Νέα ανατρεπτικά στοιχεία αποκαλύφθηκαν για την δολοφονία του 60χρονου επιχειρηματία της ναυτιλίας, Βασίλη Χούπη ο οποίος εντοπίστηκε νεκρός στις 24 Ιουνίου 2010, με τρεις σφαίρες από εννιάρι πιστόλι μέσα στο πανάκριβο αυτοκίνητό του στο 17ο χιλιόμετρο της Παλαιάς Εθνικής οδού Χαλκίδας – Θηβών στη Ριτσώνα.
Οι κόρες του προσπαθούν όλα αυτά τα χρόνια να αποκαλύψουν την αλήθεια. Η διαλεύκανση της συγκεκριμένης υπόθεσης δεν έγινε σωστά καθώς υπήρξαν σοβαρά λάθη και παραλείψεις από τις αρχές. Χαρακτηριστικά καταστράφηκαν και κλάπηκαν πειστήρια, μεταξύ άλλων και από την «αμαρτωλή» ΔΟΥ Χαλκίδας. ενώ δεν ερευνήθηκαν βασικά στοιχεία όπως το αυτοκίνητο μέσα στο οποίο βρέθηκε νεκρός ο επιχειρηματίας.
Σημαντικά ήταν και τα στοιχεία που έφερε στο φως στην εκπομπή «Φως στο Τούνελ» και την Αγγελική Νικολούλη ο τεχνικός σύμβουλος της οικογένειας Νικόλαος Βασιλάκος, πραγματογνώμονας, συνεργάτης – εκπαιδευτής Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος.
Τι είπε στις Αρχές ο «φίλος» και κουμπάρος για το μοιραίο ραντεβού…
Στο έγκλημα φέρεται να εμπλέκεται ένας άντρας, «φίλος» του Βασίλη Χούπη.
«Βρεθήκαμε στο σπίτι του στις 23/6 και του έδωσα 10.000. Αυτά τα χρήματα αφορούσαν σε ένα δάνειο που μου είχε δώσει το οποίο του το είχα σχεδόν αποπληρώσει. Έμενε ένα μικρό υπόλοιπο. Έτσι κλείσαμε ραντεβού για την επόμενη μέρα και μου είπε να βρεθούμε στο Αρτόπολις στην Κηφισιά. Ήταν ένα μέρος που ξέραμε και οι δύο. Πήγα πρώτα εγώ και εκείνος άργησε κανά 20λεπτο. Συναντηθήκαμε δύο με δυόμιση. Καθίσαμε μαζί ένα-δύο λεπτά του έδωσα τα χρήματα και έφυγε. Νομίζω ότι είχε και άλλους στο αυτοκίνητο αλλά ήρθε μόνος του στο ραντεβού. Εγώ πιστεύω ότι σε αυτούς πήγαν τα χρήματα που του έδωσα.»
Σχετικά με τα κλειδιά που πήρε και άνοιξε το σπίτι του άτυχου επιχειρηματία, ενώ ήταν αγνοούμενος, δήλωσε:
«Τα κλειδιά του σπιτιού στη Βούλα μου τα έδωσε ο αστυνομικός, μετά από τηλεφώνημα της γυναίκας του. Πήγα για να βγάλω τη γάτα του που πεινούσε. Δεν πήγα κρυφά. Η αστυνομία έκανε πληθώρα λαθών αλλιώς θα τον είχαν βρει το δολοφόνο. Όλους τους θεωρώ ύποπτους. Είχε ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ευρώ σπίτι του. Με δεδομένο ότι δεν τα πήρα εγώ ποιος τα πήρε; Δεν υπήρχε χρηματοκιβώτιο στο σπίτι είμαι 100% σίγουρος. Ούτε και τηλεκοντρόλ υπήρχε και η πόρτα του γκαράζ ανοίγει με κλειδί, βάσει νόμου. Ο Χούπης έμπαινε με το κλειδί στο γκαράζ.», κατέληξε (ο ισχυρισμός του αυτός έχει καταρριφθεί)
Και συνέχισε:
«Δεν πήρα εγώ κανένα κοντρόλ από το γκαράζ του και δεν πήγα καθόλου σπίτι του».
Σε σχετική ερώτηση άλλαξε τα όσα είπε και παραδέχθηκε ότι πήγε στο σπίτι του αγνοούμενου τότε Χούπη (δεν είχε βρεθεί ακόμα η σορός του) για να βγάλει ένα γατάκι που ήταν μέσα καθώς το ζήτησε η σύζυγος του, που βρισκόταν στην Ουκρανία και δεν υπήρχε κανείς να το φροντίσει.
«Το γατί πήγα και έβγαλα. Το λυπήθηκα γιατί μου έλεγαν ότι θα ψοφήσει και βρέθηκα μπλεγμένος. Έπεσαν όλοι πάνω μου και αυτοί που τον σκότωσαν τώρα χορεύουν…», λέει χαρακτηριστικά.
Τα κλειδιά του σπιτιού ισχυρίστηκε ότι του τα έδωσε αστυνομικός του Τμήματος Βούλας που ήταν ενήμερος για αυτή του την επίσκεψη, αλλά η μαρτυρία άλλου φίλου του θύματος, τον «καίει»…
«Εγώ του έδωσα τα κλειδιά…»
Στην εκπομπή μίλησε και άλλος φίλος του 60χρονου.
«Με πήρε η γυναίκα του από την Ουκρανία όπου βρισκόταν για να πάω να δηλώσω την εξαφάνιση. Πήγαμε με το περιπολικό στο σπίτι, φωνάξαμε κλειδαρά που άνοιξε την πόρτα. Μπήκαμε μέσα, κοιτάξαμε παντού να δούμε αν ήταν ο Βασίλης, γιατί τότε θεωρείτο αγνοούμενος. Την πήρα τηλέφωνο, της λέω είναι ένα γατάκι μέσα και από την πείνα νιαούριζε. Πήρα τα κλειδιά, γιατί είπε στους αστυνομικούς να τα δώσουν σε μένα. Δεν ήθελα όμως να τα κρατήσω και την ενημέρωσα σχετικά. Τότε αυτή μου είπε πως θα επικοινωνήσει μαζί μου ένας άλλος φίλος και κουμπάρος του και να τα δώσω σε αυτόν. Τον συνάντησα και του παρέδωσα τα κλειδιά. Τι έκανε από εκεί και πέρα δεν ξέρω».
Όπως λέει ο μάρτυρας, δεν ήξερε αυτόν τον κουμπάρο και ο Βασίλης Χούπης δεν του είχε πει ποτέ κάτι για αυτόν.
Οι κόρες του ζωντανεύουν καρέ – καρέ την εκτέλεση…
Η κόρη του θύματος Αγγελική Χούπη επέστρεψε στον τόπο του μαρτυρίου του και έδωσε στην εκπομπή στοιχεία για την δολοφονία.
«Το αυτοκίνητο ήταν για τέσσερις μέρες παρκαρισμένο εδώ. Η πρόσοψη του ήταν προς το εσωτερικό του εγκαταλελειμμένου στρατοπέδου, οπότε και τα διερχόμενα αυτοκίνητα δεν μπορούσαν να παρατηρήσουν τον πατέρα μου που ήταν νεκρός στη θέση του οδηγού, σε ύπτια θέση. Προφανώς το σκηνικό αυτό είχε επιλεχθεί σκόπιμα από τον δράστη, ώστε να μην κινήσει υποψίες ούτε στον πατέρα μου, όταν ήρθε εδώ.
