Το Διαρκές Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, που διεξήχθη χθες στην Αθήνα προκειμένου να εγκρίνει τις υποψηφιότητες των επίδοξων διαδόχων του Αλ. Τσίπρα, έδωσε την ευκαιρία στους πέντε διεκδικητές να ξεδιπλώσουν τις προθέσεις τους μπροστά σε ένα σκληρό κομματικό ακροατήριο που αγωνιά για το μέλλον της παράταξης.
- Από τον Γιώργο Χατζηδημητρίου
Με ορίζοντα ανάκαμψης τις ευρωεκλογές η Εφη Αχτσιόγλου, που ανέβηκε (αλφαβητικά) πρώτη στο βήμα, επιδίωξε με αυτοπεποίθηση να τονίσει τα αρχηγικά χαρακτηριστικά της, κάτι που ομολογουμένως μέχρι στιγμής τής έχει προσδώσει τον τίτλο του φαβορί, παρουσιάζοντας ένα λεπτομερές κυβερνητικό σχέδιο που βασίζεται σε 4 άξονες, ήτοι: παρεμβάσεις στο κράτος, παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, εργασία, πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, ώστε να αγκαλιάσει όλες τις «φυλές».
Θύμισε εισαγωγικά ότι, μολονότι νέα, έχει βαρύ πολιτικό/κομματικό βιογραφικό από τους φοιτητικούς αγώνες για το άρθρο 16, και δήλωσε βαθιά συγκινημένη πως ως μέλος της γενιάς της κρίσης έχει εμπιστοσύνη στη γενιά της, προβάλλοντας το αίτημα της «ανανέωσης με συνέχεια». Απέδωσε την εκλογική ήττα στη μετατόπιση των διλημμάτων από το Μνημόνιο – Αντιμνημόνιο σε νέα πολιτικά αιτήματα και πρόταξε την ανάγκη «να σπάσουμε τον φόβο και την πολιτική Μητσοτάκη που επιφυλάσσει ένα μέλλον χαμηλών προσδοκιών».
Με σκληρή κριτική προς τον Κ. Μητσοτάκη και εμφανώς αμήχανος, καθότι μιλούσε πρώτη φορά σε πυκνό κομματικό ακροατήριο, ο Στέφανος Κασσελάκης εξαπέλυσε βολές εναντίον των ΜΜΕ -τακτική Πολάκη-, αλλά και προς το εσωτερικό, στην πλευρά των μηχανισμών που «δεν στάθηκαν στο πλευρό του Αλ. Τσίπρα» και τον χαρακτηρίζουν «αμερικανόφερτο και δεξιό». Πρόβαλε μια εκδοχή του «ελληνικού ονείρου» για μια Ελλάδα που δεν θα εξορίζει τα παιδιά της και ξεκαθάρισε επιθετικά: «Αν θέλετε ένα κόμμα που θα είναι μεταξύ 10% και 15%, για να συνεργάζεται -προσφέροντας την αριστερή του καθαρότητα- με το κεντροδεξιό ΠΑΣΟΚ, ώστε να φτιάξουμε μια δήθεν κεντρώα κυβέρνηση, μάλλον δεν είμαι εγώ ο καταλληλότερος».
Το στρατήγημα της διεύρυνσης υπερασπίστηκε σθεναρά ο Νίκος Παππάς, λέγοντας αιχμηρά προς την πλευρά Αχτσιόγλου – Τσακαλώτου: «Υπάρχει η άποψη ότι πρέπει να εκφράζουμε μόνο τη ριζοσπαστική Αριστερά. Οτι η στρατηγική της διεύρυνσης και του μετασχηματισμού ήταν ένας ασπόνδυλος πολυσυλλεκτισμός. Υπάρχει και η άποψη ότι δεν πρέπει να μιλάμε για παράταξη από την Αριστερά ως το Κέντρο, γιατί αυτοί οι όροι είναι ξεπερασμένοι, είναι αδειανά πουκάμισα και μας αρκεί να λέμε ότι απευθυνόμαστε στους πολλούς».
Υπογράμμισε την ανάγκη για «ένα τεράστιο κύμα δημοκρατίας και συμμετοχής, που θα έχει επί της ουσίας επανιδρυτικά χαρακτηριστικά του κόμματος των μελών και θα παρασύρει κακές πρακτικές και κλειστές πόρτες». Προειδοποίησε δε, ότι τυχόν συμφωνία Μητσοτάκη- Ερντογάν, αντίθετη στο πατριωτικό συμφέρον, δεν θα περάσει.
