Ουδετέρα η Ελλάς;
Μα, στα σοβαρά μιλάς;
Τι μας τσαμπουνάς;
Σε τούτο το οικόπεδο,
που είναι ανισόπεδο,
διαλέγουμε στρατόπεδο.
Οι καλοί οι σύμμαχοί μας
ζούνε μέσα στην ψυχή μας.
Είναι πάντοτε μαζί μας.
Κάνουμε γενναίο βήμα.
Δίνουμε γη, παίρνουμε χρήμα.
Και δεν είν’ διόλου κρίμα.
Ξεπουλάμε την Ελλάδα
να μην τρώμε φασολάδα
και νερό απ’ την πηγάδα.
Με καλό λόγο στο στόμα
και με λίγη γη και χώμα
ενισχύουμε το κόμμα.
Το κόμμα πάνω απ’ όλα.
Ο λαός; Ας φάει φόλα
και παπούτσια δίχως σόλα.
Το έθνος δεν μας νοιάζει,
δεν μας επηρεάζει,
μυαλά δεν μας αλλάζει.
Είναι λεν ραγιαδισμός,
ψυχικός υποκλυσμός,
τούτος ο ρεαλισμός.
Ειδικότης μας το δώσε
και στη ζούλα πάρε δώσε,
τον παρά στην τσέπη χώσε.
Χάρισε στις ΗΠΑ βάσεις
κι από το φαΐ θα σκάσεις.
Σαν σεΐχης θα περάσεις.
Αντρειωμένος σαν και πρώτα;
Θα σ’ αλλάξουνε τα φώτα!
Στην Τουρκία κάν’ την κότα.
Πες γιαβόλ στη Γερμανία
Πες το γιες στη Βρετανία
και ουί εις τη Γαλλία.
Διεθνώς να λες το ναι
τρομαγμένε κουνενέ
γκαζοντενεκέ κενέ…
Αν σε πιάσει μια ανία
Αν δεν έχεις ούτε μία
Βοήθησε την Ουκρανία
Το επιθυμεί το ΝΑΤΟ
Δώσ’ τα όπλα σου στο πιάτο
Μ’ αξιοπρέπεια στον πάτο.
Το κεφάλι κι άλλο σκύψε
και τα μούτρα κάτω ρίξε.
Τον Ζελένσκι τρέχα γλείψε.
Στα μαγουλάκια κάν’ του μάκια
Για ν’ ακούσεις παλαμάκια
από τ’ Αμερικανάκια.
Πόσο, μα πόσο σιχαμένοι;
Λογοκόποι πουλημένοι
Χωρίς μάχη ηττημένοι.
Δεν θα έρθει μία μέρα
που θα ξεβρομίσ’ η λέρα;
και θα πάρουμε αέρα;
Παναγιώτης Λιάκος – Δημοκρατία
