Την απάντηση της Πολιτείας απέναντι σε όλους αυτούς οι οποίοι θεωρούν ότι είναι αόρατοι χαρακτήρισε το πρόγραμμα «Στέγαση και εργασία για αστέγους» ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Κατά τη διάρκεια εκδήλωσης, που διοργάνωσε το υπουργείο Εργασίας, ο πρωθυπουργός τόνισε πως η δουλειά του οργανωμένου κράτους είναι να στρέφει την προσοχή του πρωτίστως στους συμπολίτες μας που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. «Η πραγματική ευαισθησία μιας Πολιτείας αποτυπώνεται στην ενέργεια και στους πόρους που διαθέτει γι’ αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη, είτε αυτοί είναι άστεγοι είτε αυτοί είναι οροθετικοί είτε αυτοί είναι ναρκομανείς, συμπολίτες μας οι οποίοι για διάφορους λόγους χρειάζονται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο τη στήριξη του κράτους. Η μεγάλη δύναμη αυτού του προγράμματος είναι ακριβώς ότι συνδυάζει τη στέγη, το να έχεις ένα ταβάνι πάνω από το κεφάλι σου, με την εργασία. Διότι τελικά η στέγη από μόνη της δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα, αν δεν δώσουμε μια ευκαιρία σε αυτούς τους συμπολίτες μας να αισθανθούν ότι μπορούν να πατήσουν ξανά στα πόδια τους. Και τελικά η εργασία είναι αυτή η μόνη η οποία μπορεί να δώσει πίσω σε αυτούς τους συμπολίτες μας αξιοπρέπεια, την αξιοπρέπεια η οποία τους λείπει» σημείωσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το πρόγραμμα «Στέγαση και εργασία για αστέγους» εφαρμόστηκε πιλοτικά το 2014 και θεσμοθετήθηκε ως μόνιμη δημόσια πολιτική το 2021, με προϋπολογισμό 10.000.000 ευρώ ανά διετή κύκλο. Πλέον λειτουργεί σε 43 δήμους σε όλη τη χώρα, παρέχοντας: 1)Επιδότηση ενοικίου στους ωφελουμένους για δύο χρόνια καθώς και κάλυψη βασικών δαπανών για οικοσκευές και πληρωμή λογαριασμών ΔΕΚΟ, 2) Επιδότηση του μισθού και των ασφαλιστικών εισφορών για έναν χρόνο γιο εξεύρεση εργασίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις ή για τη δημιουργία επιχείρησης και 3) Υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής στήριξης και διασύνδεσης. Στόχος, σε πρώτη φάση, είναι η επανένταξη 800 ωφελουμένων, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στους μισούς αστέγους που καταγράφηκαν στα μεγάλα αστικά κέντρα στην τελευταία μέτρηση, το 2018. Στο πρόγραμμα μπορούν να ενταχθούν οικογένειες και άτομα που φιλοξενούνται σε ξενώνες μεταβατικής φιλοξενίας αστέγων και υπνωτήρια, όσοι έχουν καταγραφεί από τις κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων ως άστεγοι και διαβιούν στον δρόμο ή σε ακατάλληλα καταλύματα, και γυναίκες που φιλοξενούνται σε ξενώνες θυμάτων βίας και δεν έχουν πρόσβαση σε κατοικία.