής Θανάση Λεβέντη, φίλο του Χριστόδουλου. Οξύς ο Αλαβάνος, νέος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ από το 2005, είχε συγκρουστεί με ένταση με τον Χριστόδουλο, καθώς θεωρούσε πως παραβίαζε τις γραμμές και αναμειγνυόταν ως μη ώφειλε στα δημόσια πράγματα . Ως… «Δεξιά του Κυρίου»! Αλλά εν τέλει ευαίσθητος και ταπεινός ο Αλέκος αποφάσισε να επισκεφθεί τον Αρχιεπίσκοπο. Μπήκε μάλιστα μέσα στο δωμάτιο με μια συστολή.
«Έλα, Αλέκο, να τα πούμε!» έσπασε τον πάγο ο μακαριστός. Ο Χριστόδουλος εκείνη τη μέρα δεν μας αποκάλυψε τη στιχομυθία του με τον Αλαβάνο. Συγκινημένος όμως -θυμάμαι σαν τώρα την εικόνα του με το λευκό αντερί-, χαμογέλασε και μας είπε: «Παιδιά, στο τέλος η Εκκλησία δοξάζεται!» Θυμήθηκα στο τέλος αυτής της εβδομάδας τη διαπίστωσή του διαβάζοντας στο διαδίκτυο τα δελτία Τύπου τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, τα οποία μας ενημερώνουν πανηγυρικώς πως θα μεταδώσουν τις ακολουθίες των Χαιρετισμών και τη θεία λειτουργία. Μπράβο τους.
Ο όμιλος Εστία Επενδυτική, που είναι σταθερά δίπλα στην Εκκλησία μας, τα καλωσορίζει. Μιλάμε για ΜΜΕ που για πολλά χρόνια αδιαφορούν για το θρησκευτικό φαινόμενο και τη δύναμη της Ορθοδοξίας. Τώρα ανακαλύπτουν τη δύναμή του. Ευχόμαστε να μην την ξεχάσουν όταν έρθει το τέλος της πανδημίας, πρώτα ο Θεός! Ο πόλεμος που εξαπέλυσε η Αριστερά και δυστυχώς βρήκε συμμάχους και στη δεξιά παράταξη με στόχο την ταπείνωση της Εκκλησίας είχε ως αποτέλεσμα την Εκκλησία στις οθόνες μας. Στα σπίτια μας. Είχε ως αποτέλεσμα τους απέριττους βυζαντινούς ύμνους, τα τροπάρια, τα ευαγγέλια και τα απολυτίκια να αντηχούν στις αυλές μας. Για να συγκρίνεται το λιτό ορθόδοξο τυπικό με το κοσμοπολίτικο δυτικό καθολικό και προτεσταντικό, που χρειάζεται τα αρμόνια για να ζεστάνει τις ψυχές των ανθρώπων. Είχε δίκιο λοιπόν ο Χριστόδουλος.
Η Εκκλησία δοξάζεται. Θα προσέθετα και κάτι ακόμη όμως! Η Εκκλησία δεν ταπεινώνεται. Και ας αξιοποιείται η έλλειψη ευελιξίας κάποιων σκληροπυρηνικών ιεραρχών που με τη στάση τους δίνουν άθελά τους καμιά φορά επιχειρήματα στους εχθρούς της για να τη διαβάλουν. Η Εκκλησία επίσης δεν κλείνει τις πόρτες της και δεν αναστέλλει τη λειτουργία της. Και ας ανακοινώθηκε από την κυβέρνηση πως κλείνει τους ναούς με διατάγματα. Η Εκκλησία είναι ανοικτή. Η τηλεοπτική και ιντερνετική μετάδοση της λειτουργίας τις Κυριακές δείχνει πως ορθά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος κράτησε την ψυχραιμία του. Σωστά δεν σήκωσε τους τόνους. Η Ορθοδοξία είναι μέρος της εθνικής μας ταυτότητας.
Η θεία κοινωνία, ένδειξη της πίστεώς μας. Τι να καταλάβουν για όλα αυτά άνθρωποι που δεν έχουν περάσει ποτέ έξω από την Εκκλησία; Που ανάβουν αραιά και πού ένα κερί μηχανικά; Τι να καταλάβουν άνθρωποι που δεν έχουν προσευχηθεί μπροστά σε εικόνα; Δεν παρεξηγούμε! Είναι λογικό να επιτίθεσαι σε κάτι που δεν ξέρεις. Είναι λογικό να επιτίθεσαι σε κάτι που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Που σε κάνει να σκέφτεσαι θετικά. Κάποιοι δεν θέλουν. Έχουν άλλα εικονίσματα να προσκυνήσουν. Κοσμικά! Εχουν άλλα πεδία να κατακτήσουν, υλικά. Ωστόσο η έκβαση και αυτής της μάχης εκρίθη. Η Εκκλησία ηττηθείσα ενίκησε. Ωστόσο τώρα έχει ευθύνη μεγάλη.
Να απαντήσει στο σχέδιο ταπείνωσής της με ταπεινότητα. Αναμένω από τον Αρχιεπίσκοπο να αναθέσει στους καλύτερους ιεροκήρυκες να αναλύσουν με πειθώ από τον τηλεοπτικό άμβωνα τον λόγο του Θεού. Χωρίς μεγαλοστομίες και άσκοπες φλυαρίες. Για να κερδίσουν και τις νεότερες γενιές που ήδη στρέφονται προς την Εκκλησία αναζητώντας την ηρεμία της από τη βοή του κόσμου. Έτσι ώστε να καταστεί η ήττα των κοσμικών ολοκληρωτική. Ώστε να μη διανοηθούν ποτέ ξανά να προσβάλουν την Εκκλησία υποστηρίζοντας πως τα έκανε όλα για το παγκάρι των αργυρίων. Ώστε να καταλάβουν εν τέλει πως το παγκάρι της ψυχής είναι απείρως σημαντικότερο. Ο,τι κατατίθεται εκεί τοκίζεται πνευματικώς!
