Είναι ο νεότερος δήμαρχος στο Λεκανοπέδιο, «γέννημα θρέμμα» της δυτικής Αθήνας και μεγάλος θαυμαστής του «πρύτανη της Αυτοδιοίκησης» Ανδρέα Παχατουρίδη.
Μιλάμε για τον νεοεκλεγέντα δήμαρχο Αγίων Αναργύρων – Καματερού, τον 35χρονο Σταύρο Τσίρμπα, που, αν και είναι μικρός ηλικιακά, είναι μεγάλος αυτοδιοικητικά. Εκλέγεται από το 2010 δημοτικός σύμβουλος, και έχει περάσει από όλα τα σημαντικά πόστα ως αντιδήμαρχος.
Ο Σταύρος Τσίρμπας έχει βαθύ όραμα ανάπλασης του δήμου του και όνειρο να τον κάνει πιο όμορφο και από το Περιστέρι, που είναι το πρότυπό του.
Γι’ αυτό και δεν διστάζει να ζητά βοήθεια, όποτε τη χρειάζεται, από τον δήμαρχο Περιστερίου Ανδρέα Παχατουρίδη. Ο δήμαρχος Αγίων Αναργύρων – Καματερού είναι αρνητικός στη φιλοξενία μεταναστών, εάν πρώτα δεν φιλοξενηθούν αναλογικά αυτοί και σε δήμους των βορείων προαστίων.
Δείτε επίσης: Συνέντευξη Δανάης Μιχαλάκη: Οι «Άγριες μέλισσες» ήρθαν τη στιγμή που σκεφτόμουν να τα παρατήσω
Ο Σταύρος, που έγινε μπαμπάς πριν από ενάμιση μήνα, προτρέπει τους δημότες του να βάλουν λαμπιόνια στα μπαλκόνια τους για να φωτιστεί η πόλη τα Χριστούγεννα.
- Είστε ο μικρότερος δήμαρχος στο Λεκανοπέδιο Αττικής. Πώς θα τα καταφέρετε;
Στην Αττική, αλλά νομίζω και στο σύνολο των μεγάλων δήμων της χώρας, είμαι ο μικρότερος σε ηλικία δήμαρχος. Σε έναν μήνα κλείνω τα 35. Φυσικά, αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την εμπειρία, καθώς εμπειρία υπάρχει, και μεγάλη. Είμαι δημοτικός σύμβουλος από το 2010, έχω διατελέσει αντιδήμαρχος Οικονομικών, Διοικητικών, Παιδείας και άλλων βασικών τομέων, άρα γνωρίζω πολύ καλά τα του δήμου. Οπότε, τα αυτοδιοικητικά δεν είναι κάτι καινούργιο για μένα.
- Είχατε στόχο την καρέκλα του δημάρχου, ή αυτό ήρθε γιατί βλέπατε ότι κάτι δεν γινόταν;
Με την προηγούμενη διοίκηση ήμουν ο νούμερο δύο, μετά τον δήμαρχο. Ήμουν αντιδήμαρχος. Θα μπορούσα να συμβιβαστώ με αυτό και να περιμένω τη σειρά μου. Αλλά δεν νομίζω ότι είναι αυτός ο λόγος που θα πρέπει κανείς να ασχολείται με τα κοινά. Εγώ, λοιπόν, σιγά σιγά, άρχισα να μην αντέχω τη στασιμότητα. Δεν μπορούσα να δεχθώ όμοροι δήμοι να προχωρούν και εν μέσω κρίσης, κι εμείς να έχουμε μονίμως ως δικαιολογία την κρίση και να συμβιβαζόμαστε με τη μιζέρια. Είμαι επιχειρηματίας της περιοχής, ζω καθημερινά και συναναστρέφομαι τους περισσότερους δημότες, τους αφουγκράζομαι και έβλεπα ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Άρα, έπρεπε κάτι να αλλάξει. Γνωρίζοντας λοιπόν και την ανθρωπογεωγραφία της πόλης, έχοντας και την πρότερη εμπειρία, αφού έχω μεγαλώσει μέσα στα κοινά, αποφάσισα ότι αυτό που χρειάζεται η πόλη είναι κάτι πραγματικά καινούργιο, κι έτσι παρουσίασα μια εντελώς ανανεωτική ομάδα.
