Πίσω από τα πανηγύρια και τις μεγαλοστομίες της κυβέρνησης, κρύβεται μία φρικτή πραγματικότητα: Σχεδόν ένα στα δύο ελληνικά νοικοκυριά, αδυνατούν να εξοφλήσουν τους λογαριασμούς του ρεύματος και έχουν ήδη οφειλές στους παρόχους.
Για την ακρίβεια, το 45% των Ελλήνων έχει ληξιπρόθεσμες οφειλές σε λογαριασμούς ρεύματος, οι οποίοι υπερβαίνουν το 1 δις ευρώ! Πρόκειται για έναν κοινωνικό αλλά και οικονομικό εφιάλτη, καθώς οι πρωτοφανείς αυξήσεις διέπουν το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας, επιβαρύνουν βάναυσα τα νοικοκυριά, καταστρέφουν την πρωτογενή παραγωγή αφού και οι αγρότες – κτηνοτρόφοι δεν μπορούν πλέον να ανταπεξέλθουν στο ήδη αυξημένο κόστος με λογαριασμούς εκατοντάδων ευρώ ακόμα και για κλειστές αποθήκες η ακαλλιέργητα χωράφια.
Καταστροφικό όμως είναι και το αποτύπωμα για την δημοσιονομική πορεία της χώρας η οποία δανείζεται ουσιαστικά για να επιδοτεί το καρτέλ της ενέργειας που βλέπει τα έσοδα του όχι απλά να αυξάνονται, αλλά να πολλαπλασιάζονται! Μιλάμε για την ίδια κυβέρνηση που όταν ανέλαβε την εξουσία, κατηγορούσε τους προκατόχους της, επειδή είχαν ζημιώσει την ΔΕΗ θα τα 600 εκατομμύρια €. Οι ίδιοι όμως έχουν ανοίξει το δημόσιο ταμείο και έχουν μοιράσει επιδοτήσεις ρεύματος που αγγίζουν το ιλιγγιώδες ποσό των 7 δις, χωρίς όμως να έχουν καταφέρει να ανακόψουν τις καταστροφικές επιπτώσεις για το σύνολο της κοινωνίας και της οικονομίας.
Έτσι όπως δείχνουν τα στοιχεία αλλά και τα νέα τιμολόγια του Σεπτεμβρίου που θα συμπεριλαμβάνουν αδιανόητες αυξήσεις, το φθινόπωρο και ο χειμώνας που έρχονται θα είναι τραγικοί. Ήδη, το καλοκαίρι που μας πέρασε ακόμα η πλειοψηφία των πολιτών δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει κλιματιστικό, ενώ εάν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις για χαμηλές θερμοκρασίες, ακόμα χαμηλότερες από τους περσινούς χειμερινούς μήνες, η Ελλάδα κυριολεκτικά θα παγώσει.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι η στάση της κυβέρνησης και η ανοχή των συστημικών ΜΜΕ απέναντι στην κυβερνητική ανικανότητα. Σε αυτό οπωσδήποτε συμβάλουν και τα δεκάδες εκατομμύρια τα οποία μοιράζει η Δ.Ε.Η. ως διαφημιστική δαπάνη, ώστε κανάλια και συστημικές εφημερίδες να κλείνουν ασφυκτικά το καπάκι πάνω από μία κοινωνία που βράζει από οργή και ανέχεια. Εάν συνεχίσουν έτσι, η κοινωνική έκρηξη θα είναι ανεξέλεγκτη.