Η Ισπανία άξιζε και με το παραπάνω αυτό το Euro. Δεν είναι απλά ότι απέκλεισε στο δρόμο για το για τον τελικό ομάδες όπως η Ιταλία, η Γερμανία, η Γαλλία, αλλά έπαιξε και το θεαματικότερο ποδόσφαιρο. Ακόμα κι όταν είχε απουσίες, όταν βασικοί της παίκτες δεν έφθασαν στα όρια της συνηθισμένης τους απόδοσης, κατάφερε να παρουσιάσει την καλύτερη ομάδα. Με βετεράνους, αλλά και νέα παιδιά γεμάτα ταλέντο. Ο Νίκο Γουίλιαμς και ο Λαμίν Γιαμάλ μας έδειξαν τι θα περιμένουμε στο μέλλον. Και περιμένουμε πολλά.
Οι Άγγλοι πάλι δεν κατάφεραν να φέρουν στην «πατρίδα του ποδοσφαίρου» ένα Κύπελλο, αλλά αυτή τη φορά δεν είχαν τρόπο να τα καταφέρουν. Περισσότερο προσπάθησαν να… κλέψουν όχι το παιχνίδι, αλλά την ισοπαλία! Για να πάει το ματς στην παράταση ή στα πέναλτι. Μόνο που με αυτή τη νοοτροπία δεν κερδίζεις τρόπαια. Μπορεί να έχουν καλούς παίκτες, αλλά δεν έχουν ομάδα που θα θαμπώσει.
Δεν είναι περίεργο λοιπόν που ενώ οι Ισπανοί κέρδισαν το Euro για 4η φορά στην ιστορία τους (προηούμενες το 1964, 2008, 2012), οι Άγγλοι εξακολουθούν να το αναζητούς. Μπορεί να το έχουν κερδίσει η Δανία, η Ελλάδα, αλλά αυτοί δεν τα έχουν καταφέρει!
47′: Οι Ισπανοί… έκρυψαν την μπάλα και η συνεργασία Γιαμάλ – Νίκο Γουίλιαμς έφερε το 1-0
73′: Η ισοφάριση για την Αγγλία με τον Πάλμερ
83′: Ο Οϊαρθάμπαλ σημειώνει καθοριστικό γκολ για τους Ισπανούς
Ισπανία (Λουίς ντε λα Φουέντε): Ουνάι Σιμόν, Καρβαχάλ, Λε Νορμάν (83’ Νάτσο), Λαπόρτ, Κουκουρέγια, Ρόδρι (46’ Θουμπιμέντι), Ντάνι Όλμο, Φαμπιάν Ρουίθ, Γιαμάλ (89’ Μερίνο), Νίκο Γουίλιαμς, Μοράτα (67’ Ογιαρθάμπαλ).
Αγγλία (Γκάρεθ Σάουθηκεϊτ): Πίκφορντ, Γουόκερ, Στόουνς, Γκουεί, Σο, Μέινου (70’ Πάλμερρ, Ράις, Σάκα, Μπέλιγχαμ, Φόντεν (89’ Τόνεϊ), Κέιν (61’ Γουότκινς).