- Ποιες είναι οι προτεραιότητές σας;
Μεγάλωσα στην Ανάκασα και θυμάμαι τους Αγίους Αναργύρους την εποχή που ο δήμος μεγαλουργούσε και στο εμπορικό κομμάτι, αλλά και στις υποδομές, τη δεκαετία του ’90. Έκτοτε επήλθε στασιμότητα. Ο κύριος στόχος μου είναι να ανεβάσω την αγορά της περιοχής, να προσελκύσω επισκεψιμότητα και να αξιοποιήσω ό,τι καλό υπάρχει εδώ. Θα κάνω ένα rebranding, μια επανεκκίνηση.Ένα μεγάλο στοίχημα είναι η παραχώρηση των γραμμών του ΟΣΕ και το εγκαταλειμμένο αμαξοστάσιο που υπάρχει στο κέντρο της πόλης, που είναι πολλών στρεμμάτων. Κάποτε, από εδώ περνούσαν δύο γραμμές τρένου. Η πρώτη υπογειοποιήθηκε και πάνω της έγινε ο ποδηλατόδρομος, που άλλαξε όλη τη μορφή του δήμου. Έμεινε το άλλο κομμάτι, που διέρχεται από την πλατεία και φτάνει στο Καματερό. Εδώ, στοχεύουμε σε μια πράσινη ανάπλαση, μια πράσινη διαδρομή που θα περιλαμβάνει και το κομμάτι του αμαξοστασίου που θα γίνει χώρος αναψυχής.
- Τι επάγγελμα και τι σπουδές έχετε κάνει;
Σπούδασα Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το κύριο επάγγελμά μου είναι φοροτεχνικός. Έχω λογιστικό γραφείο με την οικογένειά μου. Συγχρόνως, διατηρώ υπηρεσίες εστίασης, ένα καφέ, ένα μεζεδοπωλείο και ένα κέντρο αισθητικής με τη γυναίκα μου. Οι γονείς μου ασχολούνταν πάντα με τα κοινά, ως δημοτικοί σύμβουλοι. Βέβαια, ο πατέρας μου δεν ζει πια… «Έφυγε» νέος, στα 57 του. Είμαστε μια οικογένεια γνωστή στην πόλη για την επαγγελματική μας δραστηριότητα και, βάσει αυτού, το 2010, μου ζήτησαν να ασχοληθώ με τα του δήμου.
- Σας έχει γίνει κρούση για να φιλοξενήσετε μετανάστες;
Ανοιχτή πρόταση δεν έχει γίνει ακόμη. «Απ’ έξω, απ’ έξω» μάς το φέρνουν, όμως, λέγοντας ότι πρέπει να «βάλουμε πλάτη»… Εδώ, όμως, εμείς ήδη έχουμε αρκετά προβλήματα.
Είμαστε πολύ κοντά στον ΧΥΤΑ Φυλής, και από εδώ περνούν όλα τα απορριμματοφόρα της Αθήνας για να αφήσουν τα σκουπίδια τους. Εχουμε, εν έτει 2019, εν ενεργεία στρατόπεδο μέσα στον αστικό ιστό, έχουμε πυλώνες υψηλής τάσης και υποσταθμό της ΔΕΗ μέσα στην πόλη… Δηλαδή, πόσο να επιβαρυνθούμε πια; Η δε δημοτική κοινότητα του Καματερού έχει τεράστια προβλήματα σε βασικές υποδομές. Πλημμυρίζει με την πρώτη βροχή, δεν έχει πεζοδρόμια, φωτισμό, πλατείες και δεν έχει ολοκληρωθεί το σχέδιο πόλης. Εχω, λοιπόν, να λύσω πολύ σημαντικά προβλήματα. Δεν είμαι, φυσικά, της άποψης «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα», δηλαδή να πάει το πρόβλημα στον άλλον δήμο, αλλά θέλουμε δίκαιη κατανομή. Δεν είναι σωστό να επιβαρύνονται μονίμως οι δυτικές συνοικίες. Αν λοιπόν πρώτα πάρουν μετανάστες η Κηφισιά, το Μαρούσι, η Γλυφάδα κ.λπ., θα το συζητήσουμε και εμείς. Αλλά όχι όλα εδώ. Οχι να τους πετάξουμε στη δυτική Αθήνα, όπως όλα τα προβλήματα. Είμαστε ήδη πολύ επιβαρυμένη συνοικία.
