Η υπόθεση της τουρκικής «στρατηγικής» περικύκλωσης της Ελλάδας δεν είναι νέα. Για τα επιτελεία και το ΓΕΕΘΑ στην Αθήνα το ζήτημα είναι γνωστό από την εποχή που η εθνική άμυνα «πάτησε», μεταξύ άλλων, στο δόγμα «άμυνα επί της περιμέτρου» (επί υπουργίας Άκη Τσοχατζόπουλου).
- Από τον Νίκο Σταυρουλάκι
Η περικύκλωση δεν αποσκοπεί κατ’ ανάγκην σε άμεση τουρκική επιθετική ενέργεια σε βάρος της Ελλάδας, χωρίς φυσικά η περίπτωση να αποκλειστεί σε δεδομένη στιγμή. Η τουρκική παρουσία στον περίγυρο της χώρας δρομολογείται από την Άγκυρα στο πλαίσιο του δόγματος συγκρότησης ρόλου «περιφερειακής δύναμης», το οποίο επιχειρεί με επίταση, στα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας αυτής από τον Ταγίπ Ερντογάν, να εφαρμόσει επί χάρτου. Κάτι το οποίο ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας έχει αποκλείσει ρητά με πολύ συγκεκριμένη δήλωσή του την αμέσως επόμενη περίοδο της υπογραφής του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου από την Άγκυρα και την (τότε) τουρκόδουλη διακυβέρνησης της Λιβύης στην Τρίπολη. «Εάν η Τουρκία επιθυμεί ρόλο περιφερειακής δύναμης σε βάρος της Ελλάδας στην ανατολική Μεσόγειο, να το ξεχάσει» είχε δηλώσει ο υπουργός Δένδιας.
Διαβάστε ακόμα: Τζαμί στα Τίρανα τρέχει να εγκαινιάσει ο Ερντογάν
Ιστορικοί σταθμοί
Η στρατηγική της περικύκλωσης μπορεί να περιγραφεί με συγκεκριμένους ιστορικούς σταθμούς και τις αντίστοιχες τουρκικές ενέργειες.
- 1955: Η εξόντωση των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, για να μην υπάρχει πυρήνας του αντιπάλου στα μετόπισθεν.
- 1974: Η εισβολή στην Κύπρο.
- 1975: Η εγκαθίδρυση της Στρατιάς Αιγαίου (Ege Ordusu).
- 1995: Το casus belli σε βάρος της Ελλάδας με απόφαση της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης.
- 1996: Η στρατιωτικά σχεδιασμένη καταπάτηση ελληνικού εδάφους στην κρίση των Ιμίων.
- 2018: Το αποκύημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» του Τζεμ Γκιουρντενίζ (μπορεί ο Ερντογάν να τον έβαλε φυλακή, αλλά το «δόγμα» το κράτησε).
- 2019: Το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο.
- 2020: Ο τουρκικός ναύσταθμος στον Αυλώνα (η Αλβανική Βουλή επικύρωσε τη σχετική συμφωνία με την Τουρκία).
- 2022: Τα τουρκικά drones με τουρκική διαχείριση και εκμετάλλευση στην ελληνοαλβανική μεθόριο.
Το τουρκικό σχέδιο περιλαμβάνει και άλλες δράσεις, λιγότερο «εκκωφαντικές» και δεν έχει ολοκληρωθεί… Και αυτό είναι το πλέον ανησυχητικό για καθεύδοντες ηγεμόνες των Αθηνών.
Στρατηγικό κενό
Πρόκειται για ακόμα ένα βήμα στα τουρκικά σχέδια με καθαρά στρατιωτικό χαρακτήρα και με εφαρμογή στα ελληνοαλβανικά σύνορα, που δρομολογείται το επόμενο διάστημα, με την αλβανοτουρκική σύμβαση για την αγορά (από την Αλβανία) τουρκικών drones «επιτήρησης», τα γνωστά Bayraktar.
Η αιχμή του δόρατος της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας αξιοποιείται τώρα σε επιχειρήσεις επιτήρησης των ελληνοαλβανικών συνόρων, σε χρονική περίοδο που η Αθήνα έχει επιλέξει (προ πολλού) την απογύμνωση της μεθορίου από στρατιωτική παρουσία, καθώς τα τελευταία χρόνια εκτιμήθηκε ότι ο μόνος κίνδυνος κείται ανατολικά.
Η έγκριση για την αγορά των τουρκικών εναέριων πολεμικών συστημάτων έγινε έπειτα από αλλεπάλληλες επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων στα Τίρανα, αλλά το deal έκλεισε κατά την επίσκεψη του Αλβανού ΥΠΕΣ Μπίλνταρ Κούτσι στην Τουρκία.