Με την εμπειρία ενός μπαρουτοκαπνισμένου πολιτικού στελέχους που κουβαλά στους ώμους του πολιτική δράση μισού αιώνα, ο Στέφανος Τζουμάκας, που φάνηκε κάποια στιγμή να κουράζει το ακροατήριο, έκανε, όπως ειπώθηκε, «την πιο πολιτική ομιλία» με στόχο να συγκρατήσει την επιρροή του στο πέραν της Αριστεράς πασοκογενές ακροατήριο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε απερίφραστα, «πρέπει να είναι ένα πολιτικό κόμμα και ένα λαϊκό κόμμα. Δεν είναι τίποτα από τα δύο».
Με εκτενείς αναφορές στη διεθνή συγκυρία, ανέδειξε ως κυρίαρχο το ζήτημα της παραγωγικής ανασυγκρότησης και όχι «στο τι κάνει ο “πρόεδρος του συλλόγου”, ο Μητσοτάκης – αυτός απλώς κάνει τη βάρδια του», όπως είπε υποτιμητικά. Διακήρυξε εμφατικά την ανάγκη «αυτονομίας της πολιτικής απέναντι στους κρατικοδίαιτους ιδιοκτήτες της χώρας που ελέγχουν επιχειρήσεις, ομάδες και ΜΜΕ».
Στη μοναδική ομιλία που ολοκληρώθηκε με επευφημίες -«μιλούσε στο κόμμα, δεν παρουσίασε σχέδιο» σχολίασε βιτριολικά κορυφαίο στέλεχος- ο Ευκλείδης Τσακαλώτος απευθύνθηκε στην ψυχή του «αριστερού» ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας πολλούς συντρόφους του να αλληθωρίζουν προς την Εφη Αχτσιόγλου. Εξάντλησε τον χρόνο του υπερασπιζόμενος ένα κόμμα συμμετοχικό, σε αντίθεση με τον ηγεμονισμό Τσίπρα στον οποίο καταλόγισε έμμεσα το έλλειμμα αξιοπιστίας, και παρατήρησε ότι «χωρίς ιδεολογικά ρεύματα εντός των κομμάτων επιβάλλεται η μηχανισμός της ηγεσίας».
Μέσα σε ενθουσιώδεις εκδηλώσεις επανέλαβε πολλές φορές τους όρους «περηφάνια» και «αυτοπεποίθηση», και προσδιόρισε ως αφετηρία της κομματικής αντεπίθεσης το 2026 με ολοκληρωμένο κυβερνητικό πρόγραμμα, λέγοντας «δεν είμαστε μόνο διαχειριστική δύναμη, σπρώχνουμε τα όρια του εφικτού».
«Πέρασε η εποχή που διοικούσε το ιερατείο»
«Μια τόσο σημαντική απουσία»! Με αυτόν τον κινηματογραφικό τίτλο θα μπορούσε να αποδοθεί η σκιά του Αλέξη Τσίπρα που πλανιόταν στην αίθουσα του συνεδρίου. Μόλις η πρόεδρος Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ανέφερε εισαγωγικά το όνομά του, όρθιοι οι σύνεδροι ξέσπασαν σε θερμό χειροκρότημα διαρκείας. «Εφυγε και τράβηξε την πρίζα, αλλά μην κοιτάς που δεν το λέμε. Το αγαπάμε το παλιόπαιδο» σχολίαζαν σε μια παρέα, συμφωνώντας ότι δεν έπρεπε να αποχωρήσει τούτη την ώρα.
Πρόσωπο της ημέρας, όπως αναμενόταν, ο «πωλών τοις μετρητοίς», Στέφανος Κασσελάκης. Τράβηξε πάνω του τα φώτα και δεν προλάβαινε να μοιράζει χειραψίες, λαμπερά χαμόγελα και σέλφι με ανθρώπους που φάνηκε πως ήρθαν αποκλειστικά γι’ αυτόν. Τον συνόδευσε στην είσοδο η πρώην βουλευτής Θεσσαλονίκης Δώρα Αυγέρη, ενώ οι πρώτες τρεις από τις 30 υπογραφές που απαιτούνταν για την υποψηφιότητά του ήταν των Παύλου Πολάκη, Θεοδώρας Τζάκρη και του «εξαδέλφου» Γιώργου Τσίπρα, που ανήκαν στο «προεδρικό» μπλοκ και θεωρητικώς θα στήριζαν τον Νίκο Παππά.
