Το όνομα Μοχάμεντ αλ Χακίμι δεν φαντάζει και πολύ Σουηδικό. Είναι γνωστό ότι ο διαιτητής του αποψινού ντέρμπι στην Opap Arena έχει γεννηθεί στο Ιράκ, στην πόλη Νατζάφ, 160 χιλιόμετρα νότια της Βαγδάτης και μια από τις δύο ιερές πόλεις της χώρας (η άλλη είναι η Καρμπάλα) για τους Σιίτες Μουσουλμάνους.
Είναι άγνωστη όμως η δική του ιστορία, πως κατέληξε στην… άλλη άκρη του κόσμου, στη Σουηδία!
Ήταν μόλις ενός έτους όταν η οικογένειά του αποφάσισε να εγκαταλείψει το σπαρασόμενο από τον πόλεμο Ιράκ. Περιπλανήθηκε επτά χρόνια σε όλη, σχεδόν την Ευρώπη μέχρι να βρει τον δικό της παράδεισο. Σε παλαιότερη συνέντευξή του σε σουηδική εφημερίδα ο 38χρονος σήμερα αλ Χακίμ είχε περιγράψει με τα μελανότερα χρώματα το τέλος του ταξιδιού.
«Είμαστε σε μια βάρκα στη Βόρεια Θάλασσα. Γεμάτη η βάρκα με ανθρώπους. Πολλά ήταν παιδιά όπως εγώ. Άλλες βάρκες βούλιαξαν, κόσμος πνίγεται, σε όλες υπήρχαν άρρωστοι, κάποιοι ετοιμοθάνατοι. Πίστεψα ότι δεν θα τα καταφέρουμε…»
Για τον Μοχάμεντ και την οικογένειά του το ταξίδι των επτά χρόνων είχε αίσιο τέλος. Εγκαταστάθηκαν στη Σουηδία και το πρώτο του μέλημα ήταν να ενσωματωθεί στην τοπική κοινωνία.
«Κατάλαβα ότι έπρεπε να μάθω τη γλώσσα. Με ενδιαφέρει η επικοινωνία. Μιλώ σουηδικά χωρίς ξενική προφορά και αυτό με βοήθησε να κάνω φίλους, να ενσωματωθώ στην κοινωνία της χώρας, χωρίς να εγκαταλείψω σημαντικά πράγματα όπως η θρησκεία» υποστηρίζει.
Στα 13 του χρόνια άρχισε να διαιτητεύει αγώνες ποδοσφαίρου, περισσότερο για να βρίσκεται με τους φίλους του. Σιγά σιγά έγινε επάγγελμα.
Κι επειδή η διαιτησία έχει ημερομηνία λήξεως αποφάσισε να γίνει αξιωματικός του στρατού. Αυτή ήταν η πρώτη ρήξη με την οικογένειά του. Ο ίδιος θυμάται:
«Είναι δύσκολο να εξηγήσεις σε έναν πατέρα και μια μητέρα που έγιναν πρόσφυγες από τον πόλεμο ότι είσαι πρόθυμος να συμμετάσχεις σε μια πολεμική σύγκρουση. Προσπαθούσα να μπω στη θέση τους και να τους φέρω στη δική μου θέση. Να τους εξηγήσω ότι στη Σουηδία η συμμετοχή στις ένοπλες δυνάμεις στόχο έχει την αποτροπή κι όχι τη δημιουργία. Με τον καιρό το αποδέχτηκαν».
Σήμερα είναι υπολοχαγός με μερική απασχόληση, όπως συνηθίζεται στη χώρα. Απασχολείται στην περιοχή που μένει κάποιες μέρες τον μήνα και πληρώνεται ανάλογα. Ο ίδιος συμμετέχοντας σε διαδικτυακές συζητήσεις με υποψήφιους να στραφούν σε αυτόν τον τομέα ενθάρρυνε τους συμπατριώτες του γράφοντας:
«Δημιουργείς νέους φίλους που θα παραμείνουν δίπλα σου μια ζωή. Αναπτύσσει το πνευμα της ομαδικότητας και έχεις την αίσθηση της προσφοράς».
Απάντησε και σε ερωτήσεις των ομοθρησκών του:
«Σέβονται τις νηστείες μας, ενώ υπάρχει στο στρατόπεδο κι ένας μικρός χώρος για την εκτέλεση των θρησκευτικών μας καθηκόντων» σημείωσε.
Μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ διαιτησίας και στρατιωτικών καθηκόντως.
«Ως διαιτητής πρέπει να φροντίζεις τη φυσικη σου κατασταση. Οι ποδοσφαιριστές, ειδικά στο κορυφαίο επίπεδο έχουν άριστη φυσική κατάσταση. Πρέπει να μπορείς να ανταπεξέλθεις. Ακόμα πρέπει να ξέρεις τις ομάδες που διαιτητεύεις. Να παρακολουθείς βίντεο με τους αγώνες τους, να μπαίνεις προετοιμασμένος στο γήπεδο γνωρίζοντας το πως παίζει κάθε ομάδα».
Το 2015 ψηφίστηκε ως καλύτερος Σουηδός προπονητής κι από τότε η καριέρα του απογειώθηκε. Σήμερα έχει παίξει σε όλες τις τελικές φάσεις των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων (κάτω των 19, 17 και 15 χρόνων), έχει διευθύνει αγώνες σε Τσάμπιονς, Γιουρόπα και Κόνφερενς Λιγκ, αλλά και προκριματικά Μουντιάλ.
Η ροπή του στην επικοινωνία δεν του βγαίνει πάντα σε καλό. Το 2015 άνοιξε μια σελίδα στο Facebook όπου απαντούσε στους «φίλους» του για τις αποφάσεις που έπαιρνε στα ματς που είχε προηγηθεί. Λίγο καιρό μετά επικαλέστηκε φόρτο εργασίας και σταμάτησε τον διάλογο. Είναι φανερό ότι στην ποδοσφαιρική ομοσπονδία δεν άρεσε να απολογούνται οι διαιτητές για τις αποφάσεις τους δημόσια.
Το 2021 ξέσπασε σκάνδαλο με την αποκάλυψη εφημερίδας της χώρας ότι οι τρεις κορυφαίοι διεθνείς διαιτητές δεν δήλωσαν τις αποζημιώσεις της ΟΥΕΦΑ για τις διεθνείς διαιτησίες τους. Ο αλ Χακίμ ήταν ένας από αυτούς που κατηγορήθηκε ότι απέκρυψε 4.462 ευρώ. Έκανε συμπληρωματική δήλωση αποδεχόμενος ότι δεν γνώριζε ότι έπρεπε να τα δηλώσει.
Ο Τούρκος βοηθός…
Ένας από τους βοηθούς του είναι κι αυτός μετανάστης. Πρόκειται για τον Μεχμέτ Καλούμ, τον μόνιμο βοηθό του. Αυτός ήταν πέντε χρόνων όταν έφθασε με την οικογένειά του στη Σουηδία.Όχι λόγω πολέμου, αλλά για οικονομικούς λόγους. Το δέλεαρ για να διαιτητεύει ήταν ένα ρόφημα στην καντίνα του σχολείου! Για καλή του τύχη την καντίνα την είχε ένας από τους γνωστότερους βοηθούς εκείνα τα χρόνια, μετανάστης κι αυτός ο Ζβόντιμ «Τσίκο» Μιλένκοβιτς που τον ενθάρρυνε να γίνει διαιτητής.
Στη Σουηδία δεν υπάρχει VAR κι όπως παραδέχτηκε σε συνέντευξη του αυτό αποτελεί πρόβλημα για τη διεθνή εξέλιξη των διαιτητών της χώρας, αλλά κυρίως των βοηθών που καλούνται να παίζουν αλλιώς μέσα στη χώρα και διαφορετικά έξω από αυτήν. Είπε:
«Σε ένα οφ σάιντ, στη Σουηδία, ο βοηθός πρέπει να σηκώσει αμέσως τη σημαία και να το υποδείξει. Στο εξωτερικό που υπάρχει το VAR αφήνουμε τη φαση να εξελιχθεί για να ελεγχθεί στη συνέχεια από το VAR. Δεν είναι εύκολη η προσαρμογή»
Από το 2019 στα μέρη μας
Η ίδια ακριβώς διαιτητική τριάδα εμφανίστηκε στο ελληνικό κοινό για πρώτη φορά την 1η Αυγούστου 2019, στον αγώνα ρεβάνς του Ατρομήτου με την σλοβακική Ντουνάισκα Στρέντα για τον β’ γύρο των προκριματικών του Γιουρόπα Λιγκ. Ο Ατρόμητος που είχε νικήσει με 2-1 και εκτός έδρας πήρε την πρόκριση με νέα νίκη (3-2).
Σε εκείνο το ματς ο Χακίμ έδωσε δύο πέναλτι (από ένα σε κάθε ομάδα) κι έδειξε πέντε κίτρινες κάρτες (δύο στους γηπεδούχους και τρεις στους φιλοξενούμενους.
Οι επόμενες παρουσίες στην Ελλαδα τέσσερα χρόνια αργότερα. Το 2023 σε δυο διαφορετικές σεζόν την ίδια ημερολογιακή χρονιά.
Η πρώτη στις 19/3 στον αγώνα των πλέι οφ Άρης – ΠΑΟΚ (1-2) όπου έδειξε έξι κίτρινες, έδωσε ένα πέναλτι (υπέρ του ΠΑΟΚ), ενώ στο 90′ απέβαλε τον Ραζβάν Λουτσέσκου.
Η δεύτερη στις αρχές του τρέχοντος πρωταθλήματος, πάλι σε αγώνα του Άρη, αυτή τη φορά στο Φάληρο στο 4-1 υπέρ του Ολυμπιακού. (27/9) όπου έδειξε δύο κίτρινες ενώ έδωσε πέναλτι στο 90′ υπέρ του Ολυμπιακού, το οποίο δεν κατάφερε να μετατρέψει σε γκολ ο Φορτούνης.
Η τελευταία παρουσία της διαιτητικής ομάδας ήταν πάλι στην Opap Arena στις 4/12 στο ΑΕΚ – Άρης (1-0) με δύο κίτρινες κάρτες, από μια σε κάθε ομάδα. Αυτό ήταν και το τελευταίο τους ματς μέχρι το σημερινό αφού στη Σουηδία το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο και το νέο αρχίζει τον Απρίλιο.
