Δεν υπάρχει περίπτωση άλλου Ελληνα σύγχρονου ολυμπιονίκη που όλοι να πιστεύουν πριν από τον αγώνα ότι είναι δεδομένο πως αυτός θα πάρει το χρυσό μετάλλιο. Και πολύ περισσότερο να το λέει ο ίδιος ο αθλητής, να δείχνει δηλαδή τη βεβαιότητά του ότι θα είναι ο νικητής, ακόμα και στην τελευταία προσπάθεια αν χρειαστεί. Χωρίς να κομπάζει, δίχως αλαζονεία, αλλά με μια αφοπλιστική, σχεδόν παιδική, απλότητα. Σαν να είναι γραμμένο από τη μοίρα ότι θα γίνει.
- Από τον Βασίλη Γαλούπη, εφημερίδα «δημοκρατία»
Ακόμα και στη χρυσή εποχή του μεγάλου Πύρρου Δήμα δεν υπήρχε ποτέ η σιγουριά ότι αυτός θα ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου. Ολοι -και ο ίδιος- γνώριζαν ότι έπρεπε να δώσει σκληρή μάχη και να αντιμετωπίσει πολλούς αστάθμητους παράγοντες στον πιο σπουδαίο αγώνα του ανά τέσσερα χρόνια για να τα καταφέρει. Γι’ αυτό και ο τετράκις ολυμπιονίκης φρόντιζε πάντα να μετριάζει τις δηλώσεις του πριν από τους Αγώνες, ώστε να χαμηλώνει λίγο τον πήχη των προσδοκιών και της πίεσης.
Με αυτή την οπτική, όπως και με όλες τις άλλες, ο Μίλτος Τεντόγλου είναι μια σπάνια περίπτωση. Κι όχι μόνο για τον ελληνικό αθλητισμό.
Ο χαρακτήρας του και το ταλέντο του τον οδηγούν στο να μετατρέπει ακόμα και τις πιο δύσκολες προκλήσεις σε μια απλή διαδικασία. Αυτό ακριβώς είναι που συναρπάζει τους θεατές: ότι μπροστά σε έναν τόσο δύσκολο στόχο, που σχεδόν όλοι οι αθλητές λυγίζουν από το άγχος, ο Τεντόγλου δείχνει σαν να διεκπεραιώνει μια τυπική υποχρέωσή του στην καθημερινότητα.
Μέσα σε λίγα χρόνια πρωταθλητισμού, και μόλις στα 26 του, ο Ελληνας ολυμπιονίκης έχει καταφέρει άθλους, τους οποίους ο ίδιος υποδέχεται, δίχως ίχνος υπεροψίας, ως κάτι περίπου αυτονόητο.
Από προχθές το βράδυ ο Τεντόγλου είναι ένας μύθος του άλματος εις μήκος, ένα από τα πλέον δημοφιλή αγωνίσματα του στίβου. Ποιος δεν γνωρίζει το ρεκόρ του Mπομπ Μπίμον στο Μεξικό το 1968, τον Καρλ Λιούις με τα τέσσερα σερί χρυσά ή ότι ο Τζέσε Οουενς είχε κατακτήσει και στο μήκος την πρωτιά το 1936;
Ανάμεσα σ’ αυτά τα ιερά τέρατα έχει βρει τη θέση του πλέον και ο Μίλτος Τεντόγλου. Μετά τον Καρλ Λιούις είναι ο μοναδικός που έχει καταφέρει να πάρει δύο σερί χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Κι όλοι στον κόσμο ξέρουν πως, αν ο Ελληνας πρωταθλητής βρει μέσα του το κίνητρο που θέλει, θα πάει και για την τρίτη πρωτιά σε τέσσερα χρόνια, στο Λος Αντζελες.
Συχνά, η δόξα και το χρήμα «χαλάνε» τον χαρακτήρα των ανθρώπων. Ο Τεντόγλου, όμως, δεν μπήκε σ’ αυτό το κουστούμι της απληστίας. Η επιτυχία ήταν που χώρεσε στο κοστούμι του Μίλτου. Ακόμα κι ένα κλαδί ελιάς να ήταν η ανταμοιβή του, το πιθανότερο είναι πως θα ακολουθούσε τον ίδιο δρόμο.
