Μετά από 10 χρόνια απουσίας το «Big Brother» επέστρεψε στην ελληνική τηλεόραση. Το Σάββατο 29 Αυγούστου στις 9 το βράδυ έκανε την πρεμιέρα του στον Σκάι. 17 παίκτες καλούνται να παραμείνουν για 100 ημέρες έγκλειστοι στο σπίτι του «Μεγάλου Αδερφού», περνώντας από διάφορες δοκιμασίες με στόχο το έπαθλο των 100.000€.
- Του Μιχάλη Κοττάκη
Η επαναφορά του ριάλιτι αυτού είχε προγραμματιστεί για την προηγούμενη σεζόν, αλλά η συνθήκη του κορωνοϊού καθυστέρησε την υλοποίηση αυτού του σχεδίου.
Αρχικά, το ειλικρινές της υπόθεσης του Big Βrother ως πρότζεκτ είναι ότι εξ αρχής, από το trailer δηλαδή πρόκειται για ένα πείραμα κοινωνικής φύσεως. Παρά την επεξεργασία που δέχεται από το στάδιο του μοντάζ το εικονογραφημένο υλικό των ριάλιτι, τέτοιου είδους εκπομπές αξίζουν και μια διαφορετική προσέγγιση από αυτή της κατανάλωσης «trash tv».
Το φαινόμενο του εγκλεισμού, η εξέλιξη της συμπεριφοράς του εκάστοτε ατόμου στο περιβάλλον αυτό, καθώς και η αλληλεπίδραση του εντός του περιβάλλοντος καθιστά κάθε ριάλιτι που περιέχει το στοιχείο αυτό του εγκλεισμού ως αντικείμενο προς επιστημονική μελέτη. Στην προκειμένη περίπτωση, η περί κοινωνικού πειράματος παραδοχή υποδηλώνει την ύπαρξη κοινωνικής έρευνας άρα και ύπαρξη επιστημονικής μελέτης και επιστημονικού ενδιαφέροντος στην όλη υπόθεση.
Εσχάτως, η κοινωνία βίωσε τη συνθήκη του εγκλεισμού, αλλά ο εγκλεισμός ως μέτρο αποτροπής της επιδημικής έξαρσης του ιού παρουσιάζει μερικές θεμελιώδεις διαφορές από τον εγκλεισμό που προκύπτει από τη συμμετοχή σε μια εκπομπή ριάλιτι. Αρχικά, ο εγκλεισμός σε ένα ριάλιτι είναι προϊόν ενεργητικής βούλησης του ατόμου και όχι κυβερνητική απόφαση σε συνεργασία με την επιτροπή των λοιμωξιολόγων. Ακόμα, στο περιβάλλον του ριάλιτι υπάρχει ο απώτερος στόχος της νίκης και της απόκτησης του χρηματικού επάθλου. Πέρα του στόχου του χρηματικού κέρδους, οι συμμετέχοντες συνήθως στοχεύουν και στην απόκτηση μιας εφήμερης δημοσιότητας στα πλαίσια κάποιας ματαιοδοξίας ή στην προώθηση της δουλειάς τους ορισμένοι έξυπνοι επιχειρηματίες.
Παρατηρώντας την παρουσίαση του κάστινγκ από τον Χάρη Βαρθακούρη εξάγονται τα εξής συμπεράσματα: Πρώτον, έχει γίνει εις βάθος μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, ώστε το δείγμα των επιλεγέντων παικτών να είναι αρκετά αντιπροσωπευτικό. Δεύτερον, ως αποτέλεσμα του πρώτου, κανένας από τους συμμετέχοντες δεν έχει επιλεγεί τυχαία.
Οι παίκτες και τα σύντομα προφίλ τους:
Ένα plus size model, μια τραγουδίστρια συνεργάτης του Μάκη Δημάκη που δήλωσε «κάτω η πατριαρχία», ένας Κρητικός μπαρτέντερ με δυσκολίες ως προς την ανοχή και την αποδοχή των ομοφυλοφίλων, μια χαρτοπαίκτρια που βιοπορίζεται από το πόκερ, ένας open γκέι που έχει πέσει θύμα μπούλινγκ στο παρελθόν, μια νέα μοντέρνα αγρότισσα, ένας απόφοιτος τουριστικών δηλών αυταρχικός, ανταγωνιστικός και κυρίαρχος, ένας μετανάστης που δραστηριοποιείται ως επιχειρηματίας στον τόπο, μια δικηγόρο που επιθυμεί άνδρες παλαιάς κοπής, ένας Πόντιος τέως Αντιδήμαρχος του Δήμου Σκύδρας ο οποίος αν γινόταν πρωθυπουργός της Ελλάδας για μια μέρα θα «έδινε την Ελλάδα πίσω στους Έλληνες» και θεωρεί τους εισερχόμενους μετανάστες από Έβρο και Αιγαίο «εισβολείς», μη ων (εναντιωματική μετοχή) ρατσιστής, μια ρουμανικής καταγωγής beauty artist, μια σκληρά εργαζόμενη μετανάστρια από την γειτονική Αλβανία, έναν 18χρονο youtuber με κύρια ενασχόληση το μακιγιάζ και έντονη δραστηριοποίηση στον χώρο της LGBTQ+ κοινότητος, έναν personal trainer και τέλος έναν νυν επιχειρηματία και πρώην πρωταθλητή στο kick-boxing και ένα μοντέλο-επιχειρηματία με μια υπερδιακριτή προσωπικότητα που αγαπά τα γρήγορα αυτοκίνητα και τις γυναίκες ως «αδύναμο φύλο». Μάλιστα η μητέρα του δήλωσε ότι διέπεται από το τρίπτυχο αξιών Πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια. Σε περίπτωση παράλειψης κάποιου παίκτη ζητώ συγγνώμη.
Όπως καταλαβαίνει κανείς, όταν εισχωρούν εσκεμμένα πολιτικές θέσεις, χάνεται ο ψυχαγωγικός χαρακτήρας της που φέρει και ασπάζεται η εν λόγω εκπομπή. Κυρίαρχο ρόλο αναλαμβάνει η διαδικασία της πολιτικής επικοινωνίας. Ιδιαίτερα έντονη είναι η προώθηση κοινωνικών μηνυμάτων υπέρ του προοδευτισμού, της διαφορετικότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης και ενάντια στον ρατσισμό κυρίως από τους 2 ομοφυλόφιλους τα οποία χαίρουν στήριξης των υπολοίπων. Προϊόν κοινής λογικής.
Την ίδια στιγμή το καθ’ όλα θαυματουργό μοντάζ τη στιγμή που εκφράζεται η ρητορική της κοινωνικής δικαιοσύνης και τα μηνύματα της στιγμιαία προβάλλονται πλάνα των αρνητικών μορφασμών των παιχτών με τις πιο συντηρητικές καταβολές και χαρακτηριστικά στοιχεία. Όλα τα παραπάνω μηνύματα προμηνύουν τον σκοπό με τον οποίο καταρτίστηκε το κάστινγκ.
Πρωτεύοντες στόχοι είναι η εκπροσώπηση της κοινωνίας με στόχο ταύτιση των παικτών με τον τηλεθεατή, ο διχασμός και η σύγκρουση ως μαγνήτες της τηλεθέασης. Όταν, όμως, τίθενται επί της αρένας αντίπαλα μεταξύ τους, δύο συστήματα αξιών τα οποία σε μεγάλο βαθμό εκφράζουν αμφότερα τους Έλληνες πολίτες και συνδέονται με πολιτικές ιδεολογίες, ανακύπτουν προβλήματα.
Την στιγμή που ένα τουρκικό ερευνητικό συνεχίζει την ερευνητική του δραστηριότητα στην ελληνική ΑΟΖ και ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλουτ Τσαβούσογλου εξαπολύει απειλές πολέμου κατά την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας χρειάζεται κοινή γραμμή. Επίσης χρειάζεται εθνική ομοψυχία και ομόνοια, όπως και σε κάθε δύσκολη στιγμή.
Η ελληνική κοινωνία δεν έχει ανάγκη από διχαστικές σκηνές οι οποίες υπό το μανδύα της ψυχαγωγίας περνούν υπογείως στη σκέψη του ατόμου. Πόσο μάλλον όταν αυτές οι σκηνές προβάλλονται στους δέκτες ενός καθ’ όλα φιλοκυβερνητικού καναλιού, όπως αυτό του Φαλήρου. Στις δύσκολες στιγμές πρέπει να «παίζουμε» με την «ίδια φανέλα» χωρίς αυτό να σημαίνει τυφλή εμπιστοσύνη στους κυβερνητικούς χειρισμούς. Εμπιστοσύνη μόνο στις περιπτώσεις που όντως προασπίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα και τα εθνικά συμφέροντα.
*Φοιτητή τμήματος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης ΕΚΠΑ
