Ένα άρθρο – κόλαφος αναλύτριας τουρκικής καταγωγής, προειδοποιεί ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να εισβάλει και να καταλάβει ολόκληρη την Κύπρο.
Όταν μία τέτοια μελέτη δημοσιεύεται στο Gatestone, τότε η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να ετοιμάζονται για πόλεμο.
Η έγκριτη Uzay Bulut τεκμηριώνει μάλιστα με ιστορικά στοιχεία και λεπτομερή ανάλυση των τρεχουσών εξελίξεων την βεβαιότητα ότι η Τουρκική εισβολή στην ελεύθερη Κύπρο, είναι θέμα χρόνου.
Γράφει μεταξύ άλλων η κορυφαία αναλύτρια:
Επί του παρόντος, η Τουρκία φαίνεται να στοχεύει την υπόλοιπη Κυπριακή Δημοκρατία, που μάλιστα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση της Κύπρου αντιμετωπίζει τώρα μια «παράνομη μεταναστευτική κρίση» την οποία λέει ότι ενορχηστρώνει η Τουρκία. Οι κυβερνητικές αρχές αναφέρουν ότι η πλειονότητα των μεταναστών που εισέρχονται στο ελεύθερο τμήμα της Κύπρου διακινούνται παράνομα μέσω της τουρκοκρατούμενης βόρειας Κύπρου.
Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με τουρκικά μέσα ενημέρωσης, η Τουρκία σχεδιάζει να κατασκευάσει στρατιωτική ναυτική βάση στη χερσόνησο της Καρπασίας στον τουρκοκρατούμενο βορρά.
Παρά τα αμέτρητα εγκλήματα πολέμου που έχει διαπράξει η Τουρκία στην Κύπρο, η τουρκική κυβέρνηση έχει καταδικάσει τα Ηνωμένα Έθνη επειδή έχουν τις «ειρηνευτικές δυνάμεις» τους εκεί.
Η Δύση, ωστόσο, παραμένει σιωπηλή — όχι απλώς εξουσιοδοτώντας την Τουρκία να διαπράξει περαιτέρω φρικαλεότητες, αλλά επιβραβεύοντάς την. Οι ΗΠΑ «δολοφόνησαν» πρόσφατα, κατόπιν αιτήματος της Τουρκίας, το έργο του αγωγού φυσικού αερίου EastMed, το οποίο θα μετέφερε αέριο από τους συμμάχους των ΗΠΑ, το Ισραήλ και την Κύπρο, μέσω Ελλάδας, στη Δυτική Ευρώπη. Ο αγωγός EastMed θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικός για να περιορίσει την δυνατότητα της Ρωσίας, να εκβιάσει την Ευρώπη τον χειμώνα, διακόπτοντας μεγάλο μέρος των προμηθειών φυσικού αερίου της.
Η Τουρκία θα μπορεί τώρα να συνεχίσει τα εγκλήματά της κατά των Γιαζίντι στο Ιράκ, των Κούρδων στη Συρία και των Αρμενίων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ χωρίς επιπτώσεις.
«Η κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία έχει γίνει πλέον η πρώτη σύγχρονη ισλαμιστική φονταμενταλιστική απόπειρα να καταλάβει εδάφη και πόρους του δυτικού κόσμου». — Philip Christopher, Πρόεδρος της Διεθνούς Συντονιστικής Επιτροπής – Δικαιοσύνη για την Κύπρο, Καθημερινή, 20 Μαΐου 2018.
Οι τρέχουσες εξελίξεις που προκαλούν ανησυχία
Η επιθετικότητα του τουρκικού στρατού φαίνεται να αυξάνεται στην Κύπρο με στόχο φυσικά τις περιοχές που δεν κατέχει ακόμη. Σύμφωνα με τα κυπριακά ΜΜΕ, στις 8 Φεβρουαρίου, Τούρκοι στρατιώτες πλησίασαν Ελληνοκύπριους αγρότες που εργάζονταν σε χωράφια κοντά στο χωριό Δένια στη «Πράσινη Ζώνη» των Ηνωμένων Εθνών και απείλησαν να τους σκοτώσουν αν δεν έφευγαν.
Οι Τούρκοι στρατιώτες απείλησαν τους Ελληνοκύπριους αγρότες περίπου δέκα ημέρες αφότου η Τουρκία «επιτέθηκε» στον ΟΗΕ για την παράταση της ειρηνευτικής εντολής του οργανισμού στην Κύπρο.
Όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενέκρινε την εξάμηνη παράταση της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ στην Κύπρο (UNFICYP) στις 27 Ιανουαρίου 2022, η κυβέρνηση της Τουρκίας εξοργίστηκε. Καταδίκασαν την απόφαση του ΟΗΕ με το σκεπτικό ότι ο ΟΗΕ δεν είχε λάβει «τη συγκατάθεση της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου (ΤΔΒΚ)», μια παράνομη οντότητα που αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία.
«Επαναλαμβάνοντας ότι η Τουρκία υποστήριξε την καταδίκη της ΤΔΒΚ για το ψήφισμα του ΟΗΕ για την παράταση, η Άγκυρα δήλωσε ότι θα υποστηρίξει πλήρως τα βήματα που επιλέγει να κάνει το ψευδοκράτος», όπως ανέφερε η τουρκική εφημερίδα Daily Sabah.
Στο ρεπορτάζ της, η Daily Sabah δημοσίευσε μια αεροφωτογραφία της «σημαίας» του ψευδοκράτους δίπλα σε ένα απόσπασμα του ιδρυτή της Τουρκίας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ που λέει (στα τουρκικά): «Ευτυχισμένος είναι αυτός που λέει «Είμαι ένας Τούρκος». Η «σημαία» είχε ζωγραφιστεί στην οροσειρά της Κερύνειας, βόρεια της Λευκωσίας, στην τουρκοκρατούμενη βόρεια Κύπρο.
Συγκλονίζουν οι ιστορικές αναφορές του Gatestone για την Κύπρο
Η τουρκική παρουσία στην Κύπρο χρονολογείται από το 1570: Οθωμανικά στρατεύματα εισέβαλαν και λεηλάτησαν το νησί. Χιλιάδες δολοφονήθηκαν, πολλές εκκλησίες μετατράπηκαν σε τζαμιά και μουσουλμάνοι από την Ανατολία μεταφέρθηκαν στην Κύπρο. Το 1878, η Βρετανία ανέλαβε τη διοίκηση της Κύπρου. το 1914, προσάρτησε την Κύπρο, η οποία έγινε ανεξάρτητη δημοκρατία το 1960. Η Βρετανία, η Ελλάδα και η Τουρκία έγιναν εγγυητές του συντάγματος και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας βάσει της Συνθήκης του 1960. Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, ωστόσο, η Τουρκία θα παραβίαζε τη συνθήκη και θα διέπραττε εθνοκάθαρση εκεί.
Πώς, λοιπόν, κατέληξε εκείνη η «τουρκική σημαία» στην οροσειρά της Κερύνειας;
Γνωστή για το ιστορικό λιμάνι και το κάστρο της, η Κερύνεια είναι μια ελληνοκυπριακή πόλη που χτίστηκε από τους αρχαίους Έλληνες, οι οποίοι ήταν Αχαιοί. Ωστόσο, από την τουρκική εισβολή του 1974, η Κερύνεια βρίσκεται υπό παράνομη τουρκική κατοχή και ο πληθυσμός της πόλης αποτελείται πλέον σχεδόν εξ ολοκλήρου από παράνομους εποίκους από την Τουρκία, στους οποίους παραχωρήθηκαν περιουσίες που είχαν κλαπεί από Ελληνοκύπριους. Η πόλη όπως και το υπόλοιπο τουρκοκρατούμενο τμήμα της Κύπρου — ελέγχεται πλέον από την λεγόμενη ΤΔΒΚ, η οποία δεν αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα.
