Το ατύχημα στην παιδική χαρά στην οδό Δαφνομήλη, στη Νεάπολη Εξαρχείων, όπου η πόρτα πλάκωσε ένα παιδί και αυτό κατέληξε στο νοσοκομείο με κάταγμα στο χέρι, γλιτώνοντας ευτυχώς τα χειρότερα, ανέδειξε το χρόνιο πρόβλημα της ελλιπέστατης συντήρησης των παιδικών χαρών του δήμου, αλλά και εν γένει την παντελή αδιαφορία της δημοτικής Αρχής του Κώστα Μπακογιάννη για την ασφάλεια και την ποιότητα της ζωής των μικρών παιδιών στην Αθήνα.
- Από τον Νίκο Τσακανίκα
Η τραγική ειρωνεία είναι πως η συγκεκριμένη παιδική χαρά, η οποία είναι και δωρεά, πιστοποιήθηκε τον Ιούνιο του 2018, μόλις τέσσερα χρόνια πριν! Πρόκειται, δηλαδή, για έναν πλήρως αναξιόπιστο και επικίνδυνο δήμο που δεν είναι ικανός να εγγυηθεί την ασφάλεια ούτε καν των υποδομών που πιστοποιεί ως ασφαλείς! Φυσικά, η πιστοποίηση έγινε και συνεχίζει να γίνεται -σύμφωνα με τον νόμο, η διάρκεια πιστοποιητικού είναι ενός έτους- όχι από υπαλλήλους του δήμου, αλλά από εργολάβους, στους οποίους αναθέτει με το αζημίωτο η δημοτική Αρχή τους ελέγχους…
Το πρόβλημα με τις παιδικές χαρές στον Δήμο Αθηναίων είναι διπλό. Πρώτον, είναι πάρα πολύ λίγες σε σχέση με τον πληθυσμό του δήμου και δεύτερον, σχεδόν οι μισές είναι σε άθλια κατάσταση και επί της ουσίας ακατάλληλες για τα παιδιά.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΠΑΝΔΑ, σε σύνολο μόλις 82 παιδικών χαρών έχει γίνει ανάπλαση σε 47 και 12 ακόμα «βρίσκονται υπό αξιολόγηση». Απομένουν άλλες 23, για τις οποίες «αναμένεται η προκήρυξη διαγωνισμού», κοινώς «ζήσε, Μάη μου». Ως εκ τούτου, αυτή τη στιγμή 35 από τις 82 παιδικές χαρές, σχεδόν οι μισές, βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, κακοσυντηρημένες και επικίνδυνες, ενώ θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί η ανάπλασή τους από το 2019! Και, προφανώς, είναι ανοιχτές στους πολίτες, οι οποίοι ως λύση ανάγκης συνεχίζουν να τις χρησιμοποιούν, αφού οι χώροι παιχνιδιού για τα μικρά παιδιά σε αυτή την πόλη είναι είδος εν ανεπαρκεία.
Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω, από το 2014 ο Δήμος Αθηναίων έκλεισε-κατάργησε 50 παιδικές χαρές! Και αυτό γιατί μετά το δυστύχημα σε παιδότοπο στον Δήμο Αργυρούπολης – Ελληνικού, κατά το οποίο έχασε τη ζωή του ένα 13χρονο αγόρι, αποφασίστηκε να αυστηροποιηθεί το πλαίσιο λειτουργίας και πιστοποίησης των παιδικών χαρών σε όλη τη χώρα. Αντί, όμως, να αναπλαστούν με γενναία χρηματοδότηση όλες οι παιδικές χαρές και να καταστούν χώροι δημιουργικοί και ασφαλείς για τα παιδιά, σε ό,τι αφορά τον Δήμο της Αθήνας, κρίθηκε προτιμότερο να… κλείσουν σχεδόν τις μισές από αυτές (έμειναν 82 από τις 130).
