Σοκ προκαλούν οι λεπτομέρειες που έρχονται καθημερινά στη δημοσιότητα για τη φρικτή διπλή δολοφονία στη Λεκάνη Καβάλας, της 31χρονης Άννας Κρουζ και του παιδιού της, του δέκα μηνών Στέλιου, από τον 56χρονο Χαράλαμπο, πατέρα του βρέφους και πρώην σύντροφο της Ελληνογερμανίδας.
Σύμφωνα με τα όσα μετέδωσε το Mega, ο μικρός Στέλιος ζούσε σε άθλιες συνθήκες στο χωριό και αυτό το αποδεικνύουν και οι φωτογραφίες-ντοκουμέντο από τα σημάδια με τα τσιμπήματα ψύλλων στο κορμάκι του, τα οποία ήταν μία από τις αιτίες των συχνών καβγάδων του ζευγαριού.
Η Άννα συνειδητοποίησε ότι δεν μπορεί να ζει ένα βρέφος σε τέτοιες συνθήκες, με το δικηγόρο της οικογένειας, Μάρκο Αποστολίδη να λέει: «Δυο με τρεις ώρες το έπαιρνε ο πατέρας του και το επέστρεφε με ψύλλους και ήταν βρώμικο. Ήταν η βασική, αλλά όχι η μόνη αιτία ρήξης…. Κάθε φορά το επέστρεφε με ψύλλους».
Στην εκπομπή «Μέρα Μεσημέρι με τη Μάριον» στο Open, ο κ.Αποστολίδης εκτίμησε ότι η πισώπλατη εκτέλεση του βρέφους και της μητέρας του, ήταν προμελετημένα και έκανε λόγο για διαφορετικούς κόσμους και οικονομική εξάρτηση:
«Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα γεγονότα αποδεικνύεται ότι ήταν προμελετημένο. Κατ’ αρχήν ήταν όντως πολύ φοβισμένη και αυτός ο φόβος ξεκίνησε από τη γέννηση του παιδιού και μετά γιατί όντως η κοπέλα αναπτύσσοντας και το μητρικό ένστικτο ήθελε να προστατέψει πιο πολύ το παιδί της παρά την ίδια. Μπορεί ο τρόπος ζωής που έκανε η ίδια, ο βουκολικός τρόπος ζωής να την ενέπνεε, αλλά δεν θα ήταν λογικό και σωστό να επιτάξει, να επιβάλει τον τρόπο αυτό στο μωρό που μόλις γεννήθηκε.
… Όντως μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Μία κοπέλα που άφησε τον στρωμένο τρόπο ζωής στη Γερμανία, ήταν φυσιολάτρης, ήταν μία κοπέλα η οποία είχε πολύ αγνά αισθήματα, λάτρευε τα ζώα γιατί αυτά όλα μου τα είχε εκμυστηρευτεί και καταγοητεύτηκε από τον τρόπο ζωής των χωρικών σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Καβάλας, τη Λεκάνη που ήταν και η γενέτειρα της μητέρας της. Σε κάθε περίπτωση ήταν εντελώς αταίριαστο αυτό που συνέβη. Δεν ήταν μόνο η διαφορά της ηλικίας η οποία ήταν 25 έτη, δεν ήταν λίγα, αλλά και η τελείως διαφορετική αίσθηση της κουλτούρας αυτών των δύο ανθρώπων. Ο δράστης και αυτόχειρας ήταν ένα κλασικό δείγμα ενός ορεσίβιου ανθρώπου ο οποίος ζούσε μοναδικά με το βουκολικό τρόπο ζωής.
… Έφτασε η κοπέλα στο σημείο να μην πληρώνει τον ασφαλιστικό της φορέα, ήταν σε ένα γερμανικό ασφαλιστικό φορέα, γιατί τα χρήματα που της έστελνε η μητέρα της κάθε μήνα – τα ποσά δεν έχουν καμία ιδιαίτερη σημασία – τα ξόδευε για να συνδράμει στον τρόπο ζωής και την οικογένεια που είχε με αυτό τον άνθρωπο, ο οποίος παρότι είχε 1000 κατσίκια απορούμε πως δεν κατάφερνε να εξασφαλίζει έναν αξιοπρεπή τρόπο ζωής, είχε και οφειλές δεξιά και αριστερά. Παρά ταύτα τον συνέδραμε με κάθε τρόπο. Αρχικά του είχε δώσει 5.000 ευρώ, εν συνεχεία του είχε δώσει άλλες 2000 ευρώ από την επιδότηση που πήρε λόγω του covid. Η επικείμενη φυγή της τώρα στη Γερμανία είχε να κάνει με την καταβολή ενός ποσού από κληρονομιά περίπου στις 13 -15.000 χιλιάδες».
«Πλήρης αδιαφορία … Με έβαζε να κουβαλάω 20 κιλά ζωοτροφές ενώ ήμουν έγκυος»
Η Άννα Κρουζ είχε καταθέσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων κατά του 56χρονου. Σύμφωνα με την εκπομπή T-live, σε αυτά ανέφερε:
«Τον Ιανουάριο του 2018 συνάψαμε σχέση και από τον Ιούλιο του 2018 εγκαταστάθηκα στη Λεκάνη Καβάλας όπου και συγκατοικήσαμε. Όταν ήρθα στη Λεκάνη, είχα μαζί μου 5.000 ευρώ που είχα αποκομίσει από την εργασία μου ως γραφίστρια, χωρίς κανένα άλλο εισόδημα. Η οικία του 56χρονου, όπου διαμέναμε, ήταν σε άθλια κατάσταση και αφιέρωσα χρόνο, κόπο και χρήματα για να την καταστήσω όσο τον δυνατόν κατάλληλη για τη διαβίωση μας. Συμφωνήσαμε πως εγώ θα συνέχιζα την εργασία μου μέσω διαδικτύου, από την οποία αρκετά ικανοποιητικά, αλλά ο 56χρονος επέμενε να τον ακολουθώ στις στάνες και να εκτελώ χρέη βοηθού του στις κτηνοτροφικές του εργασίες, καθόσον κατέχει 1.000 κατσίκια και δεν είχε προσωπικό. Λόγω της επιμονής του αυτής, τελικά επέτυχε να αφιερωθώ στην κτηνοτροφία και φυσικά σχεδόν να αφήσω την εργασία μου με συνέπεια να χάσω πολλούς πελάτες μου, καθόσον ήταν ανέφικτο να ανταποκριθώ στις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις, λόγω έλλειψης χρόνου.