Αν το νόημα και το πνεύμα των Ολυμπιακών Αγώνων έπρεπε να αναζητηθούν στην εικόνα ενός αθλητή, αυτός θα ήταν ο Τεντόγλου. Παραμένει το παιδί που με το αγνό του μυαλό συνεχίζει να ονειρεύεται ότι θα κάνει κάποια μέρα κάτι… σπουδαίο. Δεν θεωρεί ότι όλα όσα έχει πετύχει αρκούν! Εχει πάρει 12 χρυσά μετάλλια σε όλες τις διοργανώσεις, είναι μαζί με τον Πύρρο Δήμα και τον Κάχι Καχιασβίλι οι μοναδικοί Ελληνες στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που έχουν περισσότερα από ένα χρυσά, θριάμβευσε και στο Παρίσι, όμως τα πρώτα λόγια στον προπονητή του Γιώργο Πομάσκι ήταν «δεν ήμουν καλός απόψε, ήθελα κάτι παραπάνω».
Το κράμα από το οποίο είναι φτιαγμένος ο Τεντόγλου είναι από την πιο ατόφια νοοτροπία νίκης. Ακόμα και τέσσερα χρυσά μετάλλια να πάρει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, και παγκόσμιο ρεκόρ να κάνει, ο ίδιος θα πιστεύει πάντα ότι θα μπορούσε να πετύχει και κάτι παραπάνω. Το οξυγόνο του για να τα καταφέρνει είναι η πίεση που ο ίδιος βάζει στον εαυτό του, σε ένα αέναο κυνήγι του τέλειου.
Ο Μίλτος Τεντόγλου έχει την προσωπικότητα να μας δείχνει ποιος ακριβώς είναι. Επειδή δεν έχει τίποτα να μας κρύψει, επειδή δεν φοβάται. Κανείς δεν μπορεί να του προσάψει το παραμικρό κι όλοι αποδέχονται την τεράστια αξία του.
Για να φτάσει, όμως, αυτός ο υπέροχος αθλητής να δείχνει τέτοια ολύμπια ψυχραιμία έχει προετοιμαστεί σε απόλυτο βαθμό επί μήνες και χρόνια. Η τεχνική του έχει φτάσει στο κορυφαίο επίπεδο με τη μεθοδικότητα του Πομάσκι. Η συγκρότησή του προϋποθέτει εσωτερική πάλη επί καθημερινής βάσης. Και για να απολαμβάνει με τέτοια ηρεμία τον αγώνα έχουν απαιτηθεί χιλιάδες ώρες προπόνησης, ώστε να αισθάνεται ότι δεν μπορεί κανένα σενάριο, όσο ξαφνικό κι αν είναι, να τον εκπλήξει και να του χαλάσει τον ρυθμό.
Ο Μίλτος κάνει τα πάντα να φαίνονται τόσο απλά, επειδή τα πολύπλοκα τα έχει ήδη αντιμετωπίσει, με πολύ κόπο πνευματικό και σωματικό, πριν εμφανιστεί στο ταρτάν για τον αγώνα. Πίσω από αυτό το περίπου αμήχανο και κάπως βαριεστημένο χαμόγελο μετά τους θριάμβους του κρύβονται όλα τα βαθιά μυστικά της ιδιοσυγκρασίας του κορυφαίου αθλητή στίβου που γέννησε ποτέ αυτός ο τόπος. Του υπερανθρώπου της διπλανής πόρτας.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1998 και μεγάλωσε στα Γρεβενά. Εχει μικρασιατική καταγωγή. Πήγαινε σε μουσικό σχολείο και ως έφηβος είχε ως χόμπι το παρκούρ. Αρχισε τον στίβο στα 15 του και αργότερα συνεργάστηκε με τον κορυφαίο προπονητή Γιώργο Πομάσκι. Από τις πρώτες του εμφανίσεις έκανε πανελλήνιο ρεκόρ παίδων στο άλμα εις μήκος και στα 17 του κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Εφήβων. Η πρώτη διάκρισή του σε επίπεδο ανδρών ήταν στο Ευρωπαϊκό του Βερολίνου το 2018, όταν πήρε το χρυσό μετάλλιο. Εχει κατακτήσει δύο χρυσά σε Ολυμπιακούς Αγώνες και συνολικά 12 σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις ανοιχτού και κλειστού στίβου.
Ηρεμήστε ρε παρτάλια με τον ανθέλληνα κουμμούναρο με την τουρκική κατάληξη γλου στο ονομά του. Αρνήθηκε να είναι σημαιοφόρος στην τελετή κλεισίματοςτων ολυμπιακών. Δεν ψάλει ποτέ τον εθνικό ύμνο. Θα πάρει 90 χιλ. ευρώ από τους φόρους μας. Είναι αξιωματικός του ΠΝ σε χώρα που μισεί. Ελεος ρε με όλους τους ψυχοπαθείς που μαζεύτηκαν στην Ελλάδα.