Είναι χαρακτηριστικό ότι στο τεχνικό πρόγραμμα (Τ.Π.) του ΟΠΑΝΔΑ για το 2022 προβλέπεται η απορρόφηση 1.000.000 ευρώ για «Προμήθεια οργάνων για τις παιδικές χαρές», ποσό όμως που υπήρχε και στο Τ.Π. 2021, αλλά δεν απορροφήθηκε ούτε ένα ευρώ. Στο Τ.Π. 2021 προβλεπόταν, επίσης, «ο έλεγχος και η πιστοποίηση, π.χ., από διαπιστευμένο φορέα», τα οποία επαναλαμβάνονται το 2022.
Μία ανά 8.500 κατοίκους!
Το πρόβλημα γίνεται ακόμη οξύτερο, καθώς ο Δήμος Αθηναίων με την τελευταία απογραφή, που έγινε το 2011, άγγιζε τους 700.000 κατοίκους, κάτι το οποίο σημαίνει με απλά μαθηματικά πως μία παιδική χαρά αντιστοιχεί σε περίπου 8.500 κατοίκους! Γίνεται αντιληπτό ότι αυτή η ανάλγητη συμπεριφορά επηρεάζει βάναυσα χιλιάδες παιδικές ψυχές, οι οποίες αναγκάζονται να μένουν στα διαμερίσματά τους ελλείψει ελεύθερων χώρων και παιδικών χαρών. Για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα η επί πληρωμή επίσκεψη στους παιδότοπους κατέστη μονόδρομος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Δεν αρκούν κάποιες τραμπάλες για να γίνει παιδότοπος…
Γίνεται φανερό πως στην αντίληψη της δημοτικής Αρχής απουσιάζει οποιαδήποτε ευαισθησία για την ανάπλαση και τον εμπλουτισμό των παιδικών χαρών που υπάρχουν, πολύ περισσότερο, δε, να δημιουργηθούν νέοι χώροι για να μπορούν τα παιδιά να παίζουν απρόσκοπτα και δημιουργικά. Αδυνατούν να κατανοήσουν ο κ. Μπακογιάννης και οι συνεργάτες του πως η παιδική χαρά είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος αναψυχής όπου τα παιδιά παίζουν και συναναστρέφονται με άλλα παιδιά, από τη βρεφική τους ακόμη ηλικία μέχρι και τα πρώτα τους σχολικά έτη. Ειδικότερα για τις μεγαλουπόλεις, όπου οι δυνατότητες σωματικής δραστηριότητας είναι σαφώς περιορισμένες, οι παιδικές χαρές θεωρούνται -και είναι- μοναδικές «οάσεις» παιχνιδιού και διαμόρφωσης σημαντικών δεξιοτήτων.
Γι’ αυτό και οι περισσότερες από τις υφιστάμενες παιδικές χαρές είναι δυσλειτουργικές, καθώς περισσότερο ομοιάζουν με αποθήκη παιχνιδιών, παρά με χώρο για δημιουργική ενασχόληση. Άλλωστε, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι οι ανακατασκευασμένες παιδικές χαρές του Δήμου Αθηναίων που εξάπτουν τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών.
Αυτό που αδυνατεί να κατανοήσει η δημοτική Αρχή είναι πως σε μια παιδική χαρά το παιχνίδι δεν περιορίζεται στα όποια όργανα υπάρχουν, αλλά συνιστά μια ευρύτερη δραστηριότητα που αναπτύσσεται σε ολόκληρο τον χώρο. Και αυτό γιατί, εκτός από τα παιχνίδια, πρέπει να περιλαμβάνονται κι άλλοι χώροι (π.χ., χώροι σκιασμένοι, με χώμα, με δυνατότητα για σκαρφάλωμα κ.λπ.) που να επιτρέπουν στα παιδιά να τους αξιοποιούν με ελεύθερο, μη δομημένο παιχνίδι. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη δημοτική Αρχή του κ. Μπακογιάννη.
