Σκληρή επίθεση στο σχέδιο της Επιτροπής Πισσαρίδη, ως προς τον τρόπο με τον οποίον αντιμετωπίζεται η Δικαιοσύνη, εξαπολύει η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων Ελλάδας.
Στην εισήγηση του προέδρου Χρήστου Σεβαστίδη, η οποία υπερψηφίστηκε από την πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου, τονίζεται ότι η Δικαιοσύνη επιχειρείται να μετατραπεί σε ένα «εργαλείο άσκησης οικονομικής πολιτικής» και ανάγεται σε «εμπόρευμα» με λογικές κόστους – οφέλους, προκαλώντας αρνητικές συνέπειες για τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων επισημαίνει ότι το επίμαχο σχέδιο αφορά την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και το γεγονός ότι περιλαμβάνει διατάξεις για τη Δικαιοσύνη αποτελεί απόδειξη ότι ο τρίτος πυλώνας της δημοκρατίας, σύμφωνα με το Σύνταγμα, αντιμετωπίζεται «ως μοχλός προσέλκυσης επενδύσεων και όχι ως κρατικός θεσμός απονομής δικαίου».
Μάλιστα, επισημαίνει ότι το σημείο του σχεδίου στο οποίο συνδέεται η αποτελεσματική απονομή της Δικαιοσύνης με την απορρόφηση πόρων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης «συνιστά σαφή υποβιβασμό της (Δικαιοσύνης) σε απλό εργαλείο άσκησης οικονομικής πολιτικής από την κυβέρνηση και βρίσκεται πέρα από την αποστολή που της αναθέτει ο συνταγματικός νομοθέτης».
Ο κ.Σεβαστίδης υπερθεματίζει την επισήμανση του σχεδίου Πισσαρίδη για τις ελλείψεις σε δικαστικούς υπαλλήλους, τονίζοντας ωστόσο ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί. Τάσσεται υπέρ της αλλαγής στον τρόπο επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης μέσω πρότασης από το δικαστικό σώμα και όχι κατ’ επιλογήν της εκάστοτε κυβέρνησης, τονίζοντας ότι η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων το είχε προτείνει στη συνταγματική αναθεώρηση, αλλά η Βουλή δεν το υιοθέτησε.
Για τη δημιουργία «επίκουρων» δικαστικών λειτουργών που προτείνει το σχέδιο Πισσαρίδη ο κ. Σεβαστίδης επισημαίνει ότι το Σύνταγμά μας προβλέπει ισόβιους δικαστές και απαγορεύει τη δημιουργία ειδικής κατηγορίας δικαστών επί θητεία, οι οποίοι τελικά θα είναι «εξαρτημένοι και δέσμιοι κάθε φορά της επιθυμίας για παράταση της θητείας τους».
Πυρά εξαπολύει και για τη γεωγραφική ανακατανομή των δικαστηρίων με συγχώνευση περιφερειακών σε μεγαλύτερες μονάδες. Με αυτόν τον τρόπο, αναφέρει ο κ. Σεβαστίδης, η Δικαιοσύνη αντιμετωπίζεται «ως εμπόρευμα με τη λογική κόστους – οφέλους» και επισημαίνει ότι η πρόσβαση στη Δικαιοσύνη «είναι δημόσιο αγαθό και συνταγματικό δικαίωμα ακόμα και για τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού».
Για τη διάσπαση του Πρωτοδικείου Αθηνών σε μικρότερα δικαστήρια επισημαίνει ότι η πρόταση έχει ήδη απορριφθεί από όλους τους συλλειτουργούς της Θέμιδας. Τέλος, υπογραμμίζεται η τάση του σχεδίου Πισσαρίδη να ενισχύει την ταχύτερη επίλυση επιχειρηματικών διαφορών αποδυναμώνει τα δικαστήρια ιδιωτικών διαφορών.