… Η συμβίωση μας αποδείχθηκε άκρως οδυνηρή για μένα, καθόσον από το Δεκέμβριο μέχρι και τον Μάρτιο που γεννάνε τα κατσίκια, βρισκόμασταν στο βουνό από τα ξημερώματα μέχρι αργά το βράδυ, και με πολύ αντίξοες καιρικές συνθήκες (χιόνια, βροχές, παγετός) για να τον βοηθώ, καθώς δεν είχε άλλους εργάτες, παρά μόνο εμένα. Στις ελάχιστες ώρες που δεν είχαμε στις στάνες, εγώ ασχολούμουν με την περιποίηση του σπιτιού. Όλο τον χρόνο μου, τον αφιέρωνα στην κτηνοτροφική μονάδα, ώστε να τον βοηθάω με την εργασία μου να ανταποκριθεί στις οικονομικές δυσκολίες του, ενώ δεν είχα εικόνα των οικονομικών του συναλλαγών. Η συμβίωση μας ήταν ελεύθερη, χωρίς γάμο και σύμφωνο συμβίωσης.
Χαρακτηριστικό της πλήρους αδιαφορίας του για εμένα είναι το ότι στα τέσσερα συνεχή έτη δεν μου έδωσε ούτε ένα ευρώ για τις προσωπικές μου ανάγκες ή για τις ανάγκες συντήρησης του σπιτιού του, με αποτέλεσμα να δαπανήσω τις 5.000 ευρώ που είχα μαζί μου και χρειάστηκε να χρεωθώ ακόμη 4.500 ευρώ από υπεραναλήψεις στις κάρτες μου. Όπως ήταν εύλογο, οι οικονομικές δυσκολίες έφεραν προβλήματα στη σχέση μας, καθώς αδυνατούσε κι αρνούνταν να καταλάβει τις ανάγκες μου ως συντρόφου του και τον ενδιέφερε μόνο να του παρέχω βοήθεια στα ζώα, κάτι που εγώ ήδη έκανα από κατανόηση για τα οικονομικά προβλήματα του, ενώ όταν εισέπραττε τις κρατικές επιδοτήσεις για τα κατσίκια δύο φορές τον χρόνο, δεν μου έδινε ούτε ένα ευρώ, καθώς όπως μου έλεγε πήγαιναν στα χρέη του.
… Τον Απρίλιο του 2021 έμεινα έγκυος, αλλά ο 56χρονος το αντιμετώπισε με δυσφορία και αρνητισμό. Μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης μου, εργαζόμουν σκληρά, μεταφέροντας ζωοτροφές με βάρος 20 κιλών σε κουβάδες και αυτό γινόταν κατόπιν συνεχών πιέσεων εκ μέρους του, που αδιαφορούσε παντελώς για την εύθραυστη κατάσταση της υγείας μου. Λόγω των αντίξοων συνθηκών που βίωσα, γέννησα έξι εβδομάδες νωρίτερα από τον προβλεπόμενο χρόνο τοκετού, ένα υγιέστατο αγοράκι, στο νοσοκομείο Καβάλας το οποίο ο 56χρονος αναγνώρισε. Παρά αυτά, οι καθημερινές υποχρεώσεις και το πρόγραμμα συνεχίζονταν κανονικά. Κουβαλώντας μαζί μου το νεογέννητο τον βοηθούσα στο τάισμα, άρμεγμα, κτλ με αποτέλεσμα να μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να ασχοληθώ με το νεογέννητο παιδί μου.
Η κατάσταση αυτή ήταν αφόρητη για εμένα με αποτέλεσμα να επέλθει σοβαρότατη ρήξη στη σχέση μας. Του ανακοίνωσα πως έπρεπε να δώσω απόλυτη προτεραιότητα στις ανάγκες του μωρού, κάτι που παραδόξως δεν μπορούσε να κατανοήσει. Μάλιστα στην ουσία με εξεδίωξε από την οικία όπου διαμέναμε, δίνοντάς μου διορία πέντε ημερών για να αποχωρήσω και φυσικά δεν αποχώρησα μόνη μου. Οι εντάσεις, οι φιλονικίες και οι απειλές εκ μέρους του έγιναν καθημερινές όχι επειδή του έλειπε το μωρό ή εγώ, αλλά επειδή έχασε τον μοναδικό βοηθό του, καθόσον ο τρόπος συμπεριφοράς απέναντί μου ήταν αυταρχικός, με πλήρη έλλειψη τρυφερότητας στο πρόσωπό μου, αφού στην ουσία με χρησιμοποιούσε ως βοηθό του. Έφτασε μάλιστα στο έσχατο σημείο να μου πει πως έπρεπε να πνίξει εμένα και το μωρό και μετά να αυτοκτονήσει. Όπως ήταν φυσικό, αυτό μου προξένησε ιδιαίτερο φόβο και ανησυχία καθόσον γνωρίζω πως έχει στην κατοχή του κυνηγετική καραμπίνα».
