Ο Παναγιώτης Γιαννάκης μίλησε για πολλά θέματα της ζωής του. Μεταξύ άλλων, ο «Δράκος» του ελληνικού μπάσκετ, επανήλθε μετά τις προηγούμενες τοποθετήσεις του, μιλώντας με λεπτομέρειες και για την σχέση που είχε με τον «γκάνγκστερ» Νίκο Γκάλη. Τονίζοντας πως μπορεί να μην έκαναν παρέα, αλλά όταν έπαιζαν μαζί σε Άρη και Εθνική… έπαιζαν πραγματικά!
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε και στις αιτίες που οδήγησαν στον τσακωμό τους με τον «Νικ» και στην περίφημη πάσα που δεν του έδωσε σε ένα παιχνίδι, τονίζοντας πως όλο αυτό μπορεί να ήταν απόρροια διαφόρων πραγμάτων που κρατούσε ο καθένας μέσα του. Στο βιβλίο του άλλωστε, που ήδη κυκλοφορεί, ο Γιαννάκης αναφέρει δεκάδες ιστορίες από τα παλιά.
Αναλυτικά όσα ανέφερε ο «Δράκος»:
«Όταν παίζαμε, παίζαμε! Δεν κάναμε παρέα, παίζαμε! Και νομίζω ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβουν οι άνθρωποι. Ότι πολλές φορές μπορεί να βρεθείς σε μια επαγγελματική δράση, πρέπει να καταλάβεις πως όταν μπαίνεις σε αυτή τη δράση, προσπάθησε να βάλεις τον καλύτερό σου εαυτό.
Δεν έκανα κάτι που ήταν ελκυστικό που έκανα πριν, πχ του να σκοράρεις. Έβρισκα τρόπο να έχω μια έντονη συμμετοχή στο ματς, με διάφορα πράγματα που έκανα. Μου έλεγαν και οι φίλοι μου “γιατί έδωσες πάσα;”. Εμένα με ενδιέφερε η ομάδα, θέλαμε να κερδίσουμε κι εκείνη τη στιγμή με ενδιέφερε πως θα βάλουμε το καλάθι και έκανα πράγματα να βοηθήσουν την ομάδα να δεχθεί ένα καλάθι λιγότερο, άσχετα αν ήταν εξουθενωτικό για εμένα. Ο Γκάλης ήθελε να σκοράρει, του άρεσε αυτό. Το να δώσεις μια πάσα είναι πιθανόν πιο δύσκολο από το να βάλεις ένα καλάθι».
Τσακωθήκαμε για μια πάσα, που θεώρησε ο Νικ ότι έπρεπε να του δώσω. Πληγώνεσαι για πράγματα που πιθανώς δεν είναι τόσο σοβαρά και αυτό ίσως να προυπήρχε. Μετά από κουβέντες και με τρίτους. Όταν έγινε η μεταγραφή μου στον Άρη, οι περισσότεροι έλεγαν ότι αποκλείεται να πάω στον Άρη, επειδή ήταν ο Γκάλης. Υπήρχε η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αυτή.
Αλλά δεν ήταν θέμα να τα βρούμε, ο καθένας έβλεπε διαφορετικά τα πράγματα. Μέσα στο παιχνίδι, ο Νικ έκανε αυτά που ήθελε και εγώ του συμπαραστεκόμουν σε αυτό που του άρεσε, γιατί το έκανε καλά. Ήταν ατραξιόν. Αν προσθέσεις κάτι στις δεξιότητές σου θα είσαι ακόμα πιο πετυχημένος. Πάντα πίστευα πως αυτά που σου δίνουν να κάνεις και δεν σου αρέσουν σε κάνουν καλύτερο».