Για πολλούς ήταν φανερό ότι ο αψύς Κρητικός προβάλλει φανατικά το «πουλέν» του, τον Κασσελάκη, αφενός για να τιμωρήσει τον N. Παππά, ο οποίος θεωρεί ότι τον πρόλαβε στη στροφή και ανακοίνωσε πρώτος υποψηφιότητα, αλλά και για να διαπραγματευτεί τη μοίρα του από καλύτερη θέση την επόμενη μέρα. Οι διαθέσεις της πλειονότητας απέναντί του, όπως φάνηκε από τη γενική επιδοκιμασία των αιχμών που άφησαν εναντίον του Αχτσιόγλου – Τσακαλώτος, είναι αρνητικές. Ο ίδιος διεμήνυε πάντως αγέρωχα μέσω κύκλων ότι δεν τον πτοούν αυτά.
Γεγονός είναι ότι το επίπεδο της διαδικασίας, η σύμπνοια μεταξύ των υποψηφίων και τα αισθήματα συντροφικότητας που επικράτησαν μπροστά στη δυσκολία των στιγμών βοήθησαν να αλλάξει άρδην το κλίμα, επιβεβαιώνοντας ότι το κόμμα έχει σφυγμό.
Οι περισσότεροι προσέρχονταν κατηφείς και με έκδηλη αγωνία για τα μέλλοντα, όπως εξομολογούνταν σε δημοσιογράφους, αλλά αποχωρούσαν με περισσότερη αυτοπεποίθηση, όπως τα στελέχη Ολγα Γεροβασίλη, Νάσος Ηλιόπουλος, Κώστας Αρβανίτης και συνεργάτες του Στέφανου Κασσελάκη, όπως ο πρώην βουλευτής Θανάσης Οικονόμου, που έλεγε ότι η εποχή που τα ιερατεία επέβαλλαν τη θέλησή τους έχει παρέλθει.
Ο δήθεν απολίτικος Κασσελάκης προκαλεί πολιτικά γεγονότα, αλλά και κάποιοι από τους πρωταγωνιστές, όπως η Εφη Αχτσιόγλου και ο Νίκος Παππάς, δήλωσαν στη «δημοκρατία» απόλυτα ικανοποιημένοι από την εξέλιξη του συνεδρίου, τοκίζοντας πλέον τις ελπίδες τους για την ανασύνταξη του κόμματος στη συμμετοχή στις κάλπες της προσεχούς Κυριακής.
Το ενδιαφέρον, άλλωστε, αποτυπώθηκε στους αριθμούς. Το «παρών» έδωσαν στην κατάμεστη αίθουσα, στα γεμάτα θεωρεία και στους πολύβουους διαδρόμους του Ιδρύματος Πολιτισμού πάνω από 2.000 σύνεδροι – πολλοί από αυτούς, παρότι μπορούσαν να συμμετάσχουν διαδικτυακά, ήρθαν από την περιφέρεια, σύμφωνα με αρμόδια κομματική πηγή- και άλλοι 1.400 συμμετείχαν διαδικτυακά.
Αρκετοί από αυτούς έλεγαν στη «δημοκρατία» ότι η διαδικασία αυτή δεν χρειαζόταν καν να είχε συμβεί, αφού το κόμμα «και ταυτότητα διαθέτει και στρατηγική – διορθώσεις στην τακτική χρειάζεται μόνο και όχι ηγετικούς διαγκωνισμούς, αφού στα βασικά μεταξύ τους δεν έχουν διαφορές». Ανασύνταξη απαιτείται, πρόσθεταν, προβλέποντας ότι μέσα στο 2024 «ο Μητσοτάκης θα πάει σε εκλογές, γιατί η συμφωνία που ετοιμάζει ιδιωτικώς με την Τουρκία δεν μπορεί να περάσει από τη Βουλή».
Κίτρινες κάρτες και «καρφιά» εκατέρωθεν
Παρά το υψηλό επίπεδο της αντιπαράθεσης, πάντως, τα «καρφιά» έδωσαν και πήραν. Την αρχή έκανε η Εφη Αχτσιόγλου, που ανέβηκε πρώτη στο βήμα, βγάζοντας από μία «κίτρινη κάρτα» σε Πολάκη, που μίλησε για «πασαρέλα», και Τζουμάκα, όπως και σε στελέχη της «Ομπρέλας» που την καταχώρισαν στις δυνάμεις της διαπλοκής.
