Πύλος: Ο χαμός και οι τελευταίες στιγμές στο αλιευτικό πριν βυθιστεί – «Το Λιμενικό πήγε για να σώσει ανθρώπινες ζωές»

«Πότε δεν προσδέσαμε το πλοίο για να το ρυμουλκήσουμε» - Τα βασανιστήρια των μεταναστών από τους δουλεμπόρους

Must Read

Νέες πληροφορίες και νέες εικόνες έρχονται στο φως της δημοσιότητας για τις συνθήκες που επικρατούσαν στο αλιευτικό σκάφος, το οποίο ναυάγησε στη θαλάσσια περιοχή 47 ν.μ. νοτιοδυτικά της Πύλου, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 78 μετανάστες και να αγνοείται άγνωστος αριθμός ανθρώπων.

Σύμφωνα με το Λιμενικό, μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου είχαν διασωθεί 104 αλλοδαποί.




Το Mega μετέδωσε βίντεο μέσα από το σκάφος με τις τελευταίες στιγμές πριν αυτό βυθιστεί, όπως αναρτήθηκαν στα social media.

Σε ένα από τα βίντεο οι μετανάστες φαίνονται με χοντρά ρούχα, ενώ σε άλλο πλάνο ένας άνθρωπος κρατά ένα μπουκάλι νερό και λίγα μπισκότα, ενώ στο βάθος διακρίνονται γυναίκες και παιδιά. Στο βίντεο φαίνονται οι μετανάστες να κάθονται κολλητά ο ένας δίπλα στον άλλον, με τα γόνατα στο στήθος και πολλοί εξ αυτών, κάνουν το σήμα της νίκης.




Η ένταση και τα βασανιστήρια

Σύμφωνα δε με το Open, το οποίο επικαλείται καταθέσεις των διασωθέντων μεταναστών, υπήρξε ένταση στο σκάφος, όταν μετανάστες βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους διακινητές που προσπάθησαν να τους επιβληθούν. Ο λόγος ήταν οι βλάβες στο σκάφος και η έλλειψη τροφίμων.




Αψιμαχίες και εντάσεις, έγιναν έντονες και τότε άρχισε το σκάφος να γέρνει και τελικά αναποδογύρισε…

Όπως μετέδωσε ακόμα το Open, οι διακινητές του αλιευτικού είναι αδίστακτη συμμορία που απειλούσε και χτυπούσε όποιον μετανάστη διαμαρτύρονταν.




Την ίδια ώρα, μια μαρτυρία σοκ για τις συνθήκες που επικρατούσαν μέσα στο πλοίο, έφερε στο φως το OPEN:

«Το νούμερο 64 ήταν το άτομο που έφτιαχνε τη μηχανή όταν χαλούσε. Τα άτομα με τα νούμερα 56, 57, 74, 83 και 94 ήταν αυτοί που μας έδιναν φαγητό και νερό, που κινούνταν ελεύθερα μέσα στο πλοίο και μας φώναζαν και μας φοβέριζαν. Δεν υπήρχαν σωσίβια στο πλοίο, κανένας δεν φορούσε. Ήμασταν πολλά άτομα για ένα τέτοιο πλοίο που ήταν παλιό και σκουριασμένο. Δεν υπήρχαν σωσίβια και χαλούσε διαρκώς η μηχανή. Γι αυτό και τελικά τούμπαρε και βυθίστηκε. Και χάθηκαν τόσοι πολλοί άνθρωποι».

Λιμενικό: «Πήγαμε να σώσουμε ζωές – Πότε δεν προσδέσαμε το πλοίο για να το ρυμουλκήσουμε»

«Το λιμενικό πήγε εκεί για να σώσει ανθρώπινες ζωές. Πήγαμε γιατί εκεί γιατί υπήρξαν συνάνθρωποί μας που κινδυνεύαν. Είχαμε ενημέρωση από τις 7:30, υπήρχε φωτογραφία από το ελικόπτερο. Βλέπαμε πλοίο που έπλεε κανονικά με συνθήκες 2 μποφόρ», είπε στο Open ο εκπρόσωπος Τύπου του Λιμενικού Σώματος Νίκος Αλεξίου, ερωτώμενος για τις αντιφάσεις σχετικά με την αντίδραση των ελληνικών αρχών.

«Το σκάφος δεν ήταν σε φάση κινδύνου, έπλεε κανονικά με 2 μποφόρ», απάντησε σε ερώτηση γιατί δεν παρενέβη νωρίτερα και συνέχισε: «Συνομιλήσαμε με τους ανθρώπους εκεί, μας είπανε “go” και ότι πηγαίνουν στην Ιταλία. Μάλιστα έλυσαν τον κάβο που ρίξαμε».

Ο κ.Αλεξίου τόνισε ότι το Λιμενικό ήταν σε επικοινωνία με τη Frontex και απαντώντας σε ερώτηση γιατί δεν ανακοίνωσε νωρίτερα ότι είχε στείλει σκοινί στο αλιευτικό, είπε: «Προσεγγίσαμε το σκάφος, το είπαμε από την πρώτη στιγμή. (…) Πότε δεν προσδέσαμε το πλοίο για να το ρυμουλκήσουμε».




Ψυχολόγος: «Οι διασωθέντες μετανάστες ένιωθαν σαν να ήταν ακόμη εκεί. Δεν ήξεραν που βρίσκονταν»

«Ένιωθαν σαν να ήταν ακόμη εκεί. Δεν ήξεραν που βρίσκονταν. Ήταν σε σοκ και σύγχυση». Με αυτά τα λόγια περιγράφει την ψυχολογική κατάσταση των διασωθέντων μεταναστών και προσφύγων η ψυχολόγος της ΑΜΚΕ ΙΑΣΙΣ, Εύα Φίλου που συμμετείχε σε κλιμάκιο για την ψυχοκοινωνική υποστήριξή τους.