Οι δυο αποδείξεις διοδίων που βρέθηκαν στο αυτοκίνητό του, αποσαφήνισαν την πορεία που είχε ο πατέρας μου από το σπίτι του, ερχόμενος τελικά στον τόπο του εγκλήματός του. Φάνηκε η διέλευσή του από το Κορωπί και εν συνεχεία από τις Αφίδνες. Βρέθηκαν κάποια προσωπικά του αντικείμενα, μια κουβερτούλα που τον είχε σκεπάσει ο δολοφόνος για να μην φαίνεται και κάποια γυαλιά ηλίου, τα οποία μυστηριωδώς χάθηκαν μετά. Υπήρχε γενετικό υλικό που δεν αξιοποιήθηκε.»
«Έβλεπα για μέρες το ακριβό τζιπ απέναντι από το στρατόπεδο»
Ο φύλακας του εργοστασίου απέναντι από το σημείο της δολοφονίας αποκάλυψε την υπόθεση.
«Όταν πήγα να πιάσω δουλειά είδα απέναντι από την είσοδο του εργοστασίου και σε απόσταση περίπου 50 μ. ένα παρκαρισμένο πολυτελές τζιπ μαύρου χρώματος, μάρκας MERCEDES, δίπλα ακριβώς στο δρόμο, στο ρεύμα προς Χαλκίδα. Αυτό έγινε Πέμπτη. Το αυτοκίνητο το έβλεπα στο ίδιο σημείο και τις επόμενες ημέρες Παρασκευή- Σάββατο- Κυριακή. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν κάποιου στρατιωτικού και είχε παρκάρει εκεί, γι’ αυτό δεν πήγα να ελέγξω», λέει.
«Δεν μιλάμε για ληστεία αλλά για προμελετημένο έγκλημα»
Η κόρη του θύματος αναφέρει:
«Δεν υπήρχε πάλη κάτι που συνηγορεί ότι ήταν άτομο από το φιλικό του περιβάλλον. Δεν ήταν ληστεία αφού το ρολόι του που ήταν μεγάλης αξίας και κάποια χρήματα που είχε πάνω του ήταν εκεί».
Σχετικά με κλήση που έλαβε στο κινητό του στις 15.26 το μεσημέρι της 24ης Ιουνίου του 2010, την μέρα δηλαδή που βρέθηκε νεκρός, δεν απαντήθηκε.
«Θεωρούμε ότι αυτό το διάστημα ήταν ήδη νεκρός. Ο πατέρας μου βάση και της κατάθεσης της οικιακής βοηθού, αναχώρησε από την οικία του κατά τις δύο με δύο πάρα τέταρτο. Τα επόμενα στίγματα του τα βλέπουμε όταν πέρασε τα διόδια Κορωπίου στις δύο και δεκατέσσερις και στις δύο και σαράντα τα διόδια Αφιδνών με κατεύθυνση την Αθηνών Λαμίας».
«Προς το τέλος της ζωής του λόγω των χρημάτων που είχε εμπιστευτεί στον φίλο του αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες και ζητούσε απαιτητικά τα χρήματα του πίσω και εκείνος δεν του τα δίνε. Ο μοναδικός του φόβος ήταν ότι δεν θα τα έπαιρνε ποτέ πίσω. Είναι εκείνος που όπως λέει ήταν ο τελευταίος που τον είδε ζωντανό. Τα όσα ισχυρίζεται για το χρόνο και το σημείο συνάντησης, δεν δένουν», λέει χαρακτηριστικά.
Αποκαλύπτει στην κάμερα του «Τούνελ» ότι από την έρευνα που έγινε στο σπίτι του πατέρα της, έλλειπαν το χρηματοκιβώτιο και το τηλεκοντρόλ της πόρτας του.
«Προφανώς αυτό αφαιρέθηκε από κάποιον άνθρωπο που μπήκε στην οικεία του μετά τον θάνατό του. Ο πατέρας μου κουβαλούσε πάντα πάνω του το χειριστήριο του γκαράζ. Κατά τον έλεγχο των πειστηρίων μέσα στο αυτοκίνητό του αυτό δεν βρέθηκε ποτέ», καταλήγει.