Η μαζική στρατιωτική εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το 1974 υποτίθεται ότι είχε σκοπό να αποκαταστήσει τη συνταγματική τάξη μετά από ένα ελληνικό πραξικόπημα, το οποίο διήρκεσε λιγότερο από μία εβδομάδα. Οι ενέργειες της Τουρκίας, από την άλλη, έδειχναν ότι ο στόχος της ήταν στην πραγματικότητα η εθνοκάθαρση και ο αποικισμός. Μέχρι την εισβολή του 1974, το βόρειο τμήμα της Κύπρου – όπως και το υπόλοιπο νησί – ήταν κατά πλειοψηφία ελληνικό. Η τουρκική εισβολή το άλλαξε με τη βία. Σήμερα, περισσότεροι από 40.000 Τούρκοι στρατιώτες βρίσκονται παράνομα στην κατεχόμενη περιοχή. Οι αυτόχθονες Ελληνοκύπριοι κάτοικοι δεν επετράπη ποτέ να επιστρέψουν και να διεκδικήσουν εκ νέου τα σπίτια και τα εδάφη τους.
Οι δημοκρατικά εκλεγμένοι δήμαρχοι Κερύνειας, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πόλη μετά την εισβολή, έγραψαν:
«Η τουρκική εισβολή της 20ης Ιουλίου 1974 καταστρέφει τα πάντα. Οι Έλληνες κάτοικοι της Κερύνειας, τρομοκρατημένοι από τα πυρά της τουρκικής αεροπορίας, σκορπίζονται και αναζητούν καταφύγιο σε υπόγεια. Τρεις ημέρες μετά την εισβολή επιτυγχάνεται συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, αλλά τα τουρκικά στρατεύματα την παραβιάζουν, εισβάλλουν και λεηλατούν την πόλη ενώ πολλοί πολίτες σφαγιάζονται. Οι περισσότεροι Κυρηναίοι που επιλέγουν να μείνουν βρίσκονται παγιδευμένοι και μεταφέρονται στο ξενοδοχείο Dome από όπου οι Τούρκοι τους αναγκάζουν να εγκαταλείψουν σταδιακά την πόλη μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες της ευρύτερης περιφέρειας».
Η τουρκική εισβολή, που ξεκίνησε στις 20 Ιουλίου 1974, αναφέρθηκε από τους New York Times, οι οποίοι σημείωσαν ότι οι τουρκικές δυνάμεις άρχισαν να βομβαρδίζουν το βόρειο τμήμα της Κύπρου αδιακρίτως:
«Χτυπώντας τα ξημερώματα, τουρκικά στρατεύματα που φέρονται από πλοία μεταφοράς και αποβατικά σκάφη εισέβαλαν στην ακτή στη βόρεια ακτή κοντά στην Κερύνεια και στη νότια ακτή κοντά στη Λεμεσό. Ταυτόχρονα, εκατοντάδες αλεξιπτωτιστές έπεσαν στην πρωτεύουσα της Λευκωσίας.
“Τα τουρκικά αεροσκάφη βομβάρδισαν και χτύπησαν διάφορους στόχους, συμπεριλαμβανομένου του αεροδρομίου Λευκωσίας, ενός στρατοπέδου του Ελληνικού Στρατού και άλλα. Τουρκικά πολεμικά πλοία, στο μεταξύ, σφυροκόπησαν ελληνοκυπριακές εγκαταστάσεις και στις δύο ακτές…
«Επίσημη έρευνα ανέφερε ότι τουρκικά μαχητικά βομβαρδιστικά έπληξαν ψυχιατρείο στη Λευκωσία, σκοτώνοντας τουλάχιστον 20 άτομα και τραυματίζοντας 60».
Την επόμενη μέρα, οι New York Times συνέχισαν τον κάλυψη της θηριωδίας:
«Η αεροπορική και θαλάσσια εισβολή χθες κατέστρεψε τη λωρίδα τουριστικών ξενοδοχείων στη βόρεια ακτή της Κύπρου. Ελληνοκύπριοι και ξένοι στριμώχνονταν κάτω από στρώματα στα κελάρια των ερειπωμένων κτιρίων.
«Τουρκικά πολεμικά πλοία βομβάρδισαν το βόρειο λιμάνι της Κερύνειας και μικρότερες κοινότητες στα δυτικά, καθώς αμερικανικής κατασκευής A4 Skyhawks της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας βομβάρδιζαν δρόμους, γέφυρες, ξενοδοχεία και άλλα κτίρια.
«Οι βομβαρδισμοί έμοιαζαν αδιάκριτοι, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι περιοχές αμάχων ή οι απώλειες».