Όπως εξηγεί ήταν αναστατωμένοι και ένιωθαν αγωνία, φόβο και άγχος ενώ σε κάποιες περιπτώσεις αισθάνονταν και θυμό, αντίδραση η οποία, όπως αναφέρει είναι «φυσιολογική» μπροστά σε τέτοια γεγονότα.

Αρκετοί ήταν πολύ ταλαιπωρημένοι, δεν είχαν φάει για μέρες. Όπως αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Φίλου, υπήρχαν πολλά άτομα που τους έλεγαν ότι είχαν και σωματικά θέματα ότι πονάει το στομάχι τους, ότι δεν είχαν πιει νερό.

«Βρέθηκαν σε μία κατάσταση που την μία μέρα ήταν στο πλοίο και την επόμενη σε έναν χώρο που δεν ήξεραν κανένα από εμάς. Οπότε αυτό ενίσχυε το φόβο και την αγωνία. Αρκετά άτομα είχαν συγγενείς τους οποίους δεν έβρισκαν ή δε βρίσκουν ακόμα άλλοι γνώριζαν ότι έχουν χάσει τους δικούς τους οπότε πέρα από το κομμάτι της διαχείρισης τραύματος είχαμε και το κομμάτι της διαχείρισης πένθους γιατί υπήρχαν άτομα τα οποία ήξεραν ότι έχουν χάσει τους συγγενείς τους και καλούνταν να το διαχειριστούν. Αντιμετωπίσαμε και περιπτώσεις που δεν ήθελαν να αναφερθούν περισσότερο επειδή στεναχωριούνταν πολύ», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Φίλου και προσθέτει ότι προσπαθούσαν να τους υποστηρίξουν ψυχολογικά όσο μπορούσαν.




Ορισμένοι είχαν αγωνία για το τι θα κάνουν από εδώ και πέρα ενώ αρκετοί ήταν αυτοί που βίωσαν άγχος και απόγνωση γιατί δεν μπορούσαν να βρουν στο τηλέφωνο τα οικεία τους πρόσωπα, σύμφωνα με την κ. Φίλου. «Εκεί κληθήκαμε να τους στηρίξουμε και έτσι να τους καθησυχάσουμε. Κάποιοι είχαν θλίψη είτε γιατί κάπως είχε έρθει ως επακόλουθο, μετά από την επικοινωνία με τους δικούς τους μαζί με τη συγκίνηση, είτε μπορεί να είχαν χάσει κάποιον δικό τους άνθρωπο στο πλοίο. Θυμάμαι ένα άτομο να μας λέει ότι στεναχωριέται γιατί έχασε τους φίλους του στο πλοίο στο ταξίδι», τονίζει.

«Παρέχουμε την υποστήριξη μέσα από πρώτες βοήθειες ψυχικής υγείας καθώς και συναισθηματική υποστήριξη συναισθηματική στο βαθμό που κάποιος επιθυμεί. Δεν ήθελαν όλοι να μιλήσουν. Γι αυτό εμείς τους δίναμε τον χώρο να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα όποτε αυτοί ήθελαν. Ήμασταν εκεί σε περίπτωση που ήθελαν να μιλήσουν, δεν τους πιέζαμε», επισημαίνει και προσθέτει ότι το βασικό που τους έλεγαν είναι ότι χρειάζεται να δώσουν χώρο και χρόνο στον εαυτό τους γιατί έχουν περάσει κάτι πολύ δύσκολο.

«Τους λέμε να δώσουν χώρο και χρόνο στα συναισθήματά τους και ότι είναι δυνατοί που κατάφεραν και έφτασαν ως εδώ. Κάποιες φορές συναντήσαμε και σιωπή, βουβαμάρα. Προσπαθήσαμε και σε αυτές τις περιπτώσεις να δώσουμε χώρο και στη σιωπή ώστε ο καθένας να εκφραστεί όποτε θέλει», λέει η κ. Φίλου και προσθέτει ότι ακόμα και με μικρά πράγματα υποστηρικτικά που έκαναν κατάφερναν να τους προσφέρουν ένα χαμόγελο την επόμενη μέρα.

«Μπορούσαμε να τους προσφέρουμε ένα χαμόγελο την επόμενη μέρα. Και μας ευχαριστούσαν που υπάρχει αυτό το χαμόγελο, ήταν μία πολύ μικρή έκφραση ευγνωμοσύνης. Αυτό το χαμόγελο μέσα σε όλη αυτή τη δύσκολη κατάσταση που βίωσαν νομίζω ήταν το σημαντικότερο που έτσι αποκόμισα κι εγώ και η ομάδα», σημειώνει.

Διαβάστε ακόμα:

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις τελευταίες & σημαντικές ειδήσεις.

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο κανάλι μας στο YouTube για να είστε πάντα ενημερωμένοι.

Ακολουθήστε το newsbreak.gr στο κανάλι μας στο Viber για να είστε πάντα ενημερωμένοι.

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο newsbreak.gr

Κάθε σχόλιο δημοσιεύεται αυτόματα. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να αφαιρέσουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το newsbreak.gr ουδεμία νομική ή άλλη ευθύνη φέρει.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

εισάγετε το σχόλιό σας!
Πληκτρολογήστε το όνομα σας

Περισσότερα Βίντεο

Διαβάζονται τώρα

More Articles Like This