«Δεν θέλουμε οίκτο, δικαιοσύνη ζητάμε»!

Επί 80 χρόνια, η Γερμανία επιχειρεί να πείσει τον εαυτό της ότι αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση στην παγκόσμια Ιστορία. Πλάθει μια νέα «πραγματικότητα», πως δήθεν αποτελεί το μοναδικό κράτος στη Γη που δεν έχει συνέχεια. Μέσω διασπάσεων, ενοποιήσεων, αλλαγών… ΑΦΜ και φαντασιώσεων προσπαθεί να αποσυνδεθεί από τον Χίτλερ, να κόψει τον ομφάλιο λώρο με το παρελθόν του ίδιου έθνους και κράτους.

• Από τον Βασίλη Γαλούπη

Σαν να μην υπήρξε ο Β’ Παγκόσμιος. Σαν να ήταν ψηφοφόροι άλλου λαού αυτοί που έδωσαν στον Χίτλερ 44% το 1933 με 17 εκατ. ψήφους. Σαν να μη διέπραξαν Γερμανοί, αλλά κάποιοι άλλοι, τα σοβαρότερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Σαν να μην καρπώθηκαν τα παιδιά και τα εγγόνια τους τα κλεμμένα, ανάμεσά τους και πάνω από 300-350 δισ. ευρώ, σε σημερινά λεφτά, που αρπάχτηκαν από τον ελληνικό λαό.

Μια μικρή πληθυσμιακά χώρα, όπως η τότε υπό κατοχή Ελλάδα, περηφανεύεται μέχρι σήμερα για πράξεις αντίστασης όπως ο Γοργοπόταμος και τόσες ακόμα. Στη Γερμανία επί Χίτλερ δεν καταγράφηκε ούτε μία εναντίον του από τον γερμανικό λαό. Μέχρι σήμερα, οι καγκελάριοι και οι πρόεδροι της Γερμανίας κουνάνε το δάχτυλο στην Ελλάδα, την καταδικάζουν εκ νέου σε φτώχεια, απομυζούν από τη χώρα ό,τι μπορούν, αλλά εξακολουθούν να εμφανίζονται ως σοκαρισμένοι όταν επισκέπτονται τους τόπους των εγκλημάτων. Ζητούν μια εύκολη και τζάμπα «συγγνώμη», αλλά, όταν η συζήτηση φτάνει στις αποζημιώσεις, δείχνουν πάντα τον «άγνωστο»… Χίτλερ ενός άλλου κράτους κι ενός άλλου, αόρατου έθνους. Αυτή η απάθεια και η σκόπιμη αποστασιοποίηση των γερμανικών ηγεσιών είναι που διατηρούν ζωντανή επί 80 χρόνια την οργή των συγγενών θυμάτων του Β’ Παγκοσμίου. Οι Γερμανοί κάνουν ό,τι μπορούν, μαζί με τα γνωστά ελληνικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, για να… ξεχάσουμε. Όμως, κανείς δεν ξεχνά το χυμένο αίμα των ανθρώπων του. Το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας έδωσε χθες συνέντευξη Τύπου στα Χανιά, με αφορμή τη σημερινή επίσκεψη του Γερμανού προέδρου, Στάινμαϊερ, του πρώτου που θα πατήσει το πόδι του στην Κρήτη.

Οι άνθρωποι που είτε επέζησαν είτε είναι απόγονοι επιζώντων και θυμάτων των γερμανικών θηριωδιών ζητούν δικαιοσύνη, όχι οίκτο. Και δικαίωση, όχι εκδίκηση. Όμως, ο Στάινμαϊερ, οι καγκελάριοι και η πολιτική ελίτ της Γερμανίας αρνούνται πεισματικά. Απλά κάνουν επισκέψεις για να εκφράσουν την «ειλικρινή θλίψη» τους, χωρίς να αποδέχονται καμία εκ των συνεπειών.

Ο Μανώλης Νικολακάκης από τον Αλικιανό συγκλόνισε εξίσου: «Όταν εκτέλεσαν τον πατέρα μου ήμουν επτά μηνών. Ο Αλικιανός έχει πάνω από 200 εκτελεσμένους σε ομαδικές και ατομικές εκτελέσεις. Έχει χάσει το 1/3 των σπιτιών του από τις γερμανικές βόμβες. Στο χωριό έγιναν τρεις ομαδικές εκτελέσεις. Η πρώτη ήταν κατά τη διάρκεια ακόμα της μάχης της Κρήτης, με έξι άτομα, εκ των οποίων το ένα γλίτωσε, αλλά σκοτώθηκε αργότερα».

