Τον επόμενο στόχο του προσδιόρισε ο Ολυμπιονίκης και Παγκόσμιος Πρωταθλητής στον κλειστό στίβο Μίλτος Τεντόγλου, μιλώντας στο site της ομοσπονδίας στίβου (ΣΕΓΑΣ). Δεν είναι άλλος από το πανελλήνιο ρεκόρ που ανήκει στον Λούη Τσάτουμα. Τον χωρίζουν μόλις έξι εκατοστά. Ο Τσάτουμας έχει 8,66μ από το 2007 σε μίτινγκ στην Καλαμάτα και ο Τεντόγλου 8,60μ.
«Σε κάθε μου εμφάνιση κυνηγάω τις επιδόσεις. Στον προχθεσινό τελικό κανονικά μετά το δεύτερο άλμα που ήταν 8,55 μ., ο Πομάσκι θα μου έλεγε σταμάτα. Δεν υπήρχε κάποιος να κάνει 8,60 μέτρα για να με νικήσει. Του είπα πάμε για ρεκόρ Ευρώπης τώρα, τρελάθηκε αυτός, μου είπε πάμε, πάμε. Πάντα βρίσκω κίνητρο για να συνεχίζω. Τώρα ο στόχος ήταν να κάνω πανελλήνιο ρεκόρ και να κατακτήσω το χρυσό. Στον ανοιχτό θα κυνηγήσω δύο μετάλλια και το πανελλήνιο ρεκόρ. Το ρεκόρ ανδρών γράφει ακόμη Τσάτουμας. Πρέπει να το πάρω. Αν βρω καλές συνθήκες πιστεύω θα καταφέρω να κάνω φέτος το ρεκόρ του Λούη», είπε ο αθλητής που κατέχει πλέον όλα τα ηλικιακά ρεκόρ στο μήκος με εξαίρεση το πανελλήνιο ρεκόρ Ανδρών στον ανοιχτό το οποίο είναι 8,66 μέτρα και ανήκει στον Τσάτουμα.
Ο Τεντόγλου είχε την ευκαιρία να έχει κοντά του σε αυτό τον αγώνα, την οικογένεια και τους φίλους του, που ταξίδεψαν από την Ελλάδα.
«Ήταν ωραία η αίσθηση στο στάδιο. Πολλές σημαίες, ήταν οι δικοί μου εκεί, είχαν παλαβώσει, φώναζε η μαμά μου ούρλιαζε. Το ευχαριστήθηκα», ωστόσο και σε αυτόν τον αγώνα οι αντιδράσεις του δεν ήταν έντονες. “Δεν αισθάνομαι να κάνω κάτι περισσότερο. Αυτό που βγαίνει».
«Μπορεί να κάτσω μισή ώρα και να δω τα άλματά του Πεντρόσο 100 φορές, τα ίδια και τα ίδια»
Γνωρίζει καλά πως δεν πρέπει να εξελίσσεται μονάχα με το ταλέντο. Είναι ένας αθλητής που ξέρει τι πρέπει να κάνει, προκειμένου να βελτιώνεται διαρκώς και δεν περιμένει την επιτυχία να έρθει από μόνη της.
«Μετά τον αγώνα είδα τα άλματα τα μελέτησα έμεινα ευχαριστημένος ήταν πολύ καλή εκτέλεση μου. Χαίρομαι που το κατάφερα από τόσο νωρίς ηλικιακά στην καριέρα μου να κατακτήσω και αυτό το μετάλλιο. Πριν τους αγώνες δεν βγαίνω από το δωμάτιο, που αρέσει να κάθομαι μόνος μου. Όταν είναι αγώνας μεταλλίου, δε θέλω να έχω επικοινωνία με τίποτα και με κανέναν. Γούρι έχω ένα βραχιόλι που φοράω στο πόδι κι έχει και καμπανάκια και τα ακούω. Την προηγούμενη ημέρα του αγώνα συνήθως κάνουμε την τόνωση μας με τον προπονητή μου και μετά απλά σκέφτομαι τον αγώνα μου, σκέφτομαι τα άλματα μου, αλλά και αυτά του Πεντρόσο. Μπορεί να κάτσω μισή ώρα και να δω τα άλματά του 100 φορές, τα ίδια και τα ίδια, γιατί έχει τέλεια τεχνική. Πολλές φορές βλέπω και δικά μου άλματα, τα καλά μου άλματα. Πριν από αυτόν τον αγώνα είδα το άλμα μου στη Γλασκώβη. Ήταν ένα άλμα το οποίο γέμισα πάρα πολύ, ήταν με ορμή και είπα του Πομάσκι το ίδιο να κάνω τώρα θα κάνω 8,50 μ, επειδή τώρα είμαι σε καλύτερη κατάσταση. Ο Πεντρόσο πηδούσε με το ίδιο στυλ. Η μόνη μας διαφορά είναι πως είναι πιο κοντός κι έβγαινε πιο ψηλά στην προσπάθεια, ενώ εγώ πιο ψηλός και δεν βγαίνω τόσο ψηλά. Ο Πεντρόσο θεωρώ πως έχει εξαιρετική τεχνική.
Τον είδα σήμερα και μου είπε πως τα πήγα τέλεια και πως μπορώ να κάνω 8,70 μ., χάρηκα πολύ με τα λόγια του».
Με 8,55μ. στον κλειστό στίβο, τι μπορεί να περιμένει ο Μίλτος από τους αγώνες της θερινής περιόδου;
«Εγώ δίνω συνήθως 15 πόντους πάνω στον ανοιχτό σε σχέση με το τι έκανα στον κλειστό. Πέρυσι ήταν διαφορετικά, είχα προβλήματα στον κλειστό και δεν μπόρεσε να κάνω όσο μπορούσα κι έτσι είχα μεγάλη απόκλιση από τα άλματα του κλειστού στου ανοιχτού».
Αναφορικά με το αν σκέφτεται τους άλλους αντιπάλου του πριν από μια διοργάνωση σχολίασε: «Στον αγώνα του Βελιγραδίου είχα στο μυαλό μου πως ο Μόντλερ θα έκανε 8,35μ., αυτό που σκεφτόμουν ήταν πως αν είμαι μέτριος σε αυτό τον αγώνα θα χάσω. Ξέρω περίπου πόσο θα πηδήσουν οι υπόλοιποι. Πάντα βάζω τους σίγουρους και μετά σκέφτομαι ότι μπορεί να πεταχτεί κάποιος άλλος».
Ο Τεντόγλου με κάθε του επιτυχία βρίσκεται αντιμέτωπος με επιπλέον δημοσιότητα – η οποία ούτε τον ενδιαφέρει, ούτε την επιδιώκει – την οποία καλείται να διαχειριστή δίχως να αλλάζει τον εαυτό του.
«Γενικά νομίζω πως αλλάζω με όλα αυτά που συμβαίνουν, αλλά μόνο σε ότι έχει να κάνει με το κομμάτι της προπόνησης. Πλέον έχω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση με τη δουλειά που κάνουμε με τον Πομάσκι βγαίνει το αποτέλεσμα. Έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και ότι λέμε με τον Πομάσκι το κάνουμε και πάμε για περισσότερα. Μου είπε στον ανοιχτό πάμε για το 8,70 μ., το πιστεύω που το λέει. Ο Πομάσκι έχει προσαρμοστεί πάνω μου αρκετά, γιατί βλέπει πως δουλεύει αυτό. Ο κάθε αθλητής θέλει τη δική του μεταχείριση και σε αυτό το επίπεδο πρέπει να προσέχεις και περισσότερο. Ο Πομάσκι τους δυνατούς του αθλητές πάντα τους πρόσεχε, το ίδιο έκανε και με την Βούλα, που πρόλαβα στο γκρουπ».
Ο αθλητής ήδη θέτει τους στόχους του για το υπόλοιπο της σεζόν:
«Θα ξεκουραστώ αυτές τις ημέρες, θα πάω λίγες ημέρες στα Γρεβενά εκεί θα κάνω κάποιες χαλαρές προπονήσεις κι έπειτα θα γυρίσω και θα ξεκινήσω. Θα πάμε προετοιμασία στην Καλαμάτα τον Απρίλιο και μετά Κύπρο εκεί που θα γίνει κι ένας αγώνας στον οποίο θα πάρω μέρος. Στον προγραμματισμό μας είναι να κάνω δύο αγώνες στην Ελλάδα, συν αυτόν της Κύπρου και μετά να ρίξω την προσοχή μου στο Diamond League και σε κάποιους άλλους δυνατούς αγώνες στην Ευρώπη».
Από το Λονδίνο στο Τόκιο
Οι πρώτοι αγώνες που είδε ο Τεντόγλου πριν ξεκινήσει την ενασχόληση του με τον στίβο ήταν οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου. Περίπου δέκα χρόνια από εκείνη τη διοργάνωση βρέθηκε στην κορυφή της στο Τόκιο.
«Δεν ήταν στα σχέδια μου να κάνω το μεγάλο άλμα στην έκτη προσπάθεια στο Τόκιο. Ο αγώνας ήταν πρωί είχε καύσωνα και ένιωθα περίεργα. Είχα στο μυαλό μου να κάνω κάτι τρελό από την αρχή. Ήθελα 8,60 μ., αλλά τίποτε δεν γινόταν σωστά. Το έσωσα στο τέλος, όμως, όλα αυτό δεν έπρεπε να γίνει έτσι, ήταν λάθος. Θα είμαι για τα επόμενα τρία χρόνια χρυσός ολυμπιονίκης», κατέληξε γελώντας
Τι κάνει ένας αθλητής του επιπέδου του Τεντόγλου πριν τους μεγάλους αγώνες για να αποφορτίσει το άγχος του;
«Για να χαλαρώσω πριν από τους αγώνες παίζω παιχνίδια στον υπολογιστή. Αυτές τις ημέρες έπαιζα RPG με χαλαρώνει φουλ. Παίζω πολλά παιχνίδια, διαβάζω τα πάντα για τα παιχνίδια και ενημερώνομαι. Στον ελεύθερο μου χρόνο από τις προπονήσεις όταν δεν είμαι πτώμα προλαβαίνω να κάνω μια βόλτα για φαγητό κι ένα σινεμά».
