αν ήθελες να με ακούσεις θα το διάβαζες…
Είμαι μικρό αλλά καταλαβαίνω τα πάντα.
Σε χρειάζομαι για να μπορώ να εξερευνήσω.
Θέλω να νιώσω ασφάλεια για να μπορώ να ξανοιχτώ και να μάθω τον κόσμο.
Είμαι ευαίσθητο αλλά είμαι κι ανθεκτικό.
Κάθε μέρα μεγαλώνω και ξέρω πως μαζί μου μεγαλώνεις κι εσύ.
Δεν έχω άλλη εμπειρία από αυτόν τον κόσμο και αποκτώ κάθε μέρα γνώση από ό,τι κι όπως με μαθαίνεις εσύ που είσαι μεγάλος.
Σε χρειάζομαι.
Αν σε χάσω τι θα απογίνω;
Σε χρειάζομαι να σε αγαπώ και να με αγαπάς, να με μάθεις να αγαπώ και να αγαπιέμαι.
Σου μιλώ κι όταν νομίζεις πως δεν το κάνω.
Κι όμως εσύ πάντα με εκπαιδεύεις. Όταν πρωτοήρθα εδώ αποχωρίστηκα τη μητέρα μου, γνώρισα σε ένα λεπτό έναν κόσμο που ίσως και να υποπτευόμουν ότι υπήρχε.
Μου ζήτησε η ζωή από την πρώτη της ώρα να μπορώ να αλλάζω, να μαθαίνω, να ζω σε έναν κόσμο που αλλάζει και δε σταματά να το κάνει λεπτό.
Πήρα την πρώτη μου ανάσα στο νερό και μετά έμαθα να ανασαίνω στον ξηρό αέρα. Σε ένα δευτερόλεπτο.
Ζω κι εγώ πράγματα που με αγχώνουν…
Εκεί αυτή η σχισμή του χρόνου χώρεσε όλο τον νέο μου κόσμο. Ναι εγώ θα σου πω ενήλικα πως είναι να μπαίνεις σε έναν νέο κόσμο. Θα στο θυμίσω που το ξέχασες.
Εγώ θα σου θυμίσω σε κάθε σου στιγμή δοκιμασίας πως είσαι νικητής κι ας το ξεχνάς για λίγο. Εγώ όσο είμαι μικρός το θυμάμαι.
Μαθαίνω κάθε λεπτό μέσα από τις 5 μου αισθήσεις.
Δεν έχω στην αρχή άλλη γλώσσα πέρα από το γέλιο και το κλάμα μου.
Έχω τόσα να σου πω κι από πως μου μιλάς εσύ μαθαίνω να επικοινωνώ.
Θέλω μαζί σου να συνδεθώ και δέχομαι αυτά που θα μου πεις. Αν μου μιλάς με αγάπη και σεβασμό, μαθαίνω να αγαπώ και να σέβομαι. Αν μου θυμώνεις και μου μιλάς απότομα μαθαίνω να μιλάω έτσι κι εγώ, για να συνδεθώ μαζί σου.
Είσαι ο κόσμος μου και μέσα από όσα είσαι και κάνεις μαθαίνω κι εγώ τα πατήματά μου στον κόσμο.
Κουράζομαι κι εγώ όπως κουράζεσαι κι εσύ.
Μπορεί να μην κάνω όσα εσύ μα το σώμα μου κάθε λεπτό κάνει τόση πολλή δουλειά για να μεγαλώνω.
Σε εμπιστεύομαι.
Σου αναθέτω να με φροντίσεις και να με προστατεύσεις. Να με διδάξεις και να με παρηγορήσεις.
Αν θα μπορώ να εμπιστευθώ τον κόσμο είναι μέσα από ό,τι θα με μάθεις εσύ για την εμπιστοσύνη.
Η ιστορία που θα πω για τη ζωή μεγαλώνοντας είναι η ζωή που θα μου έχεις δείξει να ζω.
Μπορεί να είμαι μικρό μα μπορώ να θέλω, μπορώ να μπορώ, μπορώ κάποιες φορές ούτε να θέλω να μπορώ.
Έχω ανάγκη να ταΐσω το σώμα μου, μα και το νου και την ψυχή μου,
Θέλω να με μάθεις να μη φοβάμαι τον φόβο.
Να με μάθεις να σέβομαι τα συναισθήματα, τον εαυτό μου και τους άλλους.
Θέλω να μπορώ να συνεχίσω τον κόσμο από κει θα μου τον παραδώσεις εσύ.
Είμαι εξαρτώμενος από τους μεγάλους αλλά έχω ανάγκη από μεγάλους και δυνατούς που να είναι ευγενικοί και σοφοί.
Θέλω να με απολαμβάνεις.
Ξέρω πως κάνεις τόσα πολλά και ίσως ακόμη πιο πολλά από αυτά, μα θέλω να διασκεδάσουμε και μαζί. Θέλω να σου δείξω και να σου πω όσα έμαθα γιατί είσαι όλος μου ο κόσμος.
Έχω ανάγκη να κάνετε χώρο εσείς οι μεγάλοι για μας τους μικρούς να αναπτυχθούμε.
Θέλω να σε θαυμάζω.
Δεν έχω ανάγκη να σε φοβάμαι αλλά χρειάζομαι να σε σέβομαι και να σε εκτιμώ.
Μάθε με να συνδέομαι μαζί σου. Μάθε με τα όρια, μάθε με να τα βάζω, να τα υπερασπίζομαι και να τα επικοινωνώ καθώς θα έχεις σεβαστεί κι εσύ τα δικά μου και όλων των ανθρώπων γύρω μας.
Δεν έχω ανάγκη να είσαι τέλειος, καθώς έτσι δεν θα με αγνοείς που δεν είμαι τέλειος εγώ.
Βλέποντας εσένα να μαθαίνεις από τα λάθη που κάνεις, μπορώ να πιστεύω κι εγώ στην ανάπτυξη και στη βελτίωση.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο mensarena.gr