Και συνέχισε: «Η δεύτερη ήταν στις 2 Ιουνίου 1941. Ξεχώρισαν τους άνδρες και, από αυτούς, 42 στήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα και τους σκότωναν κατά ομάδες. Τους εκτελούσαν και έπεφταν στον τάφο που είχαν ανοίξει οι ίδιοι. Αμέσως μετά έριχναν τις χαριστικές βολές, ενώ έριξαν και χειροβομβίδες στον τάφο, και η ανθρώπινη κρεάτινη μάζα έμεινε μέσα στον λάκκο πλημμυρισμένη στο αίμα. Το χώμα παλλόταν, γιατί η ανθρώπινη σάρκα δεν πεθαίνει αμέσως, αλλά μένει για λίγο και τρέμει».

Τα δεινά

Ο συγγραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα Αριστομένης Συγγελάκης έκλεισε την εκδήλωση με σκληρές και αληθινές κουβέντες:

«Η παρουσία του Γερμανού προέδρου δεν έχει τον χαρακτήρα της έμπρακτης μεταμέλειας. Ακολούθησε την ατεκμηρίωτη, αβάσιμη, αντιδημοκρατική και παράνομη θέση ότι τάχα το θέμα έχει κλείσει, μιλώντας στην ΠτΔ την Τετάρτη. Το ίδιο είχε πει ο Σόιμπλε και, όταν τον ρώτησε ο Μανώλης Γλέζος με ποιον τρόπο έχει κλείσει, υπήρξε απόλυτη σιωπή. Θεωρούμε ότι είναι υποκριτική η λύπη ή η ντροπή του Γερμανού προέδρου, όταν δεν αναλαμβάνει παράλληλα και την ευθύνη για όσα έκανε η Γερμανία. Δεν θέλουμε οίκτο, δικαιοσύνη ζητάμε. Δεν επαιτούμε, απαιτούμε. Δεν θέλουμε τη λύπη κανενός, απαιτούμε επανόρθωση για τα δεινά που υπέφερε ο ελληνικός λαός. Δυστυχώς, η Γερμανία έχει ποντάρει στον βιολογικό παράγοντα. Ελπίζει ότι κάποια στιγμή θα πεθάνουν όλοι όσοι
έζησαν ή θυμούνται όσα έγιναν στην Κατοχή, και έτσι το θέμα θα σβήσει. Πλανάται, όμως, οικτρά».

Το Συμβούλιο Διεκδίκησης Οφειλών θα έχει παρουσία και στη σημερινή επίσκεψη του προέδρου Στάινμαϊερ στην Κάντανο.

«Αυτά μένουν στην ψυχή σου και τα παίρνεις μαζί σου»

«Τα δάκρυά μας είναι στα μάτια μας για τα εγκλήματα, τις καταστροφές και τους φόνους έγκυων γυναικών, παιδιών, γέρων, κατάκοιτων ανθρώπων που εκτελούσαν πάνω στα κρεβάτια. Για ποιον λόγο; Σε τι φταίξαμε; Ποιος είχε το δικαίωμα να έρθει στην Κρήτη, στην Ελλάδα, και να τα κάνει αυτά;» είπε με ανατριχιαστικό τρόπο η 93χρονη Ιωάννα Κανδαράκη, κάτοικος Καντάνου: «Μήπως εμείς πήγαμε στη Γερμανία να κάνουμε τα αίσχη που έκαναν αυτοί; Δεν έπρεπε να υπερασπιστούμε τα παιδιά μας, την πατρίδα μας; Έτσι έπρεπε να τους αφήσουμε; Εκείνοι το ίδιο θα έπρατταν; Θέλουμε να μας φερθούν σαν σε ανθρώπους. Οι πεθαμένοι έχουν φύγει, αλλά οι ζωντανοί θυμόμαστε πως απειλούσαν ότι θα σφάξουν όλους τους χωριανούς. Με τι λαχτάρα ζούσαμε όσοι ζήσαμε δεν περιγράφεται. Αυτά δεν πληρώνονται, αυτά μένουν στην ψυχή σου και τα παίρνεις μαζί σου».

Πηγή: Εφημερίδα Δημοκρατία

Διαβάστε ακόμα:

• Επίθεση Ζωής στην κυβέρνηση για γερμανικές αποζημιώσεις: Προδοσία και πατριδοκαπηλεία το γεγονός ότι δεν τις διεκδικεί
• Αδιανόητη πρόκληση Σταϊνμάιερ μπροστά στην Σακελλαρόπουλου: Λήξαν το θέμα των αποζημιώσεων!
• Ο Σταϊνμάιερ δεν «καθαρίζει» με μία ακόμα «συγγνώμη»