- Επειδή είστε «γέννημα θρέμμα» των Αγίων Αναργύρων, πώς αισθάνεστε όταν κάποιοι μιλούν με απαξία για τα δυτικά προάστια; Όταν λες, π.χ., «ζω στο Καματερό» και αυτομάτως αλλάζουν στάση απέναντί σου;
Αυτό αδικεί πολύ τους Αγίους Αναργύρους και το Καματερό. Ο δήμος μας, για όσους δεν γνωρίζουν, αποτελείται από τους πιο πλούσιους κατοίκους της δυτικής Αθήνας, το μορφωτικό επίπεδο είναι υψηλότατο και από άποψη κουλτούρας, και όλο αυτό μας αδικεί. Οταν ακούω αυτό που λέτε αισθάνομαι αδικία, γιατί δεν είναι έτσι. Είμαι πολύ περήφανος για την πόλη μου.
- Παλαιότερα υπήρχαν εικόνες ναρκομανών και διαφόρων άλλων, που σχετίζονται με τέτοια αλισβερίσια, μέσα στην πλατεία της πόλης. Τι γινόταν και πώς το λύσατε;
Όντως, η παρακμάζουσα αγορά μας, τα τελευταία χρόνια, έφερε και αυτό το γκέτο. Η εικόνα του διερχομένου ήταν αυτή που περιγράψατε. Περνούσες, πατούσες γκάζι και έφευγες. Να σας πω, όμως τι συμβαίνει: Εμείς είμαστε κόμβος για όλους τους δήμους. Οι Άγιοι Ανάργυροι είναι στο κέντρο της Αττικής, εάν δείτε τον χάρτη.Όλοι αυτοί, λοιπόν, δεν είναι κάτοικοι δικοί μας. Κάνουν μετεπιβίβαση εδώ, έρχονται από παντού και παίρνουν συγκεκριμένα λεωφορεία για να πάνε σε σημεία όπου γίνεται η αγοραπωλησία. Έτσι δημιουργήθηκε πράγματι γκέτο. Είχαμε τεράστιο πρόβλημα, που, αν παρατηρήσετε τώρα, δεν υπάρχει. Το λύσαμε σε συνεργασία με την Αστυνομία. Είχαμε μόνιμη αστυνόμευση στην πλατεία, γίνονταν συνεχώς προσαγωγές και κατάλαβαν όλοι αυτοί ότι αυτό εδώ δεν μπορεί να συνεχιστεί. Έφυγαν, λοιπόν.
- Προέρχεστε από τη Ν.Δ. Πώς κρίνετε τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Έχει ένα πολύ θετικό χαρακτηριστικό, που θα τον κάνει να πετύχει: Δεν φοβάται το πολιτικό κόστος, κι αυτό είναι πολύ σπουδαίο.
- Έχετε πρότυπο δημάρχου;
Θαυμάζω τον Ανδρέα Παχατουρίδη. Τον έχω επισκεφθεί αρκετές φορές, μιλάω συνεχώς μαζί του, με βοηθά, τον συμβουλεύομαι ακόμη και σε απλά πράγματα που είναι διαχειριστικά, και με στηρίζει στα πρώτα μου βήματα. Τον ευχαριστώ πολύ για αυτό.
- Με τον πρωθυπουργό έχετε βρεθεί από κοντά;
Όχι, αλλά πολύ θα ήθελα να τον γνωρίσω. Έχω πολλά να του πω.
- Ποιοι υπουργοί έχουν ανοιχτές πόρτες και αυτιά για τους δημάρχους;
Ο Τάκης Θεοδωρικάκος μάς έχει δώσει λύσεις σε πολλά θέματα και ο Κωστής Χατζηδάκης έχει ανταποκριθεί σε πολλά.
- Είστε καινούργιος μπαμπάς;
Έγινα πατέρας πριν από ενάμιση μήνα. Κάναμε το πρώτο μας παιδί, ένα αγοράκι μόλις 45 ημερών σήμερα. Η σύζυγός μου κι εγώ είμαστε πολύ ευτυχισμένοι με το μωρό, μόνο που εκείνη το περνά όλο αυτό μόνη της. Εγώ είμαι λίγες ώρες στο σπίτι. Ομως, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου τα βράδια. Τυχαίνει να ξενυχτάω δίπλα του, να αλλάζω πάνες και όλα τα υπόλοιπα. Πάντως, από τη μέρα που γεννήθηκε, έχω ένα μόνιμο άγχος πια και μια έγνοια για το τι κάνει, αν είναι καλά, γιατί κλαίει…
- Τι όνομα θα του δώσετε;
«Ανδρέα» θα το βγάλουμε – το όνομα του πατέρα μου.