Η επίσκεψη υπουργού Εσωτερικών δικαιολογείται, καθώς τα τουρκικά μηχανήματα θα ενταχθούν στις υποδομές της αλβανικής αστυνομίας. Με αυτόν τον τρόπο, όχι μόνο η κεντρική εξουσία στα Τίρανα αλλά η ίδια η Τουρκία θα έχει «εικόνα» από το πλήρες μήκος της ελληνοαλβανικής μεθορίου και της ευρύτερης περιοχής, καθώς, σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες, οι χειριστές των εναέριων μέσων θα είναι αμιγώς Τούρκοι στρατιωτικοί (τουλάχιστον το πρώτο διάστημα).
Αυτό σημαίνει, σύμφωνα με προσεγγίσεις διπλωματικών κύκλων στην Αθήνα, ότι τουρκικά μέσα με αλβανικό μανδύα θα πετούν πάνω από περιοχές όπου διαβιοί συμπαγής η ελληνική εθνική μειονότητα και στον βαθμό που συμβάλλουν στην ενίσχυση της παρακολούθησης των ελληνικών πληθυσμών στον αλβανικό Νότο, πέραν της βίας που ασκείται επί του εδάφους από τις αλβανικές δυνάμεις καταστολής (υπόθεση Κατσίφα) εγείρεται ζήτημα δικαιωμάτων, για τα οποία η Αθήνα θα μπορούσε να ενδιαφερθεί νομικά…
Υπενθυμίζεται ότι τα τουρκικά drones είναι «πολεμικά όπλα» και αποτελούν την αιχμή του δόρατος της τουρκικής πολεμικής παραγωγής. Είναι τα μέσα με τα οποία η Τουρκία επιβλήθηκε σε περιφερειακές κρίσεις την τελευταία περίοδο, όπως στην πρόσφατη κρίση του Καυκάσου μεταξύ Αρμενίας – Αζερμπαϊτζάν. Αυτά τα μη επανδρωμένα φονικά μηχανήματα που εξασφαλίζουν μηδενικές απώλειες στην επιτιθέμενη Τουρκία έκριναν τη δημιουργία τετελεσμένων στη Λιβύη, στη διαμάχη Τρίπολης – Βεγγάζης και τη διατήρηση των τουρκικών δυνάμεων στο λιβυκό έδαφος.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις στρατιωτικών κύκλων, η Τουρκία έχει εξοπλίσει με αυτά και τη Στρατιά του Αιγαίου, που αποτελεί το κατεξοχήν επιθετικό σώμα των τουρκικών Ε.Δ. προς την Ελλάδα.
Ο Αλβανός υπουργός Εσωτερικών επισκέφτηκε ειδικά τη μονάδα παραγωγής των Bayraktar στην Κωνσταντινούπολη, συνοδεία εξειδικευμένων συμβούλων και στρατιωτικών. Σύμφωνα με όσα έγινα γνωστά στον αλβανικό Τύπο, η Αλβανία θα διαθέσει το ποσό των 8.200.000 ευρώ για την αγορά των συγκεκριμένων συστημάτων. Μάλιστα, για να καταστεί εφικτή η αγορά, ο αλβανικός κρατικός προϋπολογισμός τροποποιήθηκε προκειμένου να εξασφαλιστεί το συγκεκριμένο χρηματικό ποσό. Να σημειωθεί ότι το παραπάνω ποσό καταχωρίστηκε στις δαπάνες του αλβανικού υπουργείου Άμυνας και όχι σε αυτές του υπουργείου Εσωτερικών.
Με τη στήριξη ΗΠΑ – Βρυξελλών το project
Να σημειωθεί ότι η αιτιολογία που προβάλλεται στα Τίρανα, σύμφωνα με τις υποδείξεις των Τουρκοσυμβούλων του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα και φίλου του Τούρκου προέδρου Ερντογάν, για τη συγκεκριμένη αγορά είναι η επιτήρηση των συνόρων έναντι του οργανωμένου εγκλήματος και των μεταναστευτικών κινήσεων, λόγοι για τους οποίους το project έχει τη στήριξη και της αμερικανικής πρεσβείας στα Τίρανα και των γραφειοκρατών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Είναι γνωστό ότι ο Ερντογάν χρησιμοποιεί την Αλβανία ως μοχλό πίεσης σε βάρος της Ελλάδας.
Επισημαίνεται ότι η Αλβανία έχει ήδη στενή εμπορική σχέση με την Τουρκία στον τομέα της προμήθειας στρατιωτικού υλικού. Τα Τίρανα υποχρεώθηκαν αρχικά από την Άγκυρα να αγοράσουν τουρκικής παραγωγής σύστημα «αντι-drone» (2020), με ραντάρ που έχει τη δυνατότητα να εντοπίσει στόχο σε απόσταση 5.000 μέτρων.
Οι διαχρονικά στενές σχέσεις Άγκυρας – Τιράνων είναι αυτές που επιτρέπουν σε ελληνικής καταγωγής πολιτικούς παράγοντες στην Αλβανία να χαρακτηρίζουν τη χώρα αυτήν το «μακρύ χέρι της Τουρκίας στα Βαλκάνια» και τον πρωθυπουργό Ράμα «αντιπρόσωπο» του Ερντογάν στην περιοχή.