Στις 28 Ιουλίου 1974, σύμφωνα με τους New York Times:
«Οι δημοσιογράφοι είπαν ότι για πολλούς ανθρώπους που κρατούνταν από τους Τούρκους στο ξενοδοχείο Kyrenia’s Dome υπήρχε «σύγχυση, απόγνωση και τρόμος».
«Ένας ανταποκριτής αφηγήθηκε την ιστορία μιας τουρίστριας, της Μάργκαρετ Γαβριηλίδης, Βρετανίδας υπήκοου, η οποία κρατούνταν με τον γιο της Ανδρέα στο ξενοδοχείο Dome.
«Η οικογένεια Γαβριηλίδη… σύρθηκε κάτω από κρεβάτια, άκουσαν μια οβίδα πυροβολικού να εκρήγνυται στην πίσω αυλή και μετά φωνές.
«Ο κ. Γαβριηλίδης πήγε στην πόρτα και Τούρκος στρατιώτης τον πυροβόλησε, σύμφωνα με τη γυναίκα του.
“Ο σύζυγός της μεταφέρθηκε σε ιατρικό σταθμό. Δεν έχει ακούσει για αυτόν ή για αυτόν, από εκείνη την ημέρα πριν από μια εβδομάδα. Οι Τούρκοι στρατιώτες χώρισαν τους άνδρες και απείλησαν να βιάσουν τις γυναίκες”, είπε η κυρία Γαβριηλίδη.
«Αλλά πίσω στην Άγκυρα σήμερα, οι εφημερίδες ήταν γεμάτες από φωτογραφίες με χαμογελαστά πρόσωπα Τούρκων στρατιωτών συγκεντρωμένα μπροστά από τανκς ντυμένα με τη σημαία του αστεριού και της ημισέληνου, κρατώντας τα όπλα τους ψηλά και με Ελληνοκύπριους ομήρους που τους δίνουν νερό Τούρκοι στρατιώτες».
Η τουρκική εισβολή συνοδεύτηκε από δολοφονίες, παράνομη κράτηση τόσο στρατιωτών όσο και πολιτών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, συστηματικές εκτελέσεις αμάχων, καθώς και βασανιστήρια και κακομεταχείριση (συμπεριλαμβανομένων συστηματικών βιασμών) Ελληνοκυπρίων. Αυτά τα εγκλήματα τεκμηριώθηκαν από τους δύο τόμους μιας ιστορικής έκθεσης της τότε Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εγκρίθηκε το 1976, αρχικά συγκαλύφθηκε, αλλά στη συνέχεια διέρρευσε στους βρετανικούς Sunday Times το 1977 και τελικά αποχαρακτηρίστηκε το 1979.
Στις 6 Αυγούστου 1974, οι New York Times ανέφεραν:
«Ελληνοκύπριοι από μικρά χωριά γύρω από την Κερύνεια διηγήθηκαν σήμερα ιστορίες δολοφονιών, βιασμών και λεηλασιών από τον Τουρκικό Στρατό μετά την εισβολή του στην Κύπρο. Οι χωρικοί είναι μεταξύ 20.000 αμάχων που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους από τους Τούρκους κατά μήκος της βόρειας ακτής του νησιού.
“Ένας άντρας είπε με δάκρυα πώς η γυναίκα του και τα δύο μικρά παιδιά του πυροβολήθηκαν μπροστά στα μάτια του από Τούρκους στρατιώτες που συγκέντρωσαν χωρικούς πριν τους πυροβολήσουν. Μια παντρεμένη γυναίκα της οποίας ο σύζυγος πυροβολήθηκε από τους Τούρκους και μια νεαρή κοπέλα που είδε τον αρραβωνιαστικό της να πυροβολείται αποκάλυψαν πώς στη συνέχεια βιάστηκαν υπό την απειλή όπλου από Τούρκους στρατιώτες…
«Η Ελένη Ανδρέα Ματεΐδου, 28 ετών, η οποία ήταν παντρεμένη με δύο παιδιά, μίλησε για μαζική δολοφονία αμάχων στο χωριό της, την Τριμιθή. Οι γυναίκες του χωριού βιάστηκαν υπό την απειλή όπλου από τους Τούρκους στρατιώτες. «Βγήκαμε με τα χέρια ψηλά, αλλά οι Τούρκοι άρχισαν να μας χτυπούν», είπε. «Έβγαλαν τα πάνω ρούχα του συζύγου και του πεθερού μου και οδήγησαν τους στην κοίτη του ποταμού του χωριού. Στη συνέχεια πυροβολήθηκαν. Οι γυναίκες του χωριού μεταφέρθηκαν στο σπίτι μιας Βρετανίδας που είχε εκκενωθεί. Βιάστηκαν όλες υπό την απειλή όπλου».
