Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης πήραν μέρος 2.187 αθλητές από 202 χώρες. Έλειπαν λόγω κυρώσεων η Ρωσία και η Λευκοιρωσία, αλλά ήταν και μια ομάδα χωρίς χώρα! Συμμετείχε με έξι αθλητές που συνήθως κατέλαβαν τις τελευταίες θέσεις των προκριματικών στα αγωνίσματα που πήραν μέρος, αλλά έχουν το δικαίωμα να υποστηρίξουν ότι αποτελούν τους πραγματικούς πρωταγωνιστές. Όχι για τις αθλητικές τους επιδόσεις, αλλά για το πείσμα που έδειξαν για να φθάσουν μέχρι εκεί.
Είναι η ομάδα των προσφύγων που η παγκόσμια ομοσπονδία συγκροτεί από το 2017 σε κάθε διοργάνωση με την ευχή να μην χρειαστεί να το ξανακάνει.
Στη Βουδασπέστη το περιβάλλον δεν ήταν φιλικό όπως στις άλλες διοργανώσεις. Ελάχιστα χειροκροτήματα ακούστηκαν για την προσπάθεια των έξι αθλητών. Στη χώρα του Όρμπαν η λέξη πρόσφυγας ακούγεται σαν… ποινικό αδίκημα.
Κι όμως ο καθένας τους έχει τη δική του ιστορία που δεν είναι γεμάτη μετάλλια, αλλά πόνο και αγώνα για την επιβίωση.
Όπως η Περίνα Λοκούρε Νακάνγκ. Γεννήθηκε πριν 20 χρόνια στο Νότιο Σουδάν. Στα επτά χρόνια της, όταν ξέσπασε ο πόλεμος η μητέρα της παρακάλεσε τη θεία της να την πάρει μαζί της στην… εξορία. Κατέληξαν στον καταυλισμό προσφύγων στην Κακούμα στη Βόρεια Κένυα, σε άθλιες συνθήκες. Επτά χρόνια αργότερα έφθασαν εκεί, αλλά σε άλλο καταυλισμό η μητέρα της και τα δύο αδέλφια της. Δεν τους βλέπει, αλλά τουλάχιστον είναι ασφαλείας.
«Έπαιζα ποδόσφαιρο και έτρεχα 100μ. όταν ήμουν στο καμπ. Όταν με είδε η σημερινή μου προπονήτρια είπε πως θα ήμουν καλύτερη στα 800μ.» λέει η ίδια.
Ο αθλητισμός ήταν το διαβατήριο για μια καλύτερη ζωή, Πήρε μέρος σε πρόγραμμα για νεαρούς αθλητές πρόσφυγες και πήγε στο Γυμνάσιο το οποίο θα τελειώσει σύντομα.
Στη Βουδαπέστη αγωνίστηκε στα 800μ. Ήταν 56η στη γενική κατάταξη.
Η Αντζελίνα Λοχάλιθ είναι κι αυτή από το Νότιο Σουδάν. Σήμερα είναι 28 χρόνων. Πριν 20 χρόνια έφυγε από την πατρίδα της κι από τότε δεν βρέθηκε ξανά με τους γονείς της. Έγινε πρόσφυγας γιατί το χωριό της είχε γεμίσει με νάρκες. Βγαίνοντας από το… σπίτι κινδύνευες να πατήσεις κάποια από αυτές. Κι αυτή ήταν σε καταυλισμό στην Κένυα. Ήταν η πιο έμπειρη της ομάδας με συμμετοχή στα 1.500μ. σε Ολυμπιακούς Αγώνες (40η το 2016 και 14η το 2021) και Παγκόσμια Πρωταθλήματα (43η το 2017, 42η το 2022 και 32η φέτος).
Ο Ομάρ Χασάν γεννήθηκε πριν 32 χρόνια στην Αιθιοπία. Στα 14 χρόνια οι προσφυγικές ροές τον οδήγησαν στη Δανία κι εκεί άλλαξε η ζωή του. Τυχαία ένας προπονητής στίβου εντόπισε το ταλέντο του κι άρχισε να προπονείται εντατικά. Ανήκει σε ένα σύλλογο στο Άαρχους που στόχο έχει την ενσωμάτωση των προσφύγων στην κοινωνία της χώρας. Πήρε μέρος στον Μαραθώνιο το πρωί της Κυριακής και τερμάτισε 41ος μεταξύ 60 αθλητές που έφθασαν στον τερματισμό.
Ο Τακιβίνι Γκαμπριγέσος είναι από την Ερυθραία. Στα 12 χρόνια διέσχισε με τα πόδια το Σουδάν, την Αίγυπτο, πέρασε από την έρημο του Σινά και κατέληξε στο Ισραήλ που για αυτόν αποτελεί τη δική του Γη της Επαγγελίας. Εγακταστάθηκε στο Τελ Αβίβ κι εντάχθηκε σε πρόγραμμα για δρομείς μεγάλων αποστάσεων. Σήμερα είναι 25 χρόνων και προπονείται μαζί με τους κορυφαίους αθλητές της χώρας. Στο Παγκόσμιο του 2019 ήταν 34ος στα 5.000μ., στους Ολυμπιακούς αγώνες του 2021 τερμάτισε 14ος στον Μαραθώνιο. Στη Βουδαπέστη δεν κατάφερε να αγωνιστεί εξ αιτίας ενός τραυματισμού της τελευταίας στιγμής.
Ο Φουάντ Ιντμπαφντίλ είναι πολιτικός πρόσφυγας. Γεννήθηκε στο Μαρόκο, κατέφυγε στην Ευρώπη, αρχικά στη Σουηδία και στη συνέχεια στη Γαλλία όπου απέκτησε το δικαίωμα να αγωνίζεται ως αθλητής, ενώ στόχος του είναι πια στα 35 χρόνια του, να ολοκληρώσει και τις σπουδές του στην προπονητική. Πήρε μέρος στα 3.000μ στιπλ και κατατάχτηκε 33ος μεταξύ 37 αθλητών.
Ο Μοχάμεντ Αμίν Αλσαλαμί είναι από το Χαλέπι της Συρίας. Είναι 25 χρόνων, ζει πλέον στη Γερμανία και ειδικεύεται στο μήκος. Στη Βουδαπέστη με 7μ.46 έμεινε μακριά από την ατομή του επίδοση (7μ.88) κι ακόμη πιο μακρυά από την 12άδα του τελικού.