«Δεν θα σας κρύψω ότι πολλές φορές το προηγούμενο διάστημα απογοητεύτηκα από την ποιότητα του εσωτερικού μας διαλόγου. Αλλά καμία έκρηξη τοξικής αρρενωπότητας, καμία, μα καμία συκοφαντία, καμία θλιβερή, εν τέλει, προσπάθεια να με εμφανίσουν συγκεκριμένα μιντιακά και σοσιαλμιντιακά κέντρα, δυστυχώς και με συνδέσεις στο κόμμα μας, ως φωνή του συστήματος μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν με έκανε να ξανασκεφτώ την αρχική μου απόφαση» είπε καταχειροκροτούμενη.
Η ομιλία του Ευκλείδη Τσακαλώτου ήταν μια αποκαθήλωση της μονοπρόσωπης ηγεσίας Τσίπρα, στην οποία ουσιαστικά απέδωσε το «έλλειμμα αξιοπιστίας». Και ο ίδιος, «δείχνοντας» την πλευρά Πολάκη – Κασσελάκη, είπε «είμαστε χαρούμενοι να συζητάμε μακριά από τη βαρβαρότητα των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η Αριστερά συζητά μέσα στους δικούς της χώρους».
Οι αναφορές του Νίκου Παππά στην «πατριωτική Αριστερά» και στα Ελληνοτουρκικά ενόχλησαν την «Ομπρέλα». Οπως και η μομφή του ότι «όσοι ήρθαν στο κόμμα βρήκαν πόρτες κλειστές».
Δυσαρεστημένος από την ποιότητα του εσωτερικού διαλόγου δήλωσε και ο Στέφανος Κασσελάκης, επικρίνοντας όσους τον θεωρούν «δεξιά απόκλιση» και όσους «μπορεί και να μην ήθελαν την κυβέρνηση της Αριστεράς». Αιχμηρότατος ο Στέφανος Τζουμάκας, υπογράμμισε προς την πλευρά των τάσεων «τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν ότι χρειαζόμαστε ηγεσία νίκης και όχι ανεπάρκειας και ήττας. Πολιτική ηγεσία και όχι απλώς πολιτικό συνδικαλισμό συγκέντρωσης αντικυβερνητικής δυσαρέσκειας».
Ποιος ζήτησε διαπόμπευση του Κασσελάκη
Στην τελική ευθεία προς τις κάλπες της προσεχούς Κυριακής, η προσθήκη της απρόβλεπτης μεταβλητής «Κασσελάκης» έχει κλονίσει κάποιες βεβαιότητες. Η Εφη Αχτσιόγλου, που θεωρείται φαβορί με πιθανότητα επικράτησης από τον πρώτο γύρο, ρίχνει ήδη τις πρώτες τροχιοδεικτικές βολές στην πλευρά του, σχολιάζοντας «κάνουμε πολιτική. Δεν παίζουμε με την πολιτική».
Ο Νίκος Παππάς βλέπει πρώην «δικούς» του να στρέφονται στον Κασσελάκη, αποδυναμώνοντας τις γραμμές των τριχοτομημένων «προεδρικών». Ο Στέφανος Τζουμάκας, παρά τις συγκροτημένες κατά γενική ομολογία προτάσεις του, νιώθει να στροβιλίζεται από την ορμητική είσοδο του 35χρονου «Αμερικανού» στο παιχνίδι.
Και η «Ομπρέλα» του Ευκλείδη Τσακαλώτου χτυπά στο… ψαχνό, κατηγορώντας τον «νέο» ότι θέλει ένα κόμμα όπως των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ. Από τις 30 υπογραφές για την υποψηφιότητα Κασσελάκη, οι δύο ήταν από απλά μέλη. Αντικαταστάθηκαν από μέλη των μετώπων Παππά και ΡΕΝΕ, αντίστοιχα.
Ηταν αρκετό για τον στενό συνεργάτη του Νίκου Φίλη, Τάκη Κατσαρό, να χαρακτηρίσει τον Κασσελάκη «κάλπικο παρά», ζητώντας τη δημόσια διαπόμπευσή του!
