Τον δικό της «Γολγοθά» προσδοκώντας την δικαίωση βιώνει εδώ και 54 μήνες η μητέρα του Αδαμαντίου Μαντή, του πολίστα ο οποίος έχασε την ζωή του σε τροχαίο πέφτοντας θύμα ασυνείδητου οδηγού που είχε αναπτύξει ιλλιγιώδη ταχύτητα και έπεσε πάνω στο σταθμευμένο όχημά του και τον εγκατέλειψε.
Μιλώντας σήμερα το πρωί στην ΕΡΤ, η Κατερίνα Τζιάλλα τόνισε πως πρέπει να ισχύσουν αυστηρότερες ποινές. «Συνειδητοποίησα ότι το να σκοτώνεις έναν άνθρωπο στο δρόμο είναι πλημμέλημα. Θα ζητήσω να μετατραπεί η δολοφονία του γιου μου σε κακούργημα».
Η κ. Τζιάλλα εξομολογήθηκε πως αν και έχουν περάσει 54 μήνες από εκείνη την αποφράδα μέρα του 2019 δεν έχει ακόμα ξεπεράσει τον χαμό του γιου της.
«Δύσκολες μέρες για εμάς που έχουμε χάσει παιδιά. Ειδικά η σημερινή. Για μένα σήμερα κλείνουν και 54 μήνες από τη μέρα που χάθηκε ο Αδαμάντιος. Σήμερα στολίζουμε επιτάφιους στους τάφους των παιδιών μας. Όταν χάνεις το παιδί σου αρνείσαι να το αποδεχθείς. Μετά από 54 μήνες δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα. Βγαίνω έξω στο μπαλκόνι και τον περιμένω ότι θα ανέβει την ανηφορίτσα και θα μου φωνάξει από κάτω να ανεβαίνω. Δυστυχώς είμαστε πολλές. Και αυτές που χάνουμε τα παιδιά μας από τροχαία και αυτές που έχουν χάσει τα παιδιά τους από ασθένειες. Διότι η ασθένεια όπως ξέρετε δεν κοιτάει ούτε ηλικία, ούτε αξίωμα».
Και συνέχισε σχολιάζοντας το αναπάντεχο που βίωσε.
«Είναι μια κατάσταση που όταν ξαφνικά σου εμφανίζεται μπροστά, είναι δύο φορές πιο δύσκολη. Γιατί συνήθως τις περισσότερες φορές υπάρχουν κι άλλα παιδιά στην οικογένεια και η μάνα καλώς ή κακώς, χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τον ρόλο του πατέρα, είναι εκείνη που που θα πρέπει να σφίξει τα δόντια για να στηρίξει και τον εαυτό της και όλη της την οικογένεια».
Σχετικά με τους νόμους, μίλησε για την αλλαγή του νόμου 290Α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας που αναφέρει πως πλέον το να προκαλέσεις θανατηφόρο ατύχημα από υπερβολική ταχύτητα, από παραβίαση ή κόκκινο σηματοδότη, ακόμα και μερική και ολική ανικανότητα είναι κακούργημα. «Λογικά δεν έπρεπε να το σκεφτώ εγώ, αλλά έπρεπε να το μεριμνήσει η πολιτεία», τόνισε.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον αγώνα που δίνει και στην δύναμη που πρέπει να αντλήσει.
«Έβλεπα μπροστά μου το δολοφόνο του παιδιού μου και έπρεπε να κρατήσω την ψυχραιμία μου, να δείξω την ανωτερότητα μου απέναντι σε αυτόν που έκλεισε το σπίτι μου, ο οποίος ανεβάζει αναρτήσεις και γράφει προς κάθε πικραμένη Μα δεν είμαι πικραμένη. Πικραμένη θα ήμουν αν έχανα το πορτοφόλι μου. Χαροκαμένη είμαι και με μια ζωή διαλυμένη. Μακάρι να ήμουν πικραμένη απλά».
«Ήταν πολύ σημαντικό αυτός ο αγώνας μου να φανεί, όχι για να κερδίσω κάτι εγώ, γιατί δεν έχω κερδίσει κάτι, αλλά για να μην υπάρξουν άλλες μανάδες στη θέση τη δική μου», κατέληξε η κ. Τζιάλλα.
Δείτε βίντεο:
