Μια τραγικά δυσάρεστη έκπληξη περιμένει τους Έλληνες που εισέρχονται στον σταθμό Αγία Σοφία του μετρό της Θεσσαλονίκης αυτές τις ημέρες. Στις επιγραφές που αναφέρονταν στην ιστορική διαδρομή της πόλεως φιγουράρει η επιγραφή «Οθωμανικοί Χρόνοι». Και μάλιστα με χαρακτήρες αρκετά μεγαλύτερους από εκείνους που χρησιμοποιήθηκαν για την άνωθεν επιγραφή «Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης 1912».
- Εφημερίδα «Εστία»
Δικαιολογίες και εξηγήσεις για την απαράδεκτη αυτή εικόνα, θα μπορούσαν να πουν πολλές οι «εγκέφαλοι» οι οποίοι εσχεδίασαν την ιστορική (ή μάλλον ανιστόρητη) αυτή αναδρομή στο παρελθόν της συμπρωτευούσης. Μια αναδρομή την οποία οι Θεσσαλονικείς είναι πλέον υποχρεωμένοι να βλέπουν καθημερινώς καταπρόσωπο και να θυμούνται ότι η πόλις τους υπήρξε για εκατονταετίες υπό την πλέον βάρβαρη κατοχή που θα μπορούσε να έχει υπάρξει. Και αυτήν την κατοχή, την τουρκοκρατία, οι «εγκέφαλοι» του μετρό την ονομάζουν απλώς «Οθωμανικοί Χρόνοι»! Όπως αναφέρουν απλώς «Νεώτεροι Χρόνοι» για την μετά την απελευθέρωση περίοδο.
Πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για αναφορά προσβλητική για την ιστορία της Θεσσαλονίκης, δίδει δυνατότητες εκμεταλλεύσεως στην Τουρκία και τον επεκτατικό αναθεωρητισμό της. Αυτό δεν το εσκέφθησαν οι υπεύθυνοι του μετρό της Θεσσαλονίκης οι οποίοι ενέκριναν αυτές τις επιγραφές; Και αν όχι αυτοί δεν το εσκέφθησαν οι αρμόδιοι του υπουργείου Πολιτισμού που επιμελήθηκαν την διαμόρφωση των ευρημάτων στους σταθμούς της Θεσσαλονίκης; Και αν όχι αυτοί, το υπουργείο Εξωτερικών δεν ηρωτήθη; Δεν είχε λόγο για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα που άπτεται των σχέσεών μας με την Τουρκία; Ή εκεί έχουν «τυφλωθεί» από την προοπτική του διαλόγου και δεν βλέπουν τρόπο με τον οποίο η Άγκυρα εκμεταλλεύεται τα πάντα για να «τεκμηριώσει» τις διεκδικήσεις της και να προωθήσει τις νεο-οθωμανικές ονειρώξεις του καθεστώτος Ερντογάν;
Πράγματι η Θεσσαλονίκη ήταν ανέκαθεν στο στόχαστρο της Τουρκίας. Οι μεν «κοσμικοί» ετόνιζαν μέχρις υπερβολής τον (ψευδή) ισχυρισμό ότι ο Μουσταφά Κεμάλ είχε γεννηθεί στην Θεσσαλονίκη. Ήταν ο τρόπος τους να διατηρούν ανοικτές τις διεκδικήσεις τους για την ελληνική πόλη που είναι εκ των πραγμάτων και της γεωγραφικής της θέσεως, κέντρο για κάθε εμπορική και πνευματική κίνηση των Βαλκανίων. Και οι νεο-οθωμανοί του Ερντογάν βλέπουν εκεί το λίκνο τους. Και το βλέπουν στο πλαίσιο του επεκτατισμού, που πέρα από την «γαλάζια πατρίδα» και την «πατρίδα των αιθέρων» που εσχάτως επικαλούνται τώρα ομιλούν και για την Τουρκία πέρα από τα σύνορα της σημερινής Τουρκίας. Είναι η ερντογανική εκδοχή του δόγματος του «στρατηγικού βάθους» που διατυπώθηκε από τον πάλαι ποτέ μέντορα του σημερινού Τούρκου Προέδρου, Αχμέτ Νταβούτογλου. Μόλις χθες ο Πρόεδρος Ερντογάν διακήρυξε «ότι η Τουρκία είναι πιο μεγάλη από την Τουρκία», παραπέμποντας στα «σύνορα της καρδιάς» που περιλαμβάνουν και την Θεσσαλονίκη.
Δεν επιτρέπεται λοιπόν, στην σύγχρονη Θεσσαλονίκη να γίνονται αναφορές σε ένα «οθωμανικό» παρελθόν που απλώς γίνεται εργαλείο στα χέρια αυτών που θέλουν να καθυποτάξουν τον ελληνισμό εκ νέου. Ας πάνε στην Σμύρνη και στην Κωνσταντινούπολη να δουν αν υπάρχει αναφορά στο ελληνικό παρελθόν των πόλεων της Ιωνίας. Όλα είναι «ρωμαϊκά» για αυτούς.
Η δε Θεσσαλονίκη είναι «οθωμανική» για αυτούς. Αν και δεν αρνούνται ότι ήσαν κατακτητές. Ίσως με την βαρβαρότητα του χαρακτήρος τους να το θεωρούν αυτό και τίτλο.
Πράγματι ο τίτλος συναντήσεως μαθητριών από την Κομοτηνή, που συνηντήθησαν με τον Τούρκο Γενικό Πρόξενο Σερκάν Γεντίκ ήταν: «Στα χνάρια του Αττατούρκ και των Οθωμανών κατακτητών». Σε αυτά τα «χνάρια» τους οδηγούσε η ψευδομουφτεία της Κομοτηνής η οποία οργάνωσε την επίσκεψη. Για να μην υπάρχει σε κανέναν αμφιβολία για τον πραγματικό ρόλο των ενεργουμένων της Αγκύρας. Και πλέον μπορούν να δείχνουν τις επιγραφές στο μέτρο υποστηρίζοντας ότι οι «Οθωμανικοί Χρόνοι» αναγνωρίζονται και από τους Έλληνες…
Έτσι έχουν και οι Τούρκοι αναφορές στο Ελληνικό παρελθόν της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης γενικά της Ιωνίας. Τι όχι;; Ποιοί άριστοι ιθύνοντες τα έγραψαν αυτά;;
και ιδιαιτέρως τις ώρες που πηγαίνει και επιστρέφει ο κόσμος από τις δουλειές του, απάνθρωπα γεμάτο και θυμίζει μεταφορές κρατούμενων στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και όχι πολίτες που πάνε στις δουλειές τους. Τους ενδιαφέρει μόνο το κέρδος και όχι η αξιοπρέπεια τού κόσμου. Και γι αυτά δεν μιλάει κανείς.