Ένας από τους κλάδους της εστίασης που χτυπήθηκαν περισσότερο από τα περιοριστικά μέτρα και το υποχρεωτικό «λουκέτο» στις 12 τα μεσάνυχτα, είναι, αναμφίβολα, τα πατσατζίδικα – τα λεγόμενα «ξενυχτάδικα», δηλαδή τα εστιατόρια που εξυπηρετούν τις ανάγκες όσων δραστηριοποιούνται σε δουλειές της νύχτας, αλλά και στη διασκέδαση.
Τα παραδοσιακά πατσατζίδικα λειτουργούσαν ουσιαστικά στο ωράριο που σήμερα αποτελεί την… απαγορευμένη ζώνη – από τα μεσάνυχτα έως τις πρώτες πρωινές ώρες. Πλέον όμως το μόνο που μπορούν να κάνουν οι ιδιοκτήτες τους για να επιβιώσουν ώσπου να ξεπεραστεί η πολύμηνη κρίση του κορωνοϊού και να αρθούν τα περιοριστικά, μέτρα είναι να δουλεύουν μόνο με ντελίβερι.
Ο κορωνοϊός άλλαξε τα δεδομένα σε αυτό το ιδιαίτερο έδεσμα, όπως είπε στον Ρ/Σ Πρακτορείο 104,9 FM ο Δημήτρης Τσαρούχας, ιδιοκτήτης ενός από τα πιο παλιά πατσατζίδικα της Θεσσαλονίκης, από τα τραπέζια του οποίου έχουν περάσει πολλοί πολιτικοί και καλλιτέχνες. «Όταν μιλάμε για τον πατσά, μιλάμε για μια διαδικασία μυσταγωγίας! Δηλαδή αυτός που θα έρθει να φάει θέλει να καθίσει στο τραπέζι, να ακούει το μαχαίρι που κόβει τον πατσά να χτυπάει στο τεφλόν (παλαιότερα στο ξύλο), θέλει να μυρίσει το σκόρδο αναμεμειγμένο με το ξίδι. Πρόκειται για μια διαδικασία που αγαπούν οι ξενύχτηδες και τώρα συμβαίνει κάτι που δεν έχει συνηθίσει ο πελάτης, να τον παίρνει σε πακέτο», εξηγεί.
Χωρίς να υπάρχει λόγος
Σύμφωνα με τον κ. Τσαρούχα, τα πατσατζίδικα επλήγησαν χωρίς να υπάρχει λόγος: «Μπήκαμε στην ίδια κατηγορία με τα μπαρ όπου συνωστιζόταν κόσμος, κάτι που διαφέρει εντελώς από το να φάει κάποιος μια σούπα σε ένα τραπέζι, τηρώντας τις αποστάσεις και τις οδηγίες».
Ο κλάδος οργανώνεται σε τοπικό επίπεδο και 153 εστιάτορες αναζητούν τρόπους για να λειτουργήσουν σε ένα βιώσιμο περιβάλλον, ώστε να μην μπει λουκέτο στις περισσότερες επιχειρήσεις.