“Κάποια στιγμή ένας άλλος στρατιώτης ήρθε με ένα μωρό στην αγκαλιά του. Ρώτησε ποια ήταν η μητέρα. Σκέφτηκα ότι αν έλεγα ότι ήταν δικό μου θα με σώσει. Ωστόσο, όταν είπα ότι ήμουν η μητέρα, το πέταξε στο έδαφος.’”
Παρά την κατάρρευση των πραξικοπημάτων στην Ελλάδα και την Κύπρο στις 23 Ιουλίου 1974, την αποκατάσταση της νόμιμης κυβέρνησης της Κύπρου και τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, η Τουρκία ξεκίνησε μια δεύτερη εισβολή στην Κύπρο τρεις εβδομάδες αργότερα, στις 14 Αυγούστου 1974. Αυτή τη φορά, η Τουρκία δεν χρειάστηκε κανένα πρόσχημα, αλλά η δεύτερη στρατιωτική της εκστρατεία ήταν ακόμη πιο βίαιη, τρομοκρατώντας περισσότερους Ελληνοκύπριους για να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τα εδάφη τους. Οι δύο αυτές εισβολές είχαν ως αποτέλεσμα την τουρκική κατοχή του 36% του εδάφους της Κύπρου και του 57% της ακτογραμμής της.
Στις 15 Αυγούστου, οι New York Times ανέφεραν:
«Οι τουρκικές δυνάμεις, οι οποίες ξεκίνησαν βαριά αεροπορική και χερσαία επίθεση νωρίς χθες, φάνηκαν σήμερα να κατευθύνονται προς την κατάληψη του ελέγχου μεγάλου μέρους της βόρειας Κύπρου… Μια ισχυρή αεροπορική σύγκρουση [sic] στη Λευκωσία οδήγησε χιλιάδες Ελληνοκύπριους να τραπούν σε φυγή προς τα νότια.
“Ένα ψυχιατρείο κοντά σε ελληνοκυπριακό στρατόπεδο χτυπήθηκε για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα. Τρεις βόμβες έπληξαν βοηθητικά κτίρια, τραυματίζοντας 36 ασθενείς και 3 μέλη του προσωπικού. Στην προηγούμενη επίθεση, ένα άμεσο χτύπημα σε μια πτέρυγα σκότωσε 27 ασθενείς και τραυματίστηκαν σχεδόν 100».
Η Δέσποινα Μαραγκού, μια 17χρονη από το χωριό Ashia της επαρχίας Αμμοχώστου, διέφυγε με το φορτηγό του πατέρα της αφού τουρκικά τανκς μπήκαν στην πόλη. «Πήραμε 20 άτομα στο φορτηγό, συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων», είπε. «Τα τουρκικά στρατεύματα ήρθαν και πυροβόλησαν εναντίον μας και τραυμάτισαν τέσσερις ανθρώπους. Οι Τούρκοι μπήκαν στα σπίτια μας και έκαναν πλιάτσικο».
Η σημερινή εφιαλτική κατάσταση
Μέχρι σήμερα, περίπου 170.000 Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες εξακολουθούν να στερούνται από την Τουρκία το δικαίωμά τους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Πάνω από 160.000 παράνομοι έποικοι ή άποικοι έχουν μεταφερθεί στην κατεχόμενη περιοχή από την Τουρκία (ο ακριβής αριθμός των παράνομων εποίκων δεν είναι γνωστός· η Τουρκία δεν έχει αποκαλύψει τα δεδομένα). Περισσότερα από χίλια άτομα στην Κύπρο εξακολουθούν να αγνοούνται.
Εν τω μεταξύ, ο αρχαίος πολιτισμός και η ιστορία του κατεχόμενου βορρά εξαφανίζονται για να διαδοθεί ο μύθος ότι η περιοχή είναι τουρκική. Τα γεωγραφικά ονόματα έχουν τουρκοποιηθεί και πολλές χριστιανικές εκκλησίες και μοναστήρια έχουν καταστραφεί ή χρησιμοποιηθεί για ισλαμικούς λατρευτικούς σκοπούς.
Η εκκλησία Αρχάγγελου Μιχαήλ, που χτίστηκε στην Κερύνεια το 1860, μετατράπηκε σε «μουσείο εικόνων» το 1990. Σύμφωνα με έκθεση του 1994, οι εικόνες «εκλάπησαν από την εκκλησία». Σύμφωνα με ρεπορτάζ ειδήσεων του 2021:
“Η εκκλησία, η οποία έκλεισε για ανακαίνιση πριν από χρόνια λόγω του στραβού του μιναρέ [πύργου] της, διατηρείται ερειπωμένη παρά την ολοκλήρωση της ανακαίνισης. Ένας καταστηματάρχης είπε: “Εφόσον ο μιναρές του μουσείου εικόνων ήταν στραβός, ήταν θεωρήθηκε επικίνδυνος και έτσι ο μιναρές ξαναχτίστηκε. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να χτιστεί. Τον έχτισαν, και έχουν περάσει 6-7 χρόνια από τότε που τελείωσε, αλλά [το μουσείο/πρώην εκκλησία] περιμένει ακόμα ερειπωμένο».
Επί του παρόντος, η Τουρκία φαίνεται να στοχεύει και την υπόλοιπη Κυπριακή Δημοκρατία, παρότι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κυβέρνηση της Κύπρου αντιμετωπίζει τώρα μια «παράνομη μεταναστευτική κρίση» την οποία λέει ότι ενορχηστρώνει η Τουρκία. Οι κυβερνητικές αρχές αναφέρουν ότι η πλειονότητα των μεταναστών που εισέρχονται στο ελεύθερο τμήμα της Κύπρου διακινούνται παράνομα μέσω της τουρκοκρατούμενης βόρειας Κύπρου. Η κυπριακή κυβέρνηση πρόσθεσε ότι η Κύπρος αντιμετωπίζει «σημαντική δημογραφική αλλαγή», «γκκετοποίηση στις αστικές περιοχές» και «οξείες κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις» ως αποτέλεσμα της παράνομης μεταναστευτικής κρίσης.
Η Τουρκία αρνήθηκε επίσης να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της βάσει των ψηφισμάτων του ΟΗΕ σχετικά με την Κύπρο και πολλών διεθνών συμβάσεων που έχει υπογράψει. Το 2018, για παράδειγμα, ως απάντηση στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) που απαιτούσε την απελευθέρωση του Σελαχατίν Ντεμιρτάς, πρώην συμπροέδρου του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών της Τουρκίας, ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είπε: «Οι αποφάσεις της ΕΔΑΔ δεν είναι δεσμευτικές για εμάς».
Η Τουρκία θα μπορεί τώρα να συνεχίσει τα εγκλήματά της κατά των Γιαζίντι στο Ιράκ, των Κούρδων στη Συρία και των Αρμενίων στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ χωρίς επιπτώσεις.
Ο Φίλιπ Κρίστοφερ, πρόεδρος της Διεθνούς Συντονιστικής Επιτροπής – Δικαιοσύνη για την Κύπρο, έγραψε: «Η κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία έχει γίνει τώρα η πρώτη σύγχρονη ισλαμιστική απόπειρα φονταμενταλιστών να καταλάβει εδάφη και πόρους του δυτικού κόσμου».
Η Uzay Bulut, είναι Τουρκάλα δημοσιογράφος, είναι διακεκριμένη ανώτερη συνεργάτης στο Ινστιτούτο Gatestone.
Όταν ένα ινστιτούτο τέτοιας εμβέλειας των ΗΠΑ προειδοποιεί για τουρκική εισβολή στην ελεύθερη Κύπρο, Ελλάδα και Κύπρος πρέπει να ετοιμάζονται για πόλεμο.