- Η σχέση με τη σύζυγό σας άλλαξε με το παιδί;
Ήταν και είναι ωραία η σχέση μας, αλλά έγινε όντως καλύτερη. Συγκατοικούσαμε ήδη όταν προέκυψε το παιδί, εν μέσω εκλογών, και κάναμε γρήγορα ένα σύμφωνο συμβίωσης για να μην έχουμε θέματα με τα ληξιαρχεία. Του χρόνου, με το καλό, θα παντρευτούμε με θρησκευτικό γάμο. Ημερομηνία δεν βρήκαμε ακόμη.
- Σύμφωνο συμβίωσης «αλά Τσίπρας»;
Ναι, ήταν μια σύντομη λύση για να μην έχει θέματα το παιδί με την ονοματοδοσία. Θέλουμε, όμως, θρησκευτικό γάμο.
- Τι θα αλλάξει με τον θρησκευτικό;
Αλλάζουν πολλά. Πέρα από το θρησκευτικό κομμάτι, μου αρέσει να τηρούνται οι παραδόσεις και να κρατάμε τα έθιμα. Η πολιτισμική κρίση που ζούμε θεωρώ ότι προκύπτει και από το γεγονός ότι απομακρυνόμαστε από ήθη και παραδόσεις. Πρέπει να κρατήσουμε θρησκεία και ήθη, γιατί αυτά μας ενώνουν και μας χαρακτηρίζουν ως Έλληνες.
- Τι ερωτευθήκατε στη Βαλάντα;
Είναι ο μεγαλύτερος έρωτάς μου και ο μοναδικός. Είναι όμορφη, ηγετική και αποφασιστική. Δεν είναι γυναίκα χαμηλών τόνων. Στέκεται δίπλα μου, κατανοώντας τη θέση μου. Στις θέσεις αυτές, είναι σημαντικό η σύντροφος να μη σε επιβαρύνει ψυχολογικά. Να είσαι ήρεμος για να σκέφτεσαι καθαρά και να μπορείς να παίρνεις αποφάσεις, γιατί κρίνεις ζωές ανθρώπων.
- Υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια: Έχετε άποψη;
Διαφωνώ. Θεωρώ ότι έχουμε αρκετές οικογένειες κανονικές, χωρίς παιδιά, που θέλουν παρά πολύ να υιοθετήσουν παιδί. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από εκεί κι ύστερα βλέπουμε. Θεωρώ ότι η οικογένεια είναι «άντρας, γυναίκα, παιδί». Αυτές είναι η κανονικότητα και η φύση. Οτιδήποτε διαφορετικό δεν θεωρώ ότι μπορεί να βγάλει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα κι έναν σωστό άνθρωπο. Δεν με πειράζει ο γάμος των ομοφυλοφίλων και προφανώς σέβομαι τις σεξουαλικές επιλογές καθενός, γιατί αυτά έχουν να κάνουν με τη δική τους ζωή. Είναι επιλογή τους. Αλλά, όταν αφορά τη ζωή ενός μικρού παιδιού που ψάχνει μια οικογένεια και μια στέγη, εκεί δεν μπορούμε να κάνουμε πειράματα. Δεν μπορεί ένα παιδί να μεγαλώνει σε αυτό το μοντέλο οικογένειας.
- Στολίσατε για τα Χριστούγεννα το σπίτι;
Θα στολίσω οπωσδήποτε το μπαλκόνι μου με φωτάκια, και κάνω κι ένα κάλεσμα στους δημότες να βάλουν έστω ένα λαμπάκι στο σπίτι τους, ώστε να συμβάλουν και αυτοί για να φτιάξουμε μια όμορφη πόλη, στολισμένη, φωτεινή, ζεστή, στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Κάνω καμπάνια για έστω ένα λαμπάκι στο μπαλκόνι.
- Μήπως με τέτοιο κάλεσμα δείτε και πολλά «κιτς» μπαλκόνια;
Κοιτάξτε, αν το κάνουν όλοι, ακόμη και κιτς να γίνει, στο τέλος θα βγει ωραίο. Για σκεφτείτε το…Όταν το κάνει ένας, ξενίζει. Αν το κάνουν όλοι μαζί, θα έχει μια άποψη.
- Ποιος είναι ο αγαπημένος σας καλλιτέχνης;
Ακούω τα πάντα, από ροκ μέχρι σκυλάδικα, ανάλογα με τη διάθεση. Μου αρέσει, όμως, πολύ ο Νότης Σφακιανάκης. Είναι τεράστιος ως τραγουδιστής, και εγώ κρατώ αυτό μόνο. Τα άλλα του δεν με ενδιαφέρουν.
