Μια φορά κι ένα καιρό υπήρχε ένα παιδί μεταναστών στο Ρότερνταμ. Ο πατέρας από την Αρούμπα, η μάνα από το Σουρινάμ. Μικρός άρχισε να κλωτσά το τόπι στην Σπάρτα του Ρότερνταμ. Συγγενείς και φίλοι του έλεγαν να γίνει καλός να παίξει στην εθνική της Αρούμπα, ένα μικρό νησάκι στην Καραϊβική. «Όχι θα παίξω στην εθνική Ολλανδίας» απαντούσε και όλοι τον κοιτούσαν απορημένοι.
Κι όμως αυτό το παιδί όχι μόνο έπαιξε στην εθνική Ολλανδίας, αλλά στον αγώνα με τις ΗΠΑ την οδήγησε στη νίκη με 3-1 και στην πρόκριση στους «8» του Μουντιάλ. Έδωσε δύο ασίστ και πέτυχε κι ένα γκολ! Το όνομά του : Ντέντζελ Ντάμφρις!
Η Ολλανδία που δεν έπεισε με τις εμφανίσες στη φάση των ομίλων παρουσιάστηκε εντελώς διαφορετική στα νοκ άουυ απέναντι στις υπολογίσιμεςς πλέον ΗΠΑ. Μόνο που το ποδόσφαιρο νίκησε το… soccer, όπως επιμένουν να λένε το άθλημα οι Αμερικανοί για να μην το μπερδεύουν με το δικό τους, το Αμερικάνικο φούτμπολ.
Κι ήταν αυτοί που έφθασαν πρώτοι κοντά στο γκολ. Μόλις στο 3′ ο Πούλισικ υποχρέωσε σε δύσολο επέμβαση τον Ολλανδό πορτιέε Νόπερτ.
Κόντρα στη ροή του αώνα ο Ντάμφρις γύρισε στον Ντεπάι που άνοιξε το σκορ. ίδια είνα στις καθυστερήσεις του α’ μέρους όταν πάλι ο Ντάμφρις έκανε την μπαλιά, αλλά αυτή τη φορά στον Μπλιντ και… 2-0!
Οι Αμερικανοί προσπάθησαν να μπουν στο παιχνίδι ξανά και τα κατάφεραν στο 76′ με τον Ράιτ σε ένα γκολ που το λες και τυχερό καθώς ο σκόρερ προσπάθησε να σηκώσει την μπάλα κι αυτή κατέληξε στα δίχτυα (2-1).
Η απότομη προσγείωση ήρθε στο 81′ με τον Μπιλντ να ανταποδίδει την ασίστ του δικού του γκολ στον Ντάμφρις και 3-1.
Ολλανδία: Νόπερτ, Τίμπερ, Βαν Ντάικ, Άκε (90+4′ Ντε Λιχτ), Ντάμφρις, Μπλιντ, Ντε Ρον (46′ Μπέρχβαϊν), Ντε Γιονγκ, Κλάασεν (46′ Κόπμαϊνερς), Χάκπο (90+4′ Βέγκχορστ), Ντεπάι (83′ Σίμονς)
ΗΠΑ: Τέρνερ, Ντεστ (75′ Γέντλιν), Ζίμερμαν, Ρέαμ, Ρόμπινσον (90+2′ Μόρις), Μούσα, Άνταμς, ΜακΚένι (67′ Ράιτ), Πούλισικ, Φερέιρα (46′ Ρέινα), Γουέα (67′ Άαρονσον).