Εμείς οι Έλληνες, ό,τι κι αν κάνουμε φαινόμαστε. Είμαστε ορατοί από μακριά και φτάσαμε ψηλά επειδή πατήσαμε πάνω σε ώμους γιγάντων. Οι πρόγονοί μας προσέγγισαν δυσθεώρητα ύψη πολεμικής αρετής, αυτοθυσίας, καλλιέργειας, αυτοσυνειδησίας και αντίληψης για τον ρόλο του Θεού στα ανθρώπινα πράγματα.
Το 1821 είχε όλα τα παραπάνω αλλά κι ακόμα ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα, που ο λαός μας το νιώθει, είναι χαραγμένο εντός του, αλλά δεν μπορεί να αποδειχθεί «εργαστηριακά»: το θαύμα, η θεία παρέμβαση που γκρέμισε τους τοίχους του οθωμανικού δεσμωτηρίου και επέτρεψε στο υπόδουλο έθνος μας να αποδράσει, να φτιάξει κράτος, να ορίσει μόνο του τα δικά του πράγματα.
Η μελέτη της Ιστορίας μάς έχει διδάξει ότι το 1821 ήταν μια εθνική και θρησκευτική επανάσταση, που είχε ως στόχο την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού και τη δημιουργία εθνικού κράτους. Οι πένητες πρόγονοί μας με την πίστη στον Χριστό, την ατσάλινη θέληση και την ορμή τους κατόρθωσαν το ακατόρθωτο: όχι μόνο απελευθερώθηκε η Ελλάδα, αλλά το δικό μας κράτος ήταν το πρώτο εθνικό κράτος στην Ευρώπη! Επιπλέον, καταφέραμε να πάρουμε πίσω το όνομά μας έπειτα από περίπου δύο χιλιετίες!
Το μετεπαναστατικό κράτος έλαβε το ιερό όνομα «Ελλάς». Κάτι που φάνταζε εξωπραγματικό επί αιώνες, το να μας αποδοθεί η μόνη αληθής ονομασία τόπου και λαού, έγινε εφικτό για έναν λόγο: μόνο Έλληνες μπορούν να κάνουν τέτοια θαύματα, που αντηχούν στους αιώνες και δεν στηρίζονται στις ισορροπίες των υλικών δυνάμεων.
Να μη ρίξουμε κάτω τη σκυτάλη. Να μην κάνουμε αποποίηση κληρονομιάς. Να την αποδεχτούμε και να αποφασίσουμε να την κρατήσουμε και να τη μεγαλώσουμε. Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποτίνουμε τον πρέποντα φόρο τιμής στον Αγώνα των παλικαριών, που μας έδωσαν το δικαίωμα να βρισκόμαστε στον χάρτη των ζώντων και δρώντων εθνών με το δικό μας έδαφος, κράτος και το δικαίωμα να ορίζουμε τα του οίκου μας.
Το όραμα που μπορεί να ενώσει, να κινητοποιήσει και να εμπνεύσει το εντός και εκτός συνόρων έθνος είναι η Επανελλήνιση, υλική και πνευματική, οικονομική και πολιτική. Να ελευθερώσουμε με το σπαθί του δικαίου και τη φωτιά της πίστης μας στον Χριστό και την πατρίδα ελληνικές εστίες που βρίσκονται υπό την κατοχή της βαρβαρότητας.
Απελευθέρωση είναι να σπάσουμε τις αλυσίδες της άγνοιας, της αγραμματοσύνης, της χυδαιότητας, της ξενομανίας και -πάνω απ’ όλα- του εθνομηδενισμού, που κυριαρχούν στη δημόσια σφαίρα. Δεν μπορεί να υπάρξει ελληνικότητα χωρίς την ελληνική γλώσσα.
Οι γενιές της εκπαιδευτικής ισοπέδωσης προς τα κάτω, οι νέοι που βομβαρδίστηκαν με εικόνες και ήχους, οι οποίοι παραπέμπουν σε μαζοποιημένα, ημιζωώδη μοντέλα συμπεριφοράς με λεξιλόγιο 500 λέξεων, κινήσεις και ντύσιμο που μαϊμουδίζουν τα αντίστοιχα στις φτωχογειτονιές της Νέας Υόρκης και του Λος Αντζελες, δεν θα μπορέσουν να βρεθούν σε θέση να ανταγωνιστούν, ως Ελληνες, συνομηλίκους τους στον διεθνή στίβο της Παιδείας, της αγοράς, της οικονομίας, του πολιτισμού.
Η επανελλήνιση στη γλώσσα και γενικότερα στην Παιδεία μας (και ως Παιδεία δεν εννοείται μόνο η δημόσια εκπαίδευση) δεν πρόκειται να αρχίσει από το κράτος και την πολιτική τάξη. Η πολιτική τάξη βρίσκεται απέναντι, όχι δίπλα στις ανάγκες του έθνους. Τις παρελθούσες δεκαετίες οι υπεραμειβόμενοι πολιτικοί διαχειριζόμενοι τα ελληνικά πράγματα μείωσαν τον πληθυσμό, χρεοκόπησαν τη χώρα, οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες στο εξωτερικό για το μεροκάματο και επιδοτούν αλλογενείς και αλλόθρησκους πληθυσμούς για να εποικίσουν την πατρίδα.
Οι πολιτικοί επέβαλαν με νόμο τον απεμπλουτισμό των ελληνικών με την κατάργηση της καθαρεύουσας, του πολυτονικού συστήματος και διάφορων γραμματικών τύπων. Η επανελλήνιση στην γλώσσα μας πρέπει να ξεκινήσει από εμάς, από την οικογένεια, από τον προσωπικό κύκλο μας.
Επανελλήνιση σημαίνει ενθάρρυνση των Ελλήνων να παραμείνουν στον τόπο τους, να δημιουργήσουν οικογένειες, να ακμάσουν οικονομικά και πνευματικά, να δημιουργήσουν πολιτισμό και να φτάσουν και να ξεπεράσουν τους προγόνους. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί με μίσθαρνα όργανα της ξενοκρατίας, που υπερφορολογούν τις περιουσίες των Ελλήνων για να τις περάσουν σε ξένα χέρια και ό,τι περισσέψει να το βάλουν στις τσέπες τους. Ο σεβασμός στη ιδιωτική περιουσία εγγυάται τη δημιουργία στιβαρού και λειτουργικού κράτους.
Επανελλήνιση, φυσικά, σημαίνει πανίσχυρες Ενοπλες Δυνάμεις, με οπλικά συστήματα τελευταίας τεχνολογίας, πολλά εκ των οποίων θα είναι ελληνικής κατασκευής, και επανδρωμένες με στελέχη καταρτισμένα και αποφασισμένα να πράξουν το καθήκον τους. Γι’ αυτό δεν αρκούν οι εξοπλισμοί, αλλά απαιτείται επαναδιατύπωση των συλλογικών επιδιώξεων και της επίσημης ιδεολογίας. Στόχος του κράτους δεν είναι η εξυπηρέτηση, γενικά και αόριστα, του «ανθρώπου», αλλά η επιβίωση του Ελληνισμού – και σ’ αυτό ο Στρατός και οι υπόλοιποι θεσμοί-πυλώνες της παραδοσιακής ιδεολογίας (Εκκλησία, Σώματα Ασφαλείας, Δημόσια Εκπαίδευση) πρέπει να πρωταγωνιστήσουν.
Η αιχμή του ελληνικού δόρατος για την εφόρμηση προς το μέλλον και η ασπίδα για την υπεράσπιση της πατρίδας από τον Τούρκο θα είναι η τεχνολογία. Σήμερα, όσο υψηλό κι αν είναι το ηθικό, όσο μεγάλη κ αν είναι η ποιοτική διαφορά του ανθρώπινου δυναμικού, οι πολεμικές αναμετρήσεις κρίνονται στην τεχνολογική -και όχι στην ποσοτική- ισορροπία δυνάμεων. Εκεί πρέπει να στοχεύσουν οι υγιείς δυνάμεις της οικονομίας και η επιστημονική – ακαδημαϊκή κοινότητα, αν θέλουν να κάνουν τη διαφορά σε σχέση με τον υπάρχοντα μέσο όρο. Το τεχνολογικό ράλι είναι διαρκές και σε αυτό δεν συγχωρούνται καθυστερήσεις και λάθη.
Έτσι μόνο μπορούμε να τιμήσουμε τις ηρωίδες και τους ήρωες του 1821: με πατριωτική φλόγα, καθαρή καρδιά, μεγαλοφροσύνη, πρακτικό πνεύμα και σχέδιο να καταφέρουμε περισσότερα και καλύτερα απ’ όσα ανεκτίμητα μπόρεσαν εκείνοι.
Ζήτω το αθάνατο ελληνικό έθνος! Δόξα και τιμή στους Αγωνιστές της Εθνεγερσίας!
