Αναλυτικά η συνέντευξη του Πέδρο Άλβες:
Παρουσιαστήκατε ως αθλητικός διευθυντής του Ολυμπιακού στα τέλη Νοεμβρίου και λίγο περισσότερο από δύο μήνες αργότερα ο ελληνικός σύλλογος ανακοίνωσε ένα νέο μέλος για τη θέση, τον Ντάρκο Κοβάσεβιτς. Τι συνέβη;
«Νομίζω ότι είναι γνωστό πως τα πράγματα δεν πήγαν καλά. Ακόμα δεν μπορώ να αναφερθώ στους λόγους. Ειδικά από τη στιγμή που δεν βρίσκετε κανείς εδώ και δεν θα ήταν σωστό να πω ότι έφταιγε αυτό ή εκείνο. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ήταν μια τεράστια χαρά -για τέσσερις μήνες, όχι δυόμισι μήνες- να βρίσκομαι σε έναν σύλλογο με το μεγαλείο και την ιστορία του Ολυμπιακού, όπου ένιωσα για πρώτη φορά τι σημαίνει να είσαι σε έναν πολύ μεγάλο σύλλογο.
Με φανατικούς, πολύ παθιασμένους οπαδούς. Ξεκινήσαμε την 1η Δεκεμβρίου και φύγαμε στις 10 Φεβρουαρίου, εγώ και το τεχνικό τιμ του Κάρλος Καρβαλιάλ. Αλλά μου δόθηκε μια ευκαιρία και σήμερα, λαμβάνοντας υπόψη την πρόσφατη ιστορία, νομίζω ότι ήταν μια πολύ καλή εμπειρία και μια καλή δουλειά. Θα δούμε τι θα συμβεί από εδώ και πέρα, αλλά πάνω απ’ όλα η ευκαιρία που μου δόθηκε, το να δουλέψω σε έναν τόσο μεγάλο σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός, ήταν πηγή υπερηφάνειας για μένα».
Απ’ ό,τι καταλαβαίνω πρόκειται για μια διαφωνία που δεν έχει επιλυθεί ακόμα…
«Ακόμα και σήμερα δεν γνωρίζω τον πραγματικό λόγο της αποχώρησής μου. Δεν θέλω να γίνω δραματικός, αλλά ήταν μια περίοδος συνεχούς ταλαιπωρίας. Περνούσα μια αλλαγή στη ζωή μου, όχι μόνο σε ατομικό επίπεδο, αλλά και σε προσωπικό, καθώς η σύζυγος και οι κόρες μου με συνόδευσαν σε αυτή τη διαδικασία της μετακόμισης στην Ελλάδα.
Αυτό, φυσικά, είχε τεράστιο αρνητικό αντίκτυπο στην οικογένειά μου, διότι η διαχείριση της προσδοκίας να περάσουμε τουλάχιστον δυόμισι χρόνια στην Ελλάδα δεν ήταν εύκολη. Υπήρξε μια ριζική αλλαγή στη ζωή των κοριτσιών μου, η μία τριών και η άλλη έξι ετών, που έπρεπε να πάνε σε τρία σχολεία την ίδια σχολική χρονιά. Αυτό είχε τρομερά αρνητικό αντίκτυπο, περισσότερο στη ζωή της οικογένειάς μου παρά σε μένα. Ακόμα κι έτσι, δεν είχα συνηθίσει να είμαι “παγιδευμένος” στο σπίτι για δυόμισι μήνες, χωρίς κανέναν».
Απλά για να το διευκρινίσουμε, η διαδικασία έφτασε στα δικαστήρια έτσι;
«Σωστά. Δεν φτάσαμε σε συμφωνία. Δεν ξέρω ποιοι είναι οι λόγοι του συλλόγου. Εγώ ξέρω ποιοι είναι οι δικοί μου. Όπως είπα, υπάρχει κόσμος που δεν είναι εδώ για να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Δεν νομίζω ότι θα ήταν σωστό να πεις κάτι χωρίς την παρουσία κάποιων ανθρώπων. Υπάρχουν κατάλληλα σημεία για να τα διευθετήσουμε αυτά».
Πώς βιώσατε την αποχώρηση του Καρβαλιάλ, επηρέασε καθόλου τη σχέση σας;
«Ο κύριος Κάρλος Καρβαλιάλ ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Δεν τον γνώριζα προσωπικά, ούτε το τεχνικό τιμ του. Σήμερα μιλάω μαζί του και με το τεχνικό τιμ καθημερινά, επειδή έχουμε μια ομάδα στο WhatsApp. Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, ιδίως από την ανθρώπινη πλευρά. Είναι πολύ συνδεδεμένοι, ειλικρινείς, εργατικοί, εξαιρετικά ικανοί. Να ξεκαθαρίσουμε ότι έκανα τη δική μου επιλογή, την ανέλαβα από την αρχή, επειδή πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω σε αυτόν.
Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς όμως, το αποτέλεσμα δεν ανταποκρινόταν στη δική του ποιότητα. Φύγαμε από την ομάδα με εννέα βαθμούς διαφορά από την πρώτη. Για έναν σύλλογο όπως ο Ολυμπιακός αυτό είναι λίγο, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και τίμιοι. Αλλά αυτό δεν οφείλεται αυστηρά στην ποιότητα του τεχνικού τιμ, ειδικά του κυρίου Καρβαλιάλ».
Όταν πήγατε στον Ολυμπιακό, υπήρχε η προοπτική για πολλές αγοραπωλησίες στο μεταγραφικό παράθυρο;
«Όταν υπάρχει μια αλλαγή τον Νοέμβριο ή στις αρχές Δεκεμβρίου, τότε αυτό αποτελεί είτε σημάδι ότι τα πράγματα πάνε πολύ καλά και ότι οι άνθρωποι που είναι εκεί έχουν πάει προς το καλύτερο, είτε ότι οι άνθρωποι εκεί έχουν απολυθεί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αντικατέστησα τον Αντόνιο Κορδόν, ο οποίος είχε προβλήματα όχι μόνο με τη διοίκηση, αλλά και σε προσωπικά ζητήματα.
Όταν ήρθα, ο σύλλογος ήταν στην 4η θέση, είχε 29 παίκτες και με ενημέρωσαν ότι εννέα θα έπρεπε να φύγουν στις αρχές Ιανουαρίου και ότι θα έπρεπε να βγούμε στην αγορά. Όταν κάναμε ανάλυση της ομάδας, ειλικρινά περίμενα ότι θα είχε περισσότερη ποιότητα από αυτή που υπήρχε. Αυτή είναι η γνώμη μου, κανείς δεν μου το είπε, είναι αυτό που έβλεπα σε καθημερινή βάση. Εκτός από την πρόσληψη ενός τεχνικού τιμ, είτε πορτογαλικής είτε άλλης εθνικότητας, μου ζήτησαν επίσης να οργανώσω το τμήμα σκάουτινγκ, το οποίο δεν υπήρχε, εκτός από δύο άτομα που ήταν ήδη εκεί. Ικανά, μεν, αλλά δούλευαν με βάση τους αριθμούς και με ελάχιστη θέαση ζωντανών αγώνων.
Μεταξύ της εξόδου στην αγορά και της άφιξης προπονητή, είχαμε επτά παιχνίδια τον Ιανουάριο, εκ των οποίων τα τρία ήταν ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Δεν κερδίσαμε κανένα. Πρέπει να υποθέσουμε ότι η ομάδα είχε κάποιες αδυναμίες. Ήταν τόσες που αναγκαστήκαμε να πάρουμε επτά παίκτες. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι προσλήφθηκαν για την ομάδα και όχι για τον προπονητή ή τον αθλητικό διευθυντή, γιατί αυτός είναι ο Ολυμπιακός και όχι η FC Carvalhal ή η FC Pedro Alves. Δεν είχε να κάνει με την εθνικότητα.
Η πορτογαλική αρμάδα βρίσκεται τώρα στον τελικό του Conference League. Ακουσα επαγγελματίες του χώρου μου, μερικοί μάλιστα φίλοι, να λένε ότι ήμασταν θύματα της αγοράς του Ιανουαρίου. Εν τέλει από αυτούς τους επτά παίκτες, υπάρχουν πέντε που παίζουν συνεχώς. Ακόμα και οι σκάουτερ που πήρα, ο Λουίς Γκιμαρές και ο Ρικάρντο Φαρία, είναι ακόμα εκεί. Ο Ελ Κααμπί, πρώτος σκόρερ φέτος, έφυγε στις 27 Δεκεμβρίου και επέστρεψε στις 5 Φεβρουαρίου. Ο Ελ Αραμπί, ο οποίος ήταν τραυματίας εδώ και ένα μήνα, είναι ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού στην ιστορία. Ο Μαντί Καμαρά δεν θέλησε να ανανεώσει και πήγε στην ομάδα Β, όπου βρίσκεται ακόμα.
Με όλες αυτές τις συνθήκες, με όλες αυτές τις αναταράξεις, είναι φυσιολογικό το ταξίδι να χρειάζεται χρόνο και αυτό που έμαθα για τον κύριο Κάρλος Καρβαλιάλ και το τεχνικό τιμ είναι ότι είναι άνθρωποι της διαδικασίας. Χρειάζονται κάποιο χρόνο για να εφαρμόσουν την αγωνιστική τους ιδέα και να έχουν αποτελέσματα. Και με την ποιότητα που φέραμε, είναι ξεκάθαρο σήμερα το ποιος είναι ο Ολυμπιακός».
Το πιο δύσκολο μέρος της όλης διαδικασίας ήταν να αφήσετε, ας πούμε, τους ανθρώπους που πήρατε μαζί σας στην Ελλάδα;
«Αυτή η ερώτηση είναι εξαιρετικά σημαντική. Δεν εύχομαι σε κανέναν να έχει τους τελευταίους δυόμισι μήνες μου στην Ελλάδα. Δεν θα το ευχόμουν σε κανέναν εχθρό. Πρέπει να έχω, ακόμη και αν δεν τους γνωρίζω, αλλά δεν θα το ευχόμουν σε κανέναν τους. Νομίζω ότι αξίζει να τονίσω τι πέρασα αφού η οικογένειά μου επέστρεψε στην Πορτογαλία και εγώ έμεινα μόνος μου στην Ελλάδα, σε διαθεσιμότητα, χωρίς να μπορώ να ταξιδέψω πουθενά. Πρέπει να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τρεις παίκτες. Τον Τσικίνιο, τον Νταβίντ Κάρμο και τον Όρτα, που δεν με εγκατέλειψαν ποτέ. Θα ζουν στην καρδιά μου για το υπόλοιπο της ζωής μου. Μαζί και τους σκάουτερ μου. Αν υπέγραφα αύριο σε έναν σύλλογο όπου θα είχα τις προϋποθέσεις να το κάνω, θα τους αναζητούσα, λόγω της ικανότητάς τους, όχι επειδή είναι φίλοι μου».
Ήταν δύσκολο να πείσετε τον Πίντο ντα Κόστα να αφήσει τον Νταβίντ, παρά την όλη κατάσταση;
«Πιάσαμε τον Νταβίντ σε κάπως δύσκολες συνθήκες, επειδή είχε ένα εσωτερικό πρόβλημα, για το οποίο δεν μου αρέσει να μιλάω. Φυσικά, γνωρίζω τα πάντα, επειδή άκουσα την εκδοχή του ενός και την εκδοχή του άλλου, αλλά δεν είμαι εδώ για να κρίνω. Ήταν γνωστό ότι υπήρχαν τριβές. Εκτός από τον πρόεδρο, ο κύριος Σέρτζιο Κονσεϊσάο ήταν επίσης σημαντικός σε αυτή τη διαδικασία. Άφησαν στην άκρη την περηφάνια τους και σκέφτηκαν τον σύλλογο και τον αθλητή, Προσπάθησαν σκληρά για να τον κάνουν ξανά ευτυχισμένο. Σήμερα ο Κάρμο είναι ευτυχισμένος και φαίνεται η σημασία που έχει στον Ολυμπιακό».
Αρκετές μεταγραφές έπαιξαν σημαντικό ρόλο στον Ολυμπιακό. Για παράδειγμα, θυμάμαι και τον Τσικίνιο, ο οποίος ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές της ομάδας.
«Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι είναι ήδη σημείο αναφοράς στον Ολυμπιακό και θα γίνει ακόμα περισσότερο. Δεν αναφέρομαι μόνο σε τεχνικά ή τακτικά θέματα. Μιλάμε για έναν αφοσιωμένο επαγγελματία, έναν επαγγελματία που φροντίζει τον εαυτό του. Ο Τσικίνιο βρίσκεται στον Ολυμπιακό εδώ και πέντε μήνες και έχει σχέση με όλους τους παίκτες, είτε είναι Έλληνες, είτε Γάλλοι, είτε Πορτογάλοι, γιατί είναι ένας γνήσιος άνθρωπος και πάνω απ’ όλα, ένας καλός άνθρωπος. Ο Όρτα, λόγω της ικανότητάς του να καταλαβαίνει το παιχνίδι και να ψάχνει τους κενούς χώρους, έχει πολλές δυνατότητες να τραβήξει τα βλέμματα του κόσμου, μέσα από το πάθος του για το παιχνίδι. Ο Ζέλσον είναι αυτός που ξέρουμε: η ποιότητά του, ειδικά ατομικά, στο ένας εναντίον ενός, είναι εξαιρετική. Σήμερα είναι στον Ολυμπιακό, γιατί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δεν ήταν καλά με τους τραυματισμούς. Χρειάστηκαν πολλές συζητήσεις στο τηλέφωνο και από κοντά για να τον πείσουμε και νομίζω έκανε τη σωστή επιλογή».
Ο Ολυμπιακός θα παίξει στον πρώτο ευρωπαϊκό τελικό στην ιστορία του. Αισθάνεστε ότι το ταξίδι μέχρι τον τελικό του Conference League φέρει και δική σας ευθύνη;
«Ειλικρινά, μέσα από την καρδιά μου, δεν θα νιώσω όπως θα ήθελα, αλλά θα είμαι πάρα πολύ χαρούμενος και ελπίζω ο Ολυμπιακός να κερδίσει. Έχω μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή με τους τρεις Πορτογάλους, τον Νταβίντ Κάρμο, τον Χόρτα και τον Τσικίνιο. Όταν απέκλεισαν τη Φενέρμπαχτσε, μου έκαναν βιντεοκλήση, μέσα στα αποδυτήρια, ξεσπώντας από χαρά. Χάρηκα όταν μου είπαν ότι σε αυτό έχω μερίδιο και εγώ. Αυτά είναι πράγματα που μας σημαδεύουν, οπότε θα ήμουν εντελώς κακοπροαίρετος αν δεν περίμενα τη νίκη του Ολυμπιακού, για να δω πόσο χαρούμενα ήταν τα παιδιά μου. Περισσότερο από το ίδιο το τρόπαιο είναι η επιθυμία να βλέπω την ευτυχία